เมื่อน้ำไม่มีที่ไป

วันเสาร์ที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2565 เมื่ออากาศเปลี่ยนที่เชียงใหม่ เย็นๆหนาวๆ ทำเอาหลายคนต้องหายามาทานจากอาการภูมิแพ้ระมัดระวังรักษาสุขภาพกันด้วย แต่ที่น่าสงสารยิ่งกว่าก็เพื่อนทางภาคกลางและใต้ที่ยังคงต้องจมอยู่ในน้ำจนเท้าเน่าเป็นแผล เมื่อศูนย์กลางต้องการเอาตัวรอด ต่างหาวิธีผันน้ำให้ระบายออกไปทำคันกั้นน้ำ ทำประตูระบายน้ำ หาแท่งแบริเออร์มากั้น ยกระดับถนนให้สูงกันน้ำไหลมาท่วม ทำเขื่อน ฝาย ฯลฯ เมื่อชาวบ้านรอบเมืองทนไม่ไหวกับการรับน้ำที่ไม่มีที่ระบายออกไปนานนับเดือน เหตุการณ์คันดินถล่ม น้ำล้นฝาย ประตูน้ำไม่ยอมระบาย แท่งคอนกรีตถูกล้มทำลาย พืชผักสวนผลไม้ข้าวในนาเน่า หมูวัวควายไม่มีที่ให้อยู่ สัตว์ปีก ไก่ นกกระทาจมน้ำตาย เสียงชาวบ้านออกมาพากันก่นด่ารายวันจึงเกิดขึ้น
    อาหารการกินบ้านเราเช้านี้ ต้มซุปกระดูกอ่อน..เขียวหวานมะเขือพวง..เต้าหู้ไข่..กะหล่ำผัดวุ้นเส้น พอกินอุ้นอิ่มท้อง ขอเป็นกำลังใจส่งให้เพื่อนสู้ สู้ สู้ กับภัยธรรมชาติ ขอให้อยู่รอดปลอดภัยโดยเร็ววัน
    Noohom Ja
     22/10/65