สวัสดีค่ะ คือ เราได้ขอแม่ไปเที่ยวห้างค่ะ แต่แม่ไม่ให้ จนเราต้องบอกว่าเราอยากไปจริงๆ เราจะเปิดเทอมแล้ว เราอยากเที่ยวก่อน เราจะไม่ออกบ้านอีกเลย จริงๆวันนั้นที่จะไปเป็นวันครบรอบของเรากับแฟนค่ะ เราอยากจะไปเที่ยวกับแฟน เเม่เราทราบค่ะ เรื่องเรามีแฟน แต่เราก็ไม่ค่อยได้เล่าเรื่องแฟนให้ฟัง เราบอกแม่ว่าเราไปกับเพื่อนค่ะ เรามีพี่ชายคนนึง แม่เราปล่อยพี่ชายทุกอย่าง อายุห่างกันแค่ไม่กี่ปีเองค่ะ เราทำให้แม่รู้ว่า การที่เรามีแฟนหรือไปไหนกับเพื่อน เกรดเราก็ไม่ได้แย่ การเรียนถือว่าดีเลยค่ะ เรารับผิดชอบตัวเองได้ พี่ชายเราเกรดไม่ได้ดี แต่แม่เราปล่อยพี่ชายทุกอย่าง เราพยายาม ทำความสะอาดบ้าน ล้างจาน ทำนู้นทำนี่ให้แม่ทุกอย่าง เพื่อให้แม่กลับจากที่ทำงานมา แล้วได้นอนสบายๆ เราว่าเราทำหลายอย่างมากให้แม่เห็น ทำงานบ้าน การเรียน ทุกอย่าง ให้ท่านเห็นว่าเราก็ช่วยท่านหลายอย่าง เราควรมีอิสระ เราเข้าใจว่าท่านเป็นห่วงค่ะ แต่เราก็เคยไปแบบนี้กับเพื่อนแล้ว ท่านก็ไม่ได้ว่า แต่มารอบนี้ ท่านบอกถ้าจะขอทำไมไม่ขอดีๆ ตอนแรกเราพูดดีมากค่ะ แม่เริ่มบอกว่า เพราะเราเป็นผู้หญิง อย่างนู้นอย่างนี้ อ้างไปหมด ถ้าจะไปรอบนี้ท่านจะไปด้วย ไปดูหน้าเพื่อนที่จะไปกับเรา รอบนี้เราพูดไม่ค่อยดีกับท่านเท่าไหร่ค่ะ เรารู้สึกไม่โอเคจริงๆที่ท่านทำในหลายๆอย่าง บางคนอาจจะบอกว่าให้บอกท่านไปตรงๆเลยว่าจะไปกับแฟน คือบางครอบครัว ในสถานการณ์จริง มันมีเหตุผลหลายอย่างที่บอกไปตรงๆไม่ได้ค่ะ อยากให้เข้าใจตรงด้วยนะคะ เราจะมาขอคำปรึกษาหน่อยน่ะค่ะ ว่าทำยังไงดีคะ