ตามชื่อที่ตั้งเลยค่ะ ไม่ชอบป้าตัวเองป้าเป็นคนหัวโบราณค่ะ เเต่พูดกับเราว่าไม่โบราณเข้าใจวัยรุ่นดีที่สุด55555555 หรอ??
ปีนี้อายุ 16 เเล้วค่ะ ม.4 เเต่ยังไม่เคยตัดสินใจหรือเลือกทางของตัวเองเลย ป้าเป็นคนเลือกให้ตลอดทั้งๆที่เราก็อยากเเบบเลือกทางในสิ่งที่เราต้องทำอะ เเบบบางทีมันทำให้เราอึดอัด เรื่องเรียน กิจกรรมในรร.เเทบไม่เคยอยากจะให้เข้าเพราะคิดว่ามันเสียเวลาเรียน วิชาใดวิชาหนึ่งเกรดไม่ดี บอกเราไม่ตั้งใจไม่มีความรับผิดชอบ ติดเพื่อน ( ไม่เคยติด 0 ร. ) ทั้งๆที่เเบบเป็นวิชาที่ไม่ถนัดจริงๆเเต่เเบบพนายามเข้าใจกับมันเเล้วก็เหมือนเดิม เรื่องเรียนพิเศษบังคับให้เรียนเพราะอยากให้เก่ง ชอบเปรียบเทียบกับคนอื่น บังคับให้เรียนในสายที่ไม่อยากเรียน การเเต่งตัวทุกวันนี้พยายามเเต่งให้มั่นใจกับตัวเองสุดๆเข้ากับตัวเองสุดๆเสื้อครอปไม่สั้นมาก เเต่ได้คำพูดจากป้าว่า จะไปอ่อยใครให้ใครดูชอบหรอเเต่งตัวเเบบนี้ กลับไปเเต่งเเบบเดิมเถอะ อย่าเเก่เเดดอย่าทำตัวเกินวัย เเต่ตอนนี้ 16 เเล้วค่ะ55555555 วัยไหนก็เเต่งตัวได้เหมือนกัน เรื่องเที่ยวออกจากบ้าน ก็ได้คำพูดเเบบว่า อายุเท่านี้ไม่มีใครมาเที่ยวอะไรเเบบนี้ ยังเด็กอยู่ไม่เข้าใจโลกภายนอกหรอก ทุกอย่างที่พูดเคยผ่านมาก่อนเเล้ว อืมเคยผ่านมาก่อนเเล้วก็จริงเเต่บางอย่างมันใช้กับยุคนี้ไม่ได้ ตอนนี้ไม่รู้ที่อยู่เป็นชีวิตของใคร เบื่อเหนื่อย พอได้ยินคำพูดอะไรเเบบนี้ร้องไห้ทุกที เเค่พูดเรื่องครอบครัวยังไมาอยากจะฟังร้องไห้ทุกรอบ เเบบไม่รู้ว่าเป็นซึมเศร้ารึยัง ปสด.รึยัง ไม่เคยให้อิสระเลย ช่วงที่เป็นโควิดกำลังใจควรมาจากคนเป็นป้า เเต่ได้คำตอบที่ว่า ถ้าปู่กับย่าเป็นอะไรไปจะไม่เลี้ยงเเล้ว ไปเลยไม่อยากเลี้ยงเลี้ยงไม่ไหว ความผิดจะมาตกที่เรา บาปกรรมจะติดตัวเราไปตลอด ไม่มีคำว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวก็หาย สู้ๆเป็นห่วงสีกคำ มีเเต่เเม่ เเบบคือไม่เคยเรียกร้องจะมาให้เลี้ยงดู ยอมลำบากอยู่ในสวนเล็กๆดีกว่า อึดอัดไปหมดคำทุกคำที่พูดไปไม่เคยมีใครฟัง ไม่เคยมีใครสนใจ คือเเบบพูดง่ายๆเลย ถ้าไม่มีเเม่ก็ไม่รู้จะพึ่งใครเเล้ว เหมือนทั้งชีวิตมีเเค่เเม่ที่รักเราที่สุด (พ่อเเมาเลิกกันอยู่คนละบ้านกับเเม่) คำพูดของคนเป็นป้าฝังใจไปหมด กลายเป็นปมไปหมด พยายามบอกกับตัวเองว่ารีบๆเรียนรีบๆจบมีเงินออกหางานทำ ละย้ายไปอยู่ที่อื่นอึดอัดที่สุด ใครจะว่าเนรคุณก็ได้เเต่เเบบไม่ไหวจริงๆ ที่ต้องมาอยู่กับโบกเเคบเเบบนี้
ทุกวันนี้กลัวจะเป็นซึมเศร้า กินข้าวไม่ลงเบื่อทำไปทุกอย่าง
ผิดไหมถ้าจะไม่ชอบป้าตัวเอง?
ปีนี้อายุ 16 เเล้วค่ะ ม.4 เเต่ยังไม่เคยตัดสินใจหรือเลือกทางของตัวเองเลย ป้าเป็นคนเลือกให้ตลอดทั้งๆที่เราก็อยากเเบบเลือกทางในสิ่งที่เราต้องทำอะ เเบบบางทีมันทำให้เราอึดอัด เรื่องเรียน กิจกรรมในรร.เเทบไม่เคยอยากจะให้เข้าเพราะคิดว่ามันเสียเวลาเรียน วิชาใดวิชาหนึ่งเกรดไม่ดี บอกเราไม่ตั้งใจไม่มีความรับผิดชอบ ติดเพื่อน ( ไม่เคยติด 0 ร. ) ทั้งๆที่เเบบเป็นวิชาที่ไม่ถนัดจริงๆเเต่เเบบพนายามเข้าใจกับมันเเล้วก็เหมือนเดิม เรื่องเรียนพิเศษบังคับให้เรียนเพราะอยากให้เก่ง ชอบเปรียบเทียบกับคนอื่น บังคับให้เรียนในสายที่ไม่อยากเรียน การเเต่งตัวทุกวันนี้พยายามเเต่งให้มั่นใจกับตัวเองสุดๆเข้ากับตัวเองสุดๆเสื้อครอปไม่สั้นมาก เเต่ได้คำพูดจากป้าว่า จะไปอ่อยใครให้ใครดูชอบหรอเเต่งตัวเเบบนี้ กลับไปเเต่งเเบบเดิมเถอะ อย่าเเก่เเดดอย่าทำตัวเกินวัย เเต่ตอนนี้ 16 เเล้วค่ะ55555555 วัยไหนก็เเต่งตัวได้เหมือนกัน เรื่องเที่ยวออกจากบ้าน ก็ได้คำพูดเเบบว่า อายุเท่านี้ไม่มีใครมาเที่ยวอะไรเเบบนี้ ยังเด็กอยู่ไม่เข้าใจโลกภายนอกหรอก ทุกอย่างที่พูดเคยผ่านมาก่อนเเล้ว อืมเคยผ่านมาก่อนเเล้วก็จริงเเต่บางอย่างมันใช้กับยุคนี้ไม่ได้ ตอนนี้ไม่รู้ที่อยู่เป็นชีวิตของใคร เบื่อเหนื่อย พอได้ยินคำพูดอะไรเเบบนี้ร้องไห้ทุกที เเค่พูดเรื่องครอบครัวยังไมาอยากจะฟังร้องไห้ทุกรอบ เเบบไม่รู้ว่าเป็นซึมเศร้ารึยัง ปสด.รึยัง ไม่เคยให้อิสระเลย ช่วงที่เป็นโควิดกำลังใจควรมาจากคนเป็นป้า เเต่ได้คำตอบที่ว่า ถ้าปู่กับย่าเป็นอะไรไปจะไม่เลี้ยงเเล้ว ไปเลยไม่อยากเลี้ยงเลี้ยงไม่ไหว ความผิดจะมาตกที่เรา บาปกรรมจะติดตัวเราไปตลอด ไม่มีคำว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวก็หาย สู้ๆเป็นห่วงสีกคำ มีเเต่เเม่ เเบบคือไม่เคยเรียกร้องจะมาให้เลี้ยงดู ยอมลำบากอยู่ในสวนเล็กๆดีกว่า อึดอัดไปหมดคำทุกคำที่พูดไปไม่เคยมีใครฟัง ไม่เคยมีใครสนใจ คือเเบบพูดง่ายๆเลย ถ้าไม่มีเเม่ก็ไม่รู้จะพึ่งใครเเล้ว เหมือนทั้งชีวิตมีเเค่เเม่ที่รักเราที่สุด (พ่อเเมาเลิกกันอยู่คนละบ้านกับเเม่) คำพูดของคนเป็นป้าฝังใจไปหมด กลายเป็นปมไปหมด พยายามบอกกับตัวเองว่ารีบๆเรียนรีบๆจบมีเงินออกหางานทำ ละย้ายไปอยู่ที่อื่นอึดอัดที่สุด ใครจะว่าเนรคุณก็ได้เเต่เเบบไม่ไหวจริงๆ ที่ต้องมาอยู่กับโบกเเคบเเบบนี้
ทุกวันนี้กลัวจะเป็นซึมเศร้า กินข้าวไม่ลงเบื่อทำไปทุกอย่าง