ผมอยู่หมู่บ้านหนึ่งในเขตสายไหมมา 24 ปี มีปัญหากับเพื่อนบ้าน (สามี-ภรรยา) ที่อยู่ข้ามกันมานานเกือบ 10 ปีแล้ว

แต่ก่อนก็เป็นเพื่อนบ้านที่ดีต่อกัน ช่วงหลังๆ พ่อแม่เราก็เริ่มถอยห่างออกมา เนื่องจากพฤติกรรมของเพื่อนบ้านไม่ไหว เขาชอบพูดคำหยาบคายในเกือบทุกประโยค ทำตัววางอำนาจ มีปัญหากับคนในหมู่บ้านก็จะตะโกนแหกปากด่าเขา ทำท่าทำทางจะไปหาเรื่องเขา

นี่คือสาเหตุที่พ่อแม่ผมถอยออกมา ส่วนตัวผม ลณ ตอนนั้นไม่ค่อยอยู่บ้าน ก็ยังคุยยังยกมือไหว้เขาปกติ เพราะไม่เคยเจอพฤติกรรมแย่ๆ ของเขา

แต่อยู่มาวันนึง มีเรื่องที่ทำให้ผมตัดสินใจเลิกคุยกับเขาก็คือ วันนั้นมีพายุฝน ลมแรงมากๆ เก้าอี้พลาสติกสีแดงของบ้านป้าผม ปลิวไปอยู่หน้าประตูบ้านเขา ผมกับเขาเปิดประตูบ้านออกมาพร้อมกัน สิ่งที่ผมเจอคือ เขาหยิบเก้าอี้สีแดงที่ซ้อนกันอยู่สองตัวนั้น ขว้างไปไกลมาก จนตัวเก้าอี้แตก ขาหัก พร้อมพูดว่า "เก้าอี้ใครวะ ไอเ_ดแม่ เกะกะหน้าบ้านกรูชิพหาย" นาทีนั้นผมโกรธมาก แต่เขาทำเมินผม ทำหน้ากวนตรีน และเดินผ่านผมไปที่รถของเขา และขับออกไปแบบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตั้งแต่วันนั้นผมเลยตัดสินใจเลิกคุยกับเขา

หลังจากนั้นครอบครัวผมทั้ง 3 บ้าน และเพื่อนบ้านใกล้เคียงกะเริ่มไม่คุยกับเขามากขึ้นเรื่อยๆ ผมอยู่หมู่บ้านนี้มา 24 ปี ไม่เคยเห็นคนในหมู่บ้านทะเลาะกันเลย แต่เขามาอยู่ 10 กว่าปี ทะเลาะกับคนในหมู่บ้านไปประมา 5 ครอบครัว จนโดนแจ้งความเรียกตำรวจมาเคลียร์แล้ว 2 ครั้ง