ขอบอกตรงนี้ก่อนเลยว่าผมเนี่ยอยู่ในครอบครัวที่เรียกว่ามีเงินเลยแหละ แต่ทุกคนแบบเหมือนมีความคิดของตัวเองแล้วไม่รับฟังคนในบ้านเลย แตาฟังจากคนอื่นนะ แล้วชอบเปรียบเทียบ แบบคนโน้นทำได้เราก็ทำได้ ฟังดูดีนะแต่มันไม่ใช่สำหรับเราไง เหมือนที่ชอบพูดบ่อยว่าสมัยโน้นนะลำบากขนาดนี้แหละ มาสมัยเธออะสบาย ก็ไม่อยากที่จะพูดสวนไปหรอกนะ แต่คือสมัยนั้นคุณเรียนอะไรอะแล้วตอนนี้เขาเรียนกันขนานไหน แต่ละช่วงอายุก็ลำบากไม่เหมือนมั้ยผมก็เข้าใจในความที่แบบ อยากสั่งสอนโน้นนี้นั้นก็ที่เข้าใจ แต่แบบอยู่ๆมาสั่งนี้นั้นตีกรอบให้ ทำอะไรก็ไม่ได้ดั่งใจเขาอันนี้คือไม่ไหวจริงนะ
จนตอนนี้ไม่อยากอยู่บ้านเลยอยากไปจากบ้านแล้วไม่กลับมาอีก แต่จะให้ไปไหนอะทุกคนทะเลาะกัน แล้วมาลงที่คนๆเดียว เบื่อ ของอยากเดียวแหละ
ส่งเงินก็ให้เรียนจนจบก็พอละอย่ามาคาดหวังไม่ได้ต้องการ โคตรเบื่อบ้านตัวเองคนอะไรจะเอาแต่ใจขนาดนั้น ถ้าเกิดมาแล้วโตเองเองได้จะไม่มาอะไรแบบนี้เลย  งานที่ทำไม่ได้ดี่งที่คิดก็เครียดแล้วมาด่าเรามาว่าเรา เรื่องโน้นนี้แค่เดินยังผิด