เราเครียดมากเลยค่ะ เรามีน้องชายอายุ 17 ปี เป็นพี่น้องที่คนละบิดากัน น้องเรามีนิสัยชอบลักขโมยของมาตั้งแต่เด็ก เราอยากรู้ว่าเราจะสามารถแก้ปัญหาเรื่องแบบนี้ได้อย่างไรบ้าง ??

ส่วนตัวคือเรารู้ว่ามันเกิดจากที่แม่เราอบรมสั่งสอนเขามาไม่ดีด้วย เลี้ยงเขาแบบปล่อยปะละเลยเขามาแต่เด็ก ส่วนตัว ตัวเราแม่ก็ไม่ได้เป็นคนเลี้ยงเรามา ยายเป็นคนเลี้ยงดูเรา แต่เราไม่มีนิสัยแบบน้องเลย

ครอบครัวเรามีฐานะยากจนมาก แม่เราปล่อยให้น้องชายเราไปอยู่วัดเพราะความที่เขาชอบบวชเป็นเณรบ่อยๆ แม่เราเลยคิดว่าการอยู่วัดจะทำให้ลูกไม่เป็นเด็กก้าวร้าว แต่จริงๆแล้วไม่ใช่เลยกลายเป็นว่าเขาได้ชีวิตอิสระเลยไม่อยากอยู่บ้านอีกเลย น้องชายเราออกไปใช้ชีวิตข้างนอกตั้งแต่อายุ 10-11 ปี พอเขาได้ออก เขาก็ไม่เคยอยากเข้าบ้านอีกเลย ตอนนั้นน้องเราติดเกมส์ด้วยค่ะ แต่ก่อนจะมีร้านเกมให้เล่นแบบซื้อบัตร ช.ม. 10 บาทไรแบบนี้

น้องเรียนจบแค่ ป.4 คุณครูเคยแจ้งมาว่าน้องเราลักตังเพื่อนที่ รร. แม่เราเลยไม่ให้เขาไปเรียน ทำเรื่องย้าย รร. ให้น้อง เพราะเขาไปเรียนไม่เลิกทำนิสัยแบบนั้น พอย้ายเขาก็ไม่ไปเรียนอีกเลยค่ะ

เพิ่อนที่เขามีก็เพื่อนที่อยู่วัดด้วยกัน พอน้องเริ่มอยู่แถวนั้น เริ่มมีการเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติด มีนิสัยลักเงินตามรถคนอื่นที่เขาจอดกัน และมีนิสัยก้าวร้าวทำร้ายร่างกายแม่ด้วยค่ะ แบบขอเงินเขาแล้วไม่ให้ หรือบางทีแม่พูดอะไรไป สอนเขา เขาจะอารมณ์ร้อนใส่แม่ตลอดเลย บางทีทำร้ายข้าวของอีกด้วย ทำร้ายร่างกายแม่ตั้งแต่น้องเราอายุ 13-14 ปีค่ะ เราเคยให้น้องยืมโทรศัพท์แต่เขาเอาโทรศัพท์ไปขายแล้วโกหกเราว่าหาย เอาไปขายเพื่อเอาเงินไปเล่นยาเสพติดค่ะ มีช่วงนี้ที่เขาติดยาเสพติดหนักมาก แม้กระทั่งมีอยู่ครั้งนึงรถล้มกับเพื่อนแล้วน้องเราศรีษะฉีดลึกแบบเห็นกระดูกกระโหลกเลยค่ะ หมอให้เขานอนรักษาตัวโรงบาล แต่เข่ไม่ยอมอยู่ ทั้งด่าแม่ด่าหมอด่าพยาบาล จนหมอบอกว่าให้ดซ็นใบยินยอมว่าถ้ากลับบ้านไปแล้วเกิดไรขึ้นเขาไม่รับผิดชอบ แม่เราเลยต้องยอมเซ็นเพราะทำไงได้น้องเราเป็นขนาดนั้น ขนาดเป็นขนาดนั้นก็ยังรอดมาได้ใช้ชีวิตปกติ ออกไปไหนต่อไหนปกติแล้วกับไปอยู่วัดต่อ

พออายุ 16 ปี เริ่มใช้มอไซค์เป็น แล้วรถที่แม่ซื้อให้เขาพัง แม่เราด้วยความไม่มีตัง  (แม่เราตอนนี้ไม่ได้อยู่กับน้องนะคะทำงานที่ต่างจังหวัดค่ะ ส่วนพ่อน้องชายเราตายตั้งแต่น้องอายุ 2 ขวบ)  แล้วพอรถพังเลยยังไม่ได้ซ่อมรถให้ พอเขาไม่มีรถใช้ แม่เราคิดว่าเขาไม่มีรถแล้วจะได้ไม่ต้องไปไหน แต่เปล่าเลยค่ะ เขาเริ่มลักรถคนอื่น บางคันลักแล้วถอดอะไหล่เอาไปทิ้ง แล้วใช้รถที่ลักมาขี่ใช้งานปกติ ไม่แน่ใจว่าถอดอะไหล่เขาเอาไปขายด้วยไหม พอไปเจอคันใหม่ ก็เอารถคันที่ลักมาไปจอดตรงที่ลักรถใหม่ แล้วลักคันใหม่ไป เอาไปใช้ขี่ เราอยากให้น้องติดคุก แต่แม่เราความที่รักลูกเชื่อว่าลูกจะไม่ทำอีก ก็ไปช่วยชดใช้ของเขาที่น้องเราลักเขามา พอจบปัญหานี้ไป แม่เราพาน้องไปอยู่ต่างจังหวัดด้วย เพราะเขาอยู่แถวนี้ไม่ได้คนจ้องจะเล่นงานน้องเราเพราะมีคนขู่มา แม่เราด้วยความที่กลัวว่าคนจะมาฆ่าลูกตัวเองเขาเลยพาไปอยู่ต่างจังหวัดเช่าหอแถวที่ทำงานแม่ แต่เขาไม่ยอมอยู่ หนีแม่ไปทำงาน ประเทศเพื่อนบ้าน ไปทำได้ 3-4 เดือนแล้วกลับมาอยู่เหมือนเดิม

พอกลับมาอยู่ได้เดือน 2 เดือน จนล่าสุด มีเพื่อนของแฟนเราส่งคลิปมาให้ดู น้องเราได้ลักรองเท้าคนอื่นที่เขาถอดไว้หน้าร้านของเขา เราเลยไม่เข้าใจว่าทำไมเขาไม่เลิกนิสัยแบบนี้ มันเป็นสันดานคนด้วยเราเข้าใจ เราควรจะแก้ปัญหาได้แบบไหน ซึ่งมันเดือดร้อนเราทุกเรื่องเพราะความที่แม่เอาแต่พูดว่าให้ช่วยน้องครั้งนี้ครั้งสุดท้าย สุดท้ายมาหลายครั้งมากเลย ตัวเรามีครอบครัวแล้วด้วยแยกออกมาแล้ว เราเคยอยากจะแบบหนีเขาไปไกลๆ แต่ก็ทำไม่ได้ เราทั้งเตือนแม่แล้ว ว่าให้ปล่อยมันติดคุกไป เพราะมันเป็นภาระต่อสังคม เพราะเขาไม่เลิกนิสัยลักขโมยของเลย ส่วนตัวของเราเขาก็เคยลักพวกเสื้อผ้า รองเท้า ของใช้บางอย่าง  แต่พอเราตามหลายวันก็กว่าจะเอามาคืน เหมือนลักไปเพราะความอยากได้อยากมีอยากโชว์ เราไม่เข้าใจว่าการเป็นนิสัยแบบนี้ต้องทำอย่างไรให้เลิกได้ มันเป็นภัยต่อสังคมมาก ยิ่งตอนนี้เขายังอายุแค่ 17 ปี เราควรจะส่งน้องไปที่ไหนหรือปรึกษาปัญหาด้านนี้ได้ที่ไหนบ้าง เพราะเรารู้ว่าตอนนี้ไม่สามารถแก้ปัญหาที่ครอบครัวได้แล้ว เรากลัวว่าถ้าโตกว่านี้ด้วยความที่เขามีอารมณ์รุนแรง กลัวว่าโตเขามาทำร้ายร่างกายเราเพราะเขายังค่อยมาหาเราขอเงิน พอเราให้ก็ไปเลย เพราะบางวันเราก็ไม่มีเงินให้ เรามีลูกเล็กด้วย เราไม่รู้จะพูดกับแม่ยังไงเลย ยิ่งพูดกับแม่เขาก็โกธรเรา หาว่าเราว่าเขา แล้วเอาแต่พูดโทษตัวเอง หาว่าเราซ้ำเติมเขาบ้าง เราไม่รู้จะปรึกษใครหรือแก้ปัญหานี้กับใครได้เลย เราเลยลองมาโพสในนี้ โปรดชี้แนะเราทีเราจนปัญญามากเลยค่ะ

🙏🙏🙏🙏