คือเราแอบชอบอยู่คนนึงสมมติชื่อ A ในตอนนั้นเรามีแฟนอยู่แล้วและ A ก็มีแฟนอยู่แล้ว เรากับ A ได้มาเจอกันพูดคุยกันและรู้สึกดีต่อกัน(หรืออาจจะเราคนเดียว) เราหลงเขาหัวปักหัวปำแบบไม่เคยเป็นมาก่อนจนเกือบจะเกินเลย แต่เขารู้สึกผิดต่อแฟนของเขา+เราก็ด้วย แถมคนรอบข้างก็ห้ามเรื่องของเราสองคนจนสุดท้าย A เลือกที่จะถอยแล้วหายไปจากเรา เอาจริงๆมันผิดซึ่งเราก็รู้อยู่เต็มอก หากใครจะด่าเราก็คงไม่เถียงอะไรเพราะมันก็ยังเป็นตราบาปเราจนถึงทุกวันนี้ เวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆ เราก็ถูกแฟนบอกเลิกแล้วไปแต่งงานกับคนใหม่ มันทำเราเจ็บปวดทรมานใจอย่างที่สุด เข้าใจเลยว่าความรู้สึกนี้เป็นยังไง (ในตอนนั้นเรารักแฟนเรามากและคิดว่าจะไม่มีใครอีกตลอดชีวิต อาจจะเพราะรู้สึกผิด+รักเขาจริงๆ)  สุดท้ายเราต้องก็ยอมปล่อยเขาไป >>> เราโสดละ
    พอเวลาผ่านไปหลังจากที่ A ห่างหายไปนานก็กลับมาคุยกับเราบ้างตามประสาเพื่อน เราก็ไม่ได้รื้อความหลังอะไรมากมายก็คุยแลกเปลี่ยนช่วงชีวิตที่ผ่านมา A เล่าว่าได้เลิกกับแฟนเขาแล้วคบคนใหม่แต่ก็อกหัก เราเลยคุยกับเขา เป็นกำลังใจให้เขา หวังว่าเขาจะเจอรักที่ดี ในตอนนั้นเราไม่กล้าคิดที่จะจีบเขาเพราะเหมือนประวัติเราไม่ดี 555 กลัวว่าเขาจะแอนตี้เราแล้วหนีเราไปอีก เราเลยเก็บความรู้สึกเอาไว้ว่าข้างในลึกๆเราก็ยังชอบ A เหมือนเดิม รู้สึกเหมือนเดิม มีความสุขทุกครั้งที่ได้คุยกัน เราชวนเขาไปเที่ยวด้วยกันวันนึง เชื่อไหมว่าเราโคตรดีใจ เราฟินมากมีความสุขสุดๆ เราทำเป็นป้อนขนม คุยเล่นกวนๆ ได้เห็นรอยยิ้มของเขา ได้มองนัยตาสดใสของเขา ได้อยู่ใกล้ๆ เรายังมอกว่าเขาน่ารักเสมอความรู้สึกดีๆมันกลับมาอีกครั้ง เราถามเขาไปว่ามีแฟนยัง เขาตอบกลับมาว่ามีคนคุยแล้ว ใจเราแป้วมาก เลยไม่กล้าพูดหรือทำอะไรที่เกินเลยไปกว่านั้น เราคิดว่าเขามีเจ้าของแล้วเราไม่กล้าจีบเขาจริงๆ (ประวัติไม่ดียังคงหลอกหลอนเราอยู่) เราเฟลไปเลยอะตอนนั้น เราก็เลยเงียบๆไปไม่ได้คุยกับเขาต่อ 
    หลังจากนั้นเราก็เห็นว่า A คบกับคนใหม่ทำเอาหัวใจเราเหี่ยวเฉา เราคิดว่าควรหยุดคิดเรื่องของ A เพียงเท่านี้ เราเลยไปมีแฟนใหม่แต่คบกันได้ซักพักก็เลิกกันเพราะเรารู้สึกว่าเขาไม่ใช่สำหรับเรา เรายังมองหาคนที่เขาจะเคมีตรงกันกับเราจนตอนนี้ก็ยังไม่เจอใครคนนั้น ทีนี้เราได้มาคุยเล่นกับ A อีกครั้งแบบวางเฟรนโซนไว้ แต่แบบความรู้สึกดีๆมันวนกลับมา เรามีความสุขมากที่ได้คุยกับเขาอีกเอาจริงๆก็ทุกครั้งแหล่ะ เราชอบเขา(หรือมากกว่านั้น) เราไม่เคยเบื่อ A เลย เรามีแต่อยากจะอยู่ใกล้ๆอยากคุยด้วยทุกวัน อยากเป็นความสุขให้เขา อยากมีเขาเป็นความสุขของเรา อยากให้เราได้รักกัน เรากล้าพูดเลยว่า A เนี่ยแหล่ะคนที่ใช่สำหรับเรา แต่ติดตรงที่เขามีแฟนอีกแล้ว รอบนี้เราว้าวุ้นใจมาก เราโมโหตัวเองที่ตอนที่เขาโสดดันไปคิดว่าเขามีแฟนแล้วทั้งๆที่เป็นแค่คนคุย จนทำให้เราไม่ได้สานสัมพันธ์ เราเสียใจ เสียดาย เราอยากจะขอโอกาสอีกครั้งจากอะไรก็ไม่รู้ให้มีโอกาสได้จีบเขาก็ยังดี ทำไมเหมือนอะไรๆก็ถูกขวางกั้นตลอด 
    สุดท้ายนี้เราได้แต่ภาวนาให้เราได้มีโอกาสได้รักเขาบ้างถึงแม้ว่าคงเป็นไปได้ยากเพราะสองคนนั้นดูรักกันดี เห้ออออออออออออออออออออออออออ
ถ้าเป็นเพื่อนๆจะรอเขาไหม แต่ถ้าให้เราทำเรื่องผิดอีกเราไม่กล้าแล้ว