อยู่ที่ว่า คุณอยากพูดได้แค่ไหนครับ??

เอาแค่ไปเที่ยวเกาหลี สั่งอาหาร ถามทาง ซื้อของ... ก็ตามนั้นครับ การพูดได้แบบไม่สนไวยากรณ์ คือ การท่องจำ ดีๆนี่เอง  ถ้าคุณต้องการแค่นี้ ก็ตามที่เค้าว่าไว้ครับ

เอาจริงๆ แค่จำอักษรได้ ก็ขิงใส่เพื่อนได้มากมายละครับ อ่านชื่อดาราออก อ่านชื่อเมนูอาหารได้หมด เขียนชื่อตัวเอง หรือใครๆเป็นอักษรเกาหลีได้.. แค่นี้ ก็เทพมากในสายตาใครหลายๆคนละครับ

แต่ถ้าคุณต้องการพูดได้ และมีทักษะถึงขั้น อธิบาย โน่น นั่น นี่ ได้ อ่านหนังสือพิมพ์ออก ฟังทีวี ฟังข่าวรู้เรื่อง หรือ ใช้ระดับภาษาได้ถูกต้อง พูดกับเพื่อนใช้คำไหน พูดกับลูกค้าใช้คำไหน พูดกับเจ้านาย ต้องผัน verb ยังไง..  คุณก็ต้องเรียนเป็นเรื่องเป็นราว ใส่ใจไวยากรณ์ให้มากๆครับ ถ้าอยากได้ทักษะ level นี้ครับ

ยิ่งถ้าคุณอยากใช้ภาษาเกาหลีทำมาหากิน ใช้สมัครงาน คุณก็ต้องแม่นไวยากรณ์ในระดับที่สามารถเอาไปสอบวัดระดับมาได้ด้วย.... ทักษะแค่การท่องจำเอาไปพูด ไม่มีบริษัทไหน อยากได้หรอกครับ

เพราะฉะนั้น ไวยากรณ์สำคัญไหม ก็อยู่ที่ว่า คุณอยากพูดได้ หรือ นำไปใช้งานได้ ในระดับไหนนั่นเอง



เรียนภาษา ถ้าคิดจะเอาจริงเอาจัง อย่ามักง่าย แค่นั้นก็พอ แค่นี้ก็เข้าใจละ พอละ.. คนที่เค้าเก่งแล้ว พูดได้แล้ว ยังต้องเรียนรู้เพิ่ม หมั่นฝึกอยู่เรื่อยๆ ต่อเนื่องเลยครับ