ขอแนะนำตัวก่อน เราอายุ24
เคยไปทำงานโรงงานกะแฟนแล้วไปไม่รอดคือเราทำงานคนเดียว แล้วแฟนก็พล่านเงินเราจนหมดเราเลยไปทำงานกะแม่ก่อนงานก่อสร้างซึ้งหนักและร้อนมาก เราแค่จะไปทำชั่วคราวแต่ตอนนี้เลิกกะแฟนไปแล้วเพระคิดว่าอยู่คนเดียวดีกว่าหาเงินคนเดียวใช้เงินคนเดียว แล้วทำมาก่อสร้างมาได้รายเดือน เราต้องส่งรถเดือนล่ะ3000 เงินเดือน12000 หักค่ากับข้าว2700 ต้องใช้หนี้แม่อีก ให้ลูกเราคิดว่า12000มันไม่พอแล้ว เลยจะไปทำงานโรงาน เราบอกแม่แม่เราบอกให้เราทำงานอยู่นี้เก็บเงินก่อน อาบอกให้เก็บสัก20000 แม่บอกให้มีเงินทุนสักหมื่นก่อนซึ้งส่วนตัวเรามีทองอยู่1บาทกะ2สลึ่ง เราคิดจะเอาทองไปเป็นทุนทำโรงงาน อาบอกแล้วแต่เรา ส่วนแม่จะให้ทำงานเก็บทุนอย่างเดียวเลย เราไม่ใช่คนเลือกงานอ่ะแต่เราแค่อยากมีสิทธิ์เลือกการใช้ชีวิต ทำงานขุดดินปรับดินเหนื่อยมากแล้วเราปวดหลังมากมันปวดมาตั้งแต่หลังคลอดแล้วแล้วต้องใาปวดเพราะต้องก้มขุดดินซ้ำอีก นั่งพักมากๆอาก็บ่นเราก็บอกว่าปวดหลังก็ไม่เข้าใจ เราก็เลยจะหนีออกไปทำงานโรงงานในเมื่อเราบอกแล้วไม่มีใครเข้าใจเลยเราอยากเรียนต่อมหาลัยก็ไม่ได้เรียนเงินกยศกู้มา แม่กะอาก็ยืมใช้ไปครึ่งนึงล่ะเราก็ต้องใช้หนี้ที่ใช้น้อยมากๆจบม.6ก็ทำงานส่งพ่อแม่ตลอด ทองที่เรามีก็น้ำพักน้ำแรงเรา คือเราไม่มีมันจำเป็นเราจะเอาใช้ไม่ได้เลยหรอ แต่แม่กะอายืมทองเราไปจำเพื่อเอาเงินหมุนตลอด แล้วเราอ่ะเราแค่งงว่าของของเราทำไมเราจะใช้ไม่ได้เรา24แล้วอ่ะ เหล้าก็กินไม่ได้ เราแค่เบื่อกับชีวิตในกรอบ อยากกินเล่นเที่ยวเหมือนคนอื่นๆ