วันนี้ไม่ได้มาตั้งหาแฟนครับเพราะมันหมดยุคแล้วสำหรับหาแฟนใน pantip แต่ตรงกันข้ามมาแชร์แนวคิดของผมที่อายุ 35 เกือบย่างจะ 36 แล้วว่าแนวความคิดเรื่องความรักมันก็เริ่มเปลี่ยนไป
หลายปีก่อนหลายคนอาจจะจำชื่อผมได้ผมจะตั้งหาแฟนบ่อยมากผมเล่น pantip มา 4 ปีถามว่าได้อะไรไหมตอบเลยว่าไม่ได้อะไรเลยนอกจากปวดลูกกะตา
พออายุเริ่มมากขึ้นแล้วก็ตั้งหามาบ่อยจนมันได้ค้นพบได้รู้จักความคิดตัวเองรู้จักนิสัยตัวเองในเรื่องความรักมากขึ้นว่าบางทีเราไม่เหมาะที่จะมาหาแฟนทางออนไลน์หรือไม่เหมาะที่จะมีใครด้วยซ้ำ มันอาจไม่ใช่เราจริงๆ

ตั้งแต่ต้นปีที่ผ่านมาทั้งในโลกออนไลน์และออฟไลน์ผมก็เริ่มเบื่อหน่ายที่จะหาพ่อแม่ก็อยากจะให้มีแฟนจะได้อยู่เป็นเพื่อนไปยามที่เขาไม่อยู่กับเราแต่มันช่างหายากเหลือเกินและด้วยนิสัยของผมเองที่แน่นอนว่ามันไม่เหมือนชาวบ้าเขามันเลยทำให้ยิ่งหายากเข้าไปอีก
ผมก็เลยเริ่มรู้สึกเฉยๆแล้วเบื่อหน่ายจนบางทีก็บอกกับพ่อว่าก็ไม่อยากจะหามันแล้วไม่มีก็ไม่มี
แล้วจากการเล่นหลายๆ app หลายๆอย่างหลายๆวิธีมันก็ทำให้เราตกผลึกว่าการมีแฟนหรือมีใครสักคนหนึ่งมันไม่ใช่แค่เรื่อง sex อย่างเดียวมันไม่ใช่แค่เรื่องการที่ทำอะไรเหมือนกันหรือเข้าใจกันแต่มันอาจจะอยู่ที่ว่าเราจะอยู่ยังไงแล้วมีความสุขมากกว่า
พออายุเริ่มมากขึ้นสังขารที่กระท่อนกระแท่นมันก็เริ่มมาความเหนื่อยล้าของร่างกายมันก็เสื่อมถดถอยเลยทำให้บางทีก็โรยราในเรื่องการจะมีใครสักคนไป แต่ถ้าถามว่าใจจริงๆอยากมีไหมแน่นอนคำตอบในวันนี้ก็คือยังอยากมีแต่ก็ยืนยันได้เหมือนกันว่าคงยากที่จะมีใครเข้าใจผม และก็ยากที่ผมจะปรับตัวให้เข้ากับเขาได้ ถ้ามันไม่ใช่คนที่ผมชอบจริงๆ