เราไม่ได้ทะเลาะกัน เวลาได้คุยกันยังคุยปกติเหมือนเดิม เพียงแต่ที่ต่างจากเดิมคือระยะเวลาที่เราได้คุยกันน้อยลงมาก ประมาณเดือนละครั้ง และเราไม่ได้พยายามอย่างแต่ก่อนที่จะทักหาเขา บอกมอนิ่ง บอกฝันดี อวยพรให้เขาเจอวันที่ดี เพราะเขาบอกเสมอว่าเขาทำงานหนัก เวลากินเวลานอนน้อยมาก เราไม่อยากทิ้งข้อความไว้มากเกินไปเพราะเราจะคาดหวัง เรื่องนี้เราเคยได้เปิดใจคุยกับเขา เขาก็บอกว่าเข้าใจหัวใจคนรอมากๆ

แต่มันอดน้อยใจไม่ได้เลยค่ะ เราคิดถึงเขาทุกวัน ไม่เคยโพสต์น้อยใจ ทั้งที่เราทรมานมาก จากที่เมื่อก่อนร้องไห้ทุกวัน ตอนนี้น้ำตาไม่มีให้ไหลแล้ว  เขาไม่สนใจจะแชตมา เราก็ไม่สนใจมากเท่าแต่ก่อนว่าเขาจะตอบหรือไม่ตอบ ไม่ตื๊อไม่ตาม ไม่ถามทำเหมือนว่าเราปกติ เพราะเราเคยถาม เคยงอแงเรากับเขาจะตึงใส่กัน เราจึงเลือกสงบและไม่ต้องการทะเลาะ เขาเองก็ไม่อยากให้เราทะเลาะกัน แต่ข้างในมันก็ยังรก  ยังคิดถึง ยังมีอีกหลายคำถามมากมาย

ล่าสุดเราไม่ได้คุยกับเขาเลย 22 วัน ข้อความสุดท้ายเขาเปิดอ่านแล้วแต่ไม่ได้ตอบกลับมา เราเสียใจ เราจึงไม่ทักหาเช่นกัน เราไม่อยากวิ่งตาม ลากมาเกือบเดือน วันนี้ได้เห็นว่าเขามาตอบแล้ว เรานึกสงสารตัวเองเหมือนกันที่ต้องรอขนาดนี้ เขาไม่เคยรู้ว่าแต่วันที่รับให้ผ่านพ้นไปมันสาหัสอยู่ข้างในแค่ไหน เราไม่เคยด่า ไม่เคยทำให้เขาเสียหายเลย ยังดีกับเขาเสมอ ใครถามก็ตอบว่าเขาดี เพราะด้านดีก็ยังมี เราไม่เคยดองแชต อยากจะหายไปเป็นชาติให้เขาเข้าใจความรู้สึกกันบ้าง  ตอนนี้เรายังไม่ได้ตอบเขาค่ะ เขาทักมาเมื่อตอนเที่ยงคืน ทั้งที่รู้ว่าเราหลับเป็นตายช่วงเวลานั้น ทักมาได้ตรงจังหวะจริง ๆ และมาพร้อมคำขอโทษที่เราเห็นแถบแจ้งเตือนแว็บ ๆ
 
เราอยากใจร้าย อยากอยู่ให้ได้ด้วยตัวเอง แต่ถามว่ายังรักไหม มันเต็มหัวใจค่ะ เราสับสน ไม่เข้าใจความรักของเขาเลย เขาทำเหมือนรักเรามาก แต่ก็สามารถขาดเรานาน ๆ ได้ จะไปทำงานไม่ว่าเลย แต่การสื่อสารกันมันไม่สำคัญเหรอคะ คนรักกันปกติ เขาไม่จำเป็นต้องแชตกันเลยใช่ไหม หายไปเกือบเดือน ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว หลังเข้าสองปีมาก็เริ่มห่างมากเรื่อย ๆ ให้เราเข้าใจเองว่าเขายังสบายดี ยังรักเราอยู่เต็มหัวใจ แบบนี้ใช่ไหม หรือเราเองที่งี่เง่า...

คิดว่ามันก็วนลูปเดินนั่นแหละค่ะ หากเราตอบกลับ เขาก็จะมาตอบสองสามวันถี่ ๆ แล้วหลังจากนั้นเขาก็จะหายไปแบบนี้ บอกว่าไปทำงานของเขาเหมือนเดิม เราเหนื่อยมากจริง ๆ แต่ก็ยังตัดใจไม่ไปเด็ดขาด และเขาเองก็รู้ดีว่าเรารอ เข้าใจความรู้สึกเราดี บอกว่าไม่พร้อมที่จะไม่มีเรา อดทนอยู่กับเขาหน่อยได้ไหม เขาบอกมาแบบนี้ครั้งล่าสุดที่เราคุยกัน
แต่ไม่มีเรานาน ๆ เขายังอยู่ได้ นิสัยย้อนแย้งไปหมด เฮ้อ

เมื่อวานเราบอกกับตัวเองว่าเราจะปล่อยไปเลย จบก็จบถ้าเขาไม่พยายาม แต่เราไม่เคยบอกเลิกกัน ไม่แม้แต่จะบอกเลิกด้วยซ้ำ เวลาเขากลับมาคุยกับเราเราไม่เคยด่า ต่อให้เจ็บจะตายก็ไม่ด่า แต่เขาจะสัมผัสได้เสมอว่าเราไม่โอเค เราสัมผัสความรู้สึกกันได้ผ่านการสื่อสารตลอด ต่างคนต่างมีหน้าที่มีภาระงาน แต่เราจัดการเวลาตัวเองได้ ส่วนเขาไม่ได้ ทุ่มากับงานเป็นบ้าเป็นหลัง เราก็สงสัยว่ามันขนาดนั้นเลยเหรอ พยายามจะเข้าใจจนท้อ

ที่อธิบายมาทั้งหมดแค่อยากระบายค่ะ และตามคำถามข้างบน เราควรดองกลับกี่วันดี หรือควรรักตัวเองจริงจังได้แล้ว พอจะตัดใจเขาก็แบบนี้ เหมือนมีองค์ รู้ทันตลอด เป็น ผช ฉลาดมากนะคะ มองออกทุกอย่าง แต่เขาแสดงออกไม่เก่ง แบบคนเย็นชาและค่อนข้างมาดเยอะฟอร์มจัด เฮ้อ เหนื่อยใจค่ะ