สวัสดีค่ะ ตอนนี้กลุ้มใจมากๆเลยค่ะ เรื่องที่แฟนตัวเองเป็นญาติของเรา 
พยายามลองไล่อ่านหัวข้อคล้ายๆกันกับเรื่องราวในชีวิตตอนนี้ก็ยิ่งเครียดหนักกว่าเดิม เลยต้องมาขอตั้งกระทู้เป็นกระทู้แรกของตัวเองค่ะ
คือตัวเราตอนนี้อายุ 22 ค่ะ กำลังจะเรียนจบปี 4 ส่วนแฟนที่คบกันมาประมาณ 6 เดือนเป็นรุ่นพี่ใน ม. ค่ะเรียนหมอปีสุดท้าย
ส่วนตัวที่รู้ในตอนแรกๆที่คบกันคือทางบ้านพี่หมอเขามีฐานะมากค่ะ ทั้งพ่อทั้งแม่เป็นแพทย์เฉพาะทางทั้งนั้น ส่วนบ้านเราก็ทำธุรกิจโรงงานอุตสาหกรรมอยู่แถวปราจีนค่ะ แต่ตัวเราเรียนอยู่ที่กรุงเทพ เรากับพี่หมอได้เจอกันเพราะพี่หมอเป็นเพื่อนกับรุ่นพี่สายรหัสที่จบไปแล้วค่ะ ไปเที่ยวด้วยกัน แต่ตอนไปเที่ยวไม่ค่อยได้คุยกันนะคะ เพราะเวลาส่วนมากของเราใช้ไปกับการกินค่ะ โดยตอนนั้นจะอยู่กันคนละกลุ่ม นอนเต๊นท์ห่างกันพอสมควร แต่ที่ได้รู้จักกันเพราะตอนมานั่งล้อมวงทานอาหารมื้อสุดท้ายก่อนกลับค่ะ พี่เขาดูแปลกๆดี เงียบ สุขุม คือดูที่มีบทบาทน้อยที่สุดในกลุ่ม เราว่าเขาแปลกดีค่ะ คือความรู้สึกตอนนั้นคือแบบ เออออ เราชอบอ่ะ เขาดูมินิมอล เรียบง่าย พูดน้อย แต่ยิ้มน่ารัก หลังจากกลับเราก็เลยขอช่องทางติดต่อจากรุ่นพี่มาค่ะ ได้เป็น Line มา โดนรุ่นพี่บอกมาว่าคนนี้โลกส่วนตัวสูง จีบยาก เคยมีแฟนเป็นเพื่อนในกลุ่มด้วยกันแต่เลิกกันไป 2-3 ปีแล้ว ตอนนั้นเราพยายามคุยกับพี่เขา แต่เขาแทบไม่ได้ตอบเลยค่ะ เข้าใจว่าเรียนหมอปีสุดท้ายคงยุ่งมากแน่ๆ เราเข้าไปดูพวกโพสต์ต่างๆใน Line ไม่มีอะไรเลยค่ะ นอกจากรูปโปรไฟล์ที่ไปถ่ายตอนไปเที่ยวด้วยกันลาสุด คือเราก็พยายามทุกวันค่ะ เขาก็อ่านและชอบตอบด้วยสติกเกอร์ค่ะ -..- เราพยายามคุยกับเขาอยู่ประมาณเดือนกว่าๆค่ะ เขาเริ่มตอบคำถามด้วยการพิมพ์มากกว่าการส่งเป็นสติกเกอร์ค่ะ เราเลยเริ่มพายายามหาดูช่วงเวลาว่างที่ตรงกัน ไปทานข้าว ดูหนัง หลังจากนั้นประมาณ 3 เดือน เราก็ได้เปิดใจลองคบกันค่ะ ด้วยความที่ตัวเราเป็นลูกแหง่พ่อแม่ เราก็มักจะบอกพ่อแม่เราเสมอเรื่องผู้ชายคนนี้ค่ะ พี่หมอพาเราไปหาพ่อแม่เขาที่เป็นหมอค่ะ ตอนนั้นเราตื่นเต้นมากค่ะ พ่อแม่เขาถามแค่ชื่อเราค่ะ ไม่ได้ถามเรื่องอื่นๆเลย ซึ่งเรารู้สึกว่าพ่อแม่เขาดูซัพพอร์ตลูกชายดีมากค่ะ วันนั้นเราถ่ายรูปพี่หมอพร้อมกับพ่อแม่พี่หมอส่งให้พ่อกับแม่เราดูค่ะ ไม่ถึง 1 นาทีหลังจากที่แม่เราอ่านไลน์ แม่เราก็โทรมาบอกว่า แม่รู้จักแม่ของแฟนหนูนะ เขาเป็นหลานของพี่ชายปู่ทวดเราค่ะ ประมาณว่าทวดเรากับทวดพี่หมอเป็นพี่น้องกันค่ะ แล้วแม่ของพี่หมอก็เป็นลูกสาว ของลูกสาว(ยายพี่หมอ) ของพี่ชายทวดเราค่ะ (ไม่งงใช่ไหมคะ) พี่หมอก็เหมือนเป็นลูกพี่ลูกน้องแบบห่างๆของเราค่ะ ตอนนี้ทั้งสองครอบครัวได้คุยกันเองไปแล้วค่ะ โดยที่สรุปว่าเขาให้พี่หมอเลือกค่ะ โดยที่พ่อแม่พี่หมอรวมถึงพ่อแม่เราก็ไม่ขัดข้องค่ะ ซึ่งพี่หมอก็พูดกับทั้ง 2 ครอบครัวว่าเขาจะคบกับเราค่ะ ซึ่งเราก็รักพี่หมอค่ะ และถ้าให้เลือกก็คงเลือกคบค่ะ แต่ใจลึกๆเราก็กลัวค่ะ กลัวว่าจะมีปัญหาอะไรมากขนาดไหน หรือทางครอบครัวของเราทั้งคู่มีวิธีรับมือหรือปัญหาที่จะเกิดขึ้นในอนาคตได้ คือเราเครียดค่ะ คือเข้าใจความรู้สึกของคนสองคนที่เขากำลังไปกันด้วยดีได้ใช่ไหมคะ ทั้งเราและพี่หมอต่างเป็นเซฟโซนของกันและกัน แบ่งปันทุกๆอย่างทำด้วยกัน เข้าใจและแก้ปัญหาไปด้วยกัน แบ่งเวลาจัดสรรเวลามาหาหัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน ประหนึ่งว่านี่คือชีวิตคู่ของเราในอนาคตค่ะ พี่หมอพูดเสมอ เมื่อใดที่เราเรียนจบ ต่างคนต้องมีหน้าที่และรับผิดชอบต่อหน้าที่นั้นให้ดี แบ่งบันเวลาให้กันและกัน เข้าใจและเรียนรู้วิถีชีวิตและวิถีการทำงานควบคู่ไปด้วยกันค่ะ T^T แต่ตอนนี้เราได้แต่คิดถึงคำที่พี่หมอพูดแล้วก็รู้สึกดีใจแต่ลึกๆเราโคตรเสียใจเลยค่ะ เราอยากถามพี่ๆชาวพันทิปค่ะ "ถ้าสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเราตอนนี้ ขัดกับขนบธรรมเนียมและจารีตประเพณี แต่เราจะสามารถมองข้ามมันและเดินไปยังอนาคตที่เรากับคนที่เรารักจะมีความสุขได้ไหมคะ" เหมือนตอนนี้เรามาขออนุญาตพี่ๆชาวพันทิป ให้เราได้รักกันเลยค่ะ ใจเราโคตรสมเพชตัวเองเลยค่ะ ที่ต้องมาระบายอะไรแบบนี้ให้พี่ๆได้อ่าน ถ้ามีตรงไหนไม่ดี รบกวนช่วยแนะนำหน่อยนะคะ TT ขอบคุณค่ะ