ขอเล่านะครับ.....
คือผมเลิกกับผู้หญิงคนนึง ตอนคบกันผมก็ซัพพอร์ตเค้าทุกทาง  แล้วพอวันนึงผมต้องบวช แล้วคุยกันว่าจะไปทำงานอยู่ด้วยกัน แต่ก็ทะเลาะกันบ่อยช่วงผมบวช แต่ผมพูดเยอะไม่ได้เพราะเป็นพระ เลยบอกว่าสึกแล้วค่อยมาเคลียกัน  สาเหตุที่ทะเลาะกัน น่าจะเป็นผมที่ทักไปถามว่าทำไรอ่ะไร แต่ไม่น่าเกลียดหรือล่วงเกินแล้วก็ไม่ได้ตลอดเวลานะครับ อาจจะช่วงว่างๆ  ถ้าถามว่าตั้งใจบวชไหมมันก็ต้องตั้งใจล่ะครับ  แล้วพอสึก เค้าเหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนล่ะคนเย็นชา ทุกอย่างมันมองออกหมดเลยครับ พอถึงเวลาที่ต้องไปทำงานด้วยกัน ผมก็อยู่กับเค้าได้สักระยะ วันนึงผมจับได้ ว่าตอนที่ผมบวชเค้าไปเที่ยวทะเลกับผู้ชายอีกคน มีเพื่อนๆเค้าไปด้วยนะครับ ผมกับเพื่อนๆเค้าก็สนิทกันพอสมควร ก็เลยไว้ใจ สุดท้ายก็รู้ทีหลังครับ   
เรื่องที่ผมอยากจะถามก็คือ ผมเคยให้โทรศัพท์ที่ผมใช้อยู่ตอนนั้น ไอโฟน11 ผมให้เค้าเพราะว่าตอนครบกันโทรศัพท์เค้าจะพังแล้วผมก็ให้ด้วยความสมัครใจล่ะครับ โดยการที่ผมเอานาฬิกาของผมไปขาย แล้วซื้อเครื่องธรรมดาประมาณ 5000 ได้ครับ เพราะตอนนั้นผมไม่ได้คิดจะใช้อะไรจริงจัง เกมไม่ค่อยเล่น เอาแค่ใช้โทรหาแชตหาเค้าได้  แต่แล้วพอมันเกิดเรื่องที่เค้าไปมีคนอื่น ผมก็ปรักษาครอบครัวเค้า(ส่วนตัวรู้จักและสนิทกับครอบครัวเค้ามากครับ) พี่สาวเค้าก็แนะนำให้ขอคืน ตอนแรกผมก็ไม่ได้ทำตามที่พี่สาวเค้าบอกหรอกเค้า ด้วยความที่เป็นผมกลัวเค้าลำบากเดือดร้อนผมก็เลยทน  พอวันนึงผมเลยขอคืนจริงๆ เค้ากับบอกกับผมว่าผมเห็นเเก่ตัว  แล้วทวงบุญคุณ จากนั้นผมก็ไม่ได้ไปขอเค้าคืนอีกเลย จนปัจจุบันผมก็ยังใช้เครื่องธรรมดาอยู่  แต่พอไปดูเค้ากับคนใหม่ที่ใช้ของที่เราเคยให้ด้วยความเต็มใจกับรุ้สึกเจ็บ ผมควรทำไงดีครับ เรื่องที่ผมเล่ามันก็นานพอสมควร ขอแค่ความเห็นจากพวกพี่ที่เจอสถานการณ์เดียวกัน อาจจะดุดหมือนระบายก็ได้ครับมันอัดอันใจมานาน  ขอบคุณที่อ่านจบนะครับ 🙏