คือเราย้ายมาอยู่กับปู่กับย่าค่ะแล้วเมื่อก่อนปู่เขาชอบยืมเงินเราเราเป็นคนชอบเก็บเงินค่ะเอาไปซื้อของที่อยากได้อยากกินอาทิตย์ละครั้งจะได้ไม่ต้องขอพ่อกับแม่เราได้ตังวันละ50-60บ.เราเก็บวันละ40ค่ะอาทิตย์หนึ่งจะได้200บ.ตอนแรกปู่เขายืมทีละไม่เกิน20แต่ขอบ่อยค่ะเอาไปซื้อพวกน้ำแข็งยาสูบยาเส้นแล้วเราไม่ซีค่ะเรื่องนี้เพราะเราก็จะได้กินน้ำแข็งด้วยแต่ต่อมาเขาจะชอบขอยืมค่ะย้ำนะคะว่าขอยืม100-200บ.เอาไปซื้อเหล้าเราไม่อยากให้เขาแต่มันจำเป็นค่ะไม่งั้นเขาจะโมโหด่าเราตลอดเขายืมแล้วไม่คืนเลยค่ะแล้วล่าสุดเราไปร.ร.เรากลับมาเราหาตังไม่เจอค่ะมันมีแต่แบงค์แต่ตังเหรียญรวมๆแล้วเยอะมากค่ะเราไม่รู้ว่าใครเอาไปแต่ย่าบอกว่าปู่เข้ามาหาของเราก็ไม่อยากปะปำนะคะแต่นี่คือเราอดข้าวเช้าข้าวเที่ยงแล้วมากินเย็นทีเดียวบางครั้งไม่ได้กินตอนเย็นเลยค่ะแต่พอเขามาทำแบบนี้เสียความรู้สึกมากถ้าเขาอยากได้อะไรเราหาให้หมดค่ะแต่พอเขาทำแบบนี้มันเสียใจมากเราช่วยค่าใช้จ่ายในบ้านก็เยอะนะคะถึงจะไม่ได้ช่วยอะไรที่ใช้เงินเยอะแต่ถ้าอันไหนช่วยได้จะช่วยค่ะเราแค่อยากรู้ว่าเราควรทำไงดีคะจะมองว่าเราเป็นเด็กอกตัญญูก็ได้แต่เราก็อยาหใช้เงินของเราซื้อของให้ตัวเองโดยภาคภูมิใจมากกว่าค่ะ😥😥