เรามีเรื่องไม่สบายใจหรือเจ็บใจมากๆอยู่และวันนั้นเราต้องการใครซีกครเข้ามาปลอบ แต่คนที่เรารักที่สุดดันไม่สนใจเลย มันรู้เจ็บมากเลยค่ะที่โดนแบบนี้ เราควรปล่อยเค้าไปดีไหมคะ หรือเราแค่คิดมากไปเองเท่านั้น การแสดงของเราคือเราแชร์สตอรี่หนึ่งว่ามีความเสียใจมากจริงๆ ถึงคล้ายๆควาทต้องการตาย แต่เราไม่ได้ร้องไห้หรืออะไรขณะแชร์นะคะ มันไม่มีน้ำตาไหลออกมาได้เลย และเราก็ไม่ค่อยคาดหวังเท่าไหร่เรื่องมีคนทักมาปลอบ เพราะคุ้นชินแล้ว พอเราแชร์สตอรี่ไป เค้าก็ได้มาดูแล้ว แต่ก็ไม่อะไร ตอนนั้นเราก็ไม่รู้สึกอะไรเท่าไหร่หรอกค่ะ แต่พอมีเพื่อนคนหนึ่งทักมาปลอบเรา เราก็เริ่มน้ำตาไหลและเริ่มนึกได้ว่าเพื่อนคนนี้เป็นคนแรกที่ทักมาปลอบเราเลยค่ะ ส่วนคนรักของเราก็หายเงียบไปเลย เรื่องที่เราเสียใจในคณะนั้นคือเรื่องของคนในครอบครัวนะคะ เรื่องการเป็นชู้ของพ่อ มันอาจจะธรรมดาสำหรับบางคนแต่มันหนักมากจริงๆสำหรับเรา ถ้าเจออย่างงี้เราควรปล่อยเค้าไปดีไหมคะ หรือเราควรเปิดใจมากกว่านี้