เรื่องมีอยู่ว่าเพื่อนสนิทของเราเค้ามาบอกเราว่าเพื่อนของพี่สาวเราเมื่อตอนยังอยู่โรงรียนเดียวกันแอบคุยกับคนที่เพื่อนเราคุยอยู่ ซึ่งมันก็เป็นแค่คำบอกเล่าเราไม่ได้คิดอะไรเพราะมันผ่านมานานเเล้วจนต่างคนต่างมีแฟนไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกัน ผ่านไปได้สัก3วันเราก็โทรคุยกับพี่สาวเราปกติคุยกันในฟีลพี่น้องคุยทั่วไปซึ่งเราก็ได้เกริ่นๆเรื่องนี้เพื่อบอกให้รู้เเค่นั้นเเถมยังย้ำอีกว่าเรื่องมันก็ผ่านมานานแล้วแต่แค่เล่าเฉยๆ พี่เราก็เค้นถามเราว่าใครคนที่บอกเราจนเราต้องคิดชื่อมั่วๆมาบอกเพื่อตัดปัญหาเพราะคิดว่าแค่อยากรู้ว่าใครเพียงเท่านั้น แต่ไม่จบพี่สาวเราดันเอาเรื่องไปบอกเพื่อนสนิทตัวเองจนตัวเพื่อนของพี่สาวถึงขั้นโทรไปถามฝ่ายชาย แล้วยังหาตัวจนเจอว่าเป็นใครทักมาด่าเพื่อนเราอย่างหนัก เราเห็นแชทหมดทุกอย่าง เพื่อนเราก็ทักมาต่อว่ามากมายเราก็ร้องไห้ตั้งแต่พี่มา
บอกว่าเพื่อนโทรไปหาฝ่ายชายแล้ว รู้สึกผิดมากที่ทำให้เพื่อนต้องโดนด่าแรงมากขนาดนั้นทั้งๆที่นางก็แค่บอกเล่าไม่ได้อยากเอาเรื่องอะไรและไม่เคยบอกใคร แต่เราบอกพี่เพราะว่าเค้าคือพี่สาวแท้ๆของเราไม่คิดว่าเค้าจะเอาไปบอกเพื่อทำลายชีวิตเราทีหลังแบบนี้ เราร้องไห้ไม่หยุดเพื่อนก็อ่านสิ่งที่เราอธิบายแต่ไม่ได้ตอบเลยรู้สึกพลาดมากในที่สุดในชีวิตเพราะคนที่เราไว้ใจกลับทำให้เราต้องเสียใจไปจนวันตายแบบนี้
รู้สึกผิดจนวันตาย อยากก้าวผ่านเรื่องนี้ไปให้ได้ต้องทำไง
บอกว่าเพื่อนโทรไปหาฝ่ายชายแล้ว รู้สึกผิดมากที่ทำให้เพื่อนต้องโดนด่าแรงมากขนาดนั้นทั้งๆที่นางก็แค่บอกเล่าไม่ได้อยากเอาเรื่องอะไรและไม่เคยบอกใคร แต่เราบอกพี่เพราะว่าเค้าคือพี่สาวแท้ๆของเราไม่คิดว่าเค้าจะเอาไปบอกเพื่อทำลายชีวิตเราทีหลังแบบนี้ เราร้องไห้ไม่หยุดเพื่อนก็อ่านสิ่งที่เราอธิบายแต่ไม่ได้ตอบเลยรู้สึกพลาดมากในที่สุดในชีวิตเพราะคนที่เราไว้ใจกลับทำให้เราต้องเสียใจไปจนวันตายแบบนี้