ตอนนี้ชีวิตเราไม่เป็นสุขเลย เราอึดอัดมาก เราต้องโดนใครก็ไม่รู้ยุ่งเรื่องส่วนตัวของเราแบบไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ เราพยายามจะแก้ปัญหาอยากเคลียร์ปัญหากับเค้า แต่พอเราถามเค้า เค้าก็ไม่บอกอะไรเราเลยแถมยังเอาเรื่องน่าอายหรือปมด้อยของเรามาล้ออีก จนตอนนี้เรารู้สึกว่าคนอื่นๆรู้เรื่องน่าอายของเราหมดเลย... เมื่อก่อนเราเป็นคนที่ขี้อายมากๆและที่เราเป็นแบบนี้เพราะเราเป็นคนที่เข้าสังคมไม่เก่งเลย แถมตอนประถมยังโดนบูลลี่เรื่องต่างๆนาๆ เราเป็นคนที่เมื่อใครมาด่าหรือบูลลี่เรา เราจะเก็บมาคิดไปซะทุกเรื่อง  เราเริ่มคิดลบกับทุกคน จนบางครั้งเราเผลอทำนิสัยแย่ๆและไม่มีเหตุผลใส่คนอื่นๆ ตอนนั้นสภาพจิตใจเราย่ำแย่มากๆบวกกับที่พ่อกับแม่เราทะเลาะกันทุกวันอีก แต่เพราะเรายังเด็กและยังไม่รู้จักคำว่าโรคซึมเศร้า เลยได้แค่ปล่อยให้มันเป็นมาเรื่อยๆโดยที่ไม่ได้ไปรักษา... พอมาตอนนี้เราก็เจอเรื่องอะไรแบบนี้อีก เราไม่อยากให้ใครบนโลกนี้รู้ว่าเรามีตัวตนอยู่ แต่กลับเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ชีวิตเราไม่เป็นสุขเลย เหมือนโดนจับผิดอยู่ตลอดเวลา และโดนแกล้งแบบเดิมซ้ำๆ จนสุขภาพจิตเราตอนนี้แย่มากๆ คนปกติทั่วไปคงไม่มีใครที่สามารถอยู่ร่วมกับการที่ตัวเองต้องโดนจับผิดทุกอย่างไปตลอดชีวิตได้หรอก.. ส่วนเราอายุแค่ 14 เอง คุณคิดว่าเด็กอายุเท่านี้เค้าจะรับเรื่องแย่ๆพวกนี้ได้นานแค่ไหนกัน ?.. แล้วเมื่อไหร่เราจะหลุดพ้นจากเรื่องที่เกิดขึ้นตอนนี้สักที🙁...