เราอยู่บ้านแฟนน้องสาวแฟนอายุ15 เรียนมัธยม เราเอ็นดูเขามากเราไปไหนก็ซิ้อของให้ตลอด ล่าสุดก็พาไปเที่ยวมา เพราะเราเอ็นดูเขา เรียนพิเศษอะไรก็ส่งหรือไม่มีเงินก็ให้ตลอด เรารักที่บ้านแฟนเราเหมือนบ้านตัวเอง แต่มันมีเหตุการณ์นึงที่ทำให้เราเสียความรู้สึก คือตลอดที่ผ่านมา ของเราจะหายโดยไม่ทราบสาเหตุ เราซื้ออะไรมายังไม่ทันใช้ก็หาย ซึ่งเราไม่เคยเอะใจ และเราเป็นคนซื้อของค่อนข้างมีราคาแพง เป็นพวกเครื่องสำอางเคาว์เตอร์แบรนด์แบรน ลิปแท่งนึงก็1000+ แล้วก็มีพวกสดิลแคร์อื่นๆ แต่ตอนนั้นเราก็ไม่ได้ เอะใจอะไรเพราะว่าเราซื้อมาช่วงหลังไม่มีเวลาได้ดูแลตัวเองบวกกับคิดว่า เราคงไปวางลืมที่ไหนสักที่ จนล่าสุดเราได้มีโอกาสพาน้องสาวแฟนไปอยู่คอนโดเราที่กรุงเทพ เพราะเราจะพาเขาไปเที่ยวและขากลับเราเผลอไปแอบเห็นถุงพลาสติกถุงใหญ่ถุงนึงในนั้นมีน้ำตบเรา มีสกิลแคร์เราอยู่ ซึ่งเป้นของในคอนโดเราที่เราวางไว้ พอเราเหลือบไปเห็นน้องสาวแฟนก็รีบเอาของทับๆ เราก็แกล้งทำเป็นไม่เห็นแล้วทำตัวปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราเอาเรื่องเรื่องนี้ไปบอกแฟน แฟนเราก็มั่นใจมากว่าน้องสาวไม่ได้เป็นคนแบบนั้น ไม่ได้เป็นคนขี้ขโมบ อาจจะเป็นเพราะเด็กคิดว่าเราไม่ใช้เลยเอามาแต่ไม่กล้าบอก !!!!! แต่ซึ่งเราก็เถียงกลับว่า เอาไปไม่บอกก็ไม่สมควร คิดว่าไม่ใช้ แต่มันเป็นของในห้องเราก็ไม่ควรไปแตะต้อง ไปบ้านคนอื่นเราไม่เคยจะไปเอาของใครเขามา ถ้าอยากได้ ก็ควรถามว่าใช้ไหม แต่ก็นะ แฟนเราก็ยังมั่นใจดิบดี ว่าน้องสาวไม่ขี้ขโมย น้องสาวยังเด็ก 
แต่เหตุการณ์นี้มันก็ทำให้เราเริ่มส่งสัยขึ้น ความเป็นโคนันเราก็เข้าสิง เราเริ่มเอะใจ ของที่เราหายบ่อยๆ หรือว่ามันไปอยู่กับน้องสาวแฟน?? มีอยู่วันนึงน้องสาวแฟนเข้าห้องน่ำอยู่ แล้วเปิดประตูห้องนอนทิ้งไว้ เราด้วยความที่อยากเห็นในห้องนอนเลยชะโงกไปนิดนึงด้วยคงามเผือกและคิดว่ามันต้องเจออะไร (แต่ไม่ได้เข้าไปแค่ชะโงกดู ) เราเห็นครีมรอยแผลเป็นเราที่เราซื้อมาใช้ไม่เกิน2หยด ไปอยู่กับน้องสาวแฟน มูลค่า500กว่าบาท (เราไม่ได้งกนะ แต่คือเราเอาวางไว้ในห้องนอนเรา ตอนนั้นเราเป็นสิวแล้วเราจะใช้มันก็ไม่มี บางคนอาจจะถามทำไมเราไม่มีน้ำใจแบ่ง คือเรามีน้ำใจถ้าเขาขอเราไม่ใช้เอาไปไม่บอกเลย ) เราเลยคิดในใจ ของชิ้นอื่นมันต้องอยู่ในห้องแน่เลย  จากนั้น เราก็เดินกลับไปห้องนอนเรา แล้วเช้าต่อมา เราก็เลยให้แฟนถามน้องสาวว่า เห็นพวกกำไลข้อมือเรา บรัชออนเรา อาหารเสริมเรา แล้วครีมลบรอบแผลอไหม???? คำตอบที่ได้คือ น้องสาวแฟนบอกว่า เห็นครีมลบรอยแผลอยู่ในห้องน้ำ (แต่!!!! เราไม่เคยเอาของไปไว้ในห้องน้ำ แน่นอน และเราก็เห็นมันอยู่ในห้องน้องแต่น้องโกหก!!! ซึ่งเราให้โอกาสพูดในทางอ้อมๆแล้วว่าให้เอามาคืน ) สรุปน้องไม่ได้เอามาคืนตรงๆ น้องเอาไปวางในห้องน้ำ และ สิ่งที่ได้คือ ใช้หมดแล้วค่ะ!!!! จากนั้นเราก็เริ่มไม่โอเค แต่เราก็คิดนะว่าน้องคงอยากสวย เราก็จะซื้อเครื่องสำอางให้น้องเซ็ตนึงเผื่อน้องอยากได้ ก็กำลังจะซื้อให้แล้วละ แต่พอดี๊ ด้วยความเผือก อยากรู้ว่าห้องน้องมีอะไร แล้วน้องออกไปตลาดพอดี เราเลยเข้าไปในห้อง 
ปรากฏว่า กำไลข้อมือเรา 3000+ ที่เราถามว่าเห็นไหม มันไปอยู่ในตู้น้อง เครื่องสำอางเรา 7000+ บาท ก็อยู่กับน้อง สกิลแคร์เราต่างๆ อีก คอลลาเจนเรา รวมๆแล้ว น้องเอาของเราไป 1หมื่นกว่าบาท ซึ่งเราหามาตลอด และน้องก็รู้เราเคยถามน้องก็ บอกไม่เห็น เราโมโหมาก แต่ไม่ได้ด่าไปตรงๆ เพราะก็ยังเกรงใจแฟน เราเอาเรื่องนี้ไปบอกแฟน แฟนเรากํคิดว่า น้องยังเด็ก แต่เราเถียงขาดใจว่าไม่เด็กแล้ว อยากใช้ทำไมไม่ขอเอาไปเป็นของตัวเอง พอถามบอกไม่เห็น มันไม่ใช่แล้ว จากที่เราเอ็นดูจะซื้อเครื่องสำอางให้ ก็กลายเป็นว่าไม่อยากให้ไปเลบ เราไม่คิดว่าของที่น้องเอาไปมันจะเยอะขนาดนี้ ที่ผ่านมาเราให้น้องหมดทุกอย่าง พาไปเลี้ยงข้าว เรียนพิเศษ ไปเที่ยวเสียไปเป็นหมื่นๆก็ทำมาแล้ว ล่าสุดอยากได้ไอโฟนเราเคยคิดนะจะซื้อให้ แต่นี่โคตรเสียความรู้สึก และเราก็จัดการกับความคิดนี้ไม่ได้ รักแฟน แต่ไม่ชอบน้องเขา เราเป็นคนให้โอกาสคนนะ แต่ตอนนี้มันรู้สึกติดลบ เราไม่เคยคิดต้องมาระวังคนในบ้าน แฟนเราให้เราจัดการปัญหาแบบแต่ว่า ทีหลังให้ล็อคห้องดีๆ???? มันจำเป็นไหมที่ต้องมานั่งระวังคนในบ้างซะเอง แล้วสรุปคือเงินเราของเราที่หายบ่อยๆ มันไปอยู่กับน้องแฟน มันสมควรหรอ ที่เราต้องใช้ชีวิตแบบไม่ปลอดภัย เพื่อนๆบางคนที่อ่านอาจจะคิดว่าเราเป็นผู้ใหญ่ใจร้ายนะ แต่เราแค่คิดว่า เราเหมือนต้องมาเอ็นดูคนที่เขาไม่เคยเกรงใจเราเลย เราใจดีแต่เราก็อยากให้คนอื่นใจดีกลับบ้าง จนตอนนี้เราก็มีปัญหากับแฟนเพรสะเรืาอง นี้ เพื่อนๆว่าเราควรทำไงดี