สวัสดีค่ะ เราคบกับแฟนมาจะ2 ปีแล้ว เรากับแฟนรุ่นเดียวกันค่ะเป็นเพื่อนกันมาก่อน แฟนเราเป็นคนเริ่มจีบเรา ก่อนหน้านี้แฟนเราเคยมีแฟนมาแล้ว 1 คน เเต่ก็เหมือนไม่ใช่แฟนตอนนั้นแฟนเรานิดเกมส์มากจนไม่มีเวลาให้แฟนเก่า แฟนเก่าเลยขอเลิกเขาก็คุยกันเป็นเพื่อนกัน จนเวลาผ่านไปแฟนเราก็ไม่ได้คุยกับใครเลยโสดมาเรื่อยๆ จนมาเจอเราเราก็คุยกันได้1 เดือนก็ตกลงคบกัน ช่วงแรกๆอะไรก็ดีหมด แต่แฟนเราไม่เคยมีโมเมนต์กับแฟนมาก่อนเหมือนไม่เคยมีแฟน ไม่โรแมนติกไม่อะไรเลยเป็นซื่อๆดื้อๆไม่ค่อยทำอะไรหวานๆแบบผู้ชายชอบทำให้ผู้หญิงปกติเวลาเป็นแฟนกัน จนเวลาผ่านไปสัก2เดือน ทางบ้านเราก็หัวโบราณจับให้เรากับแฟนหมั้นกัน เรากับแฟนก็ได้หมั้นกัน ตอนนั้นเรารู้สึกสับสนมากแต่ก็ต้องหมั้น เราไม่รู้ว่าเรารักเค้าจริงๆหรือเปล่าหรือมันแค่รู้สึกดี หลังจากหมั้นกันเราก็อยู่ด้วยกัน ทุกอย่างมันก็เริ่งจืดจางขึ้น แต่แฟนเราทำทุกอย่างให้เราตามใจเรา อยู่ด้วยกันผ่านมาจะ2ปีละแฟนไม่มีเรื่องผญ ไม่กินเหล้าสูบบุหรี่ดีทุกเกือบทุกอย่าง แต่เวลามีอะไรไม่ค่อยชอบบอกหรือปรึกษาเราส่วนมากจะเพื่อนต่างจากเราไม่ว่าจะเจออะไรเกิดอะไรเราจะเล่าให้เขาฟังคนแรกปรึกษาคนแรก ส่วนมากเราจะทะเลาะกันเรื่องเล็กๆน้อยๆ ก่อนคบกันเราเป็นคนร่าเริ่งมากพอหลังๆมาเรากลายเป็นคนขี้หงุดหงิดง่ายขี้โมโหอะไรหน่อยก็โมโหเฉพาะกันเค้ากับคนอื่นเราปกติมาก บางทีก็สงสารแฟนบางทีมันก็น่าโมโห เราไม่รู้ว่าตอนนี้มันคือความรักหรือความผูกพันธ์เวลาอยู่ด้วยกันก็ทะเลาะกันเรื่องเล็กๆน้อยๆชอบเถียงตลอดชอบย้อน ทำให้เราโมโห เราพยายามพูดดีกับเขาบางทีพูดดีเขาก็พูดไม่ดีใส่เรา แต่พอไม่ได้อยู่ด้วยกันเราก็คิดถึงข้อดีๆของเขาพออยู่ด้วยกันเวลาเราโมโหเขาเราก็จะคิดแต่ข้อเสียเขา บางทีก็อยากอยู่ด้วยกันไปตลอดบางทีก็เหนื่อยอยากเลิก เห้อไม่รู้ว่าตอนนี้มันคือคงามรักหรือความผูกพันธ์
ผิดที่แฟนหรือผิดที่เรา?