เคยเป็นไข้มีผื่นแดงขณะตั้งครรภ์ค่ะ ตอนนั้นอายุครรภ์ประมาณ 20 สัปดาห์ คุณหมอ อัลตราซาว ทุกเดือนที่นัดค่ะแต่ไม่พบความผิดปกติเลย
และคุณหมอก็นัดอีกที 6 สัปดาห์ ผลอัลตราซาว ปรากฏว่า ลูกมีศรีษะเล็กและมีโพรงในสมอง คุณหมอเลยส่งตรวจ แบบละเอียด ผลปรากฎว่า มีโพรงจริง ละอาจทำให้เด็กพิการแต่กำเนิดได้ เราอึ้งเลยค่ะ ไม่รู้มันคืออะไร จุกไปหมด เลยขอปรึกษาคุณหมอว่าจะยุติการตั้งครรภ์ แต่...ไม่สามารถยุติได้ เนื่องจากตามกฎหมายแล้ว อายุครรภ์ต้องไม่เกิน 24 สัปดาห์ จึงจะยุติได้ เราร้องไห้เลยค่ะ ช็อค สงสารลูกมาก โกรธหมอคนแรกที่ไล่เราไปตรวจที่อื่น พอถามรายละเอียดก็เหมือนกลัวๆๆ ไม่ตอบอะไรเรา จนเราได้ไปหา รพ. คลอดเอง ซึ้งเราก็ไปฝากครรภ์ต่อ ที่ รพ. ของรัฐ ที่เป็น รร. แพทย์ ซึ้งคุณหมอที่นี่ ดีมาก เค้าก็ให้กำลังในเชิงบวก บอกว่า ต้องรอน้องคลอดก่อน ถึงจะวินิจฉัยโรคได้ว่าเกิดจากอะไร และนัดตรวจ แบบละเอียดอีกทีก่อนผ่าคลอด เพราะแม่มีภาวะรกเกาะต่ำ ไม่สามารถคลอดเองได้ แต่แล้ว น้องก็ไม่รอตรวจละเอียดค่ะ แม่มี เลือดออกเยอะมากกกก หมอจึงทำการผ่าคลอดฉุกเฉินทันที การคลอดผ่านไปด้วยดีค่ะ แวบแรกที่แม่ได้ยินคือ เสียงน้องร้อง แม่น้ำตาไหลเลยค่ะ แต่....น้องศรีษะเล็กจริงค่ะ เล็กมาก แต่น้องหายใจเองได้
แม่อยู่ รพ. กับน้อง 11วันค่ะ น้องดูดนมเก่งมากค่ะ กินเก่ง ตรวจตาแล้ว ปกติ ตรวจการได้ยินก็ปกติค่ะ หัวใจ ปกติ คือทุกอย่างปกติค่ะ แต่เรื่องสมองของน้องก็ยังมีโพรงอยู่ หมอเลยนัดทำ Ct แสกนสมอง ตอน 2 เดือน ผลปรากฎว่า มีหินปูนเกาะสมองค่ะ น้องจะพัฒนาการช้า หมอก็สงสัยหลายอย่างเลยเล่าเรื่อง ไวรัสซิกา ให้คุณแม่ฟัง และตรวจเลือดแม่และน้อง ปารกฎว่า แม่และน้อง มีภูมิไวรัสซิกา ซึ้งแปลว่า แม่เคยติดต้องตั้งครรภ์ แม่ช็อค ค่ะ เพราะไม่มีความรู้เรื่องไวรัสตัวนี้เลย หมอบอกว่า มันมาจากยุงลาย ซึ่งแม่ไม่เคยไปพื้นที่เสี่ยงอะไรเลย มีไปทำงานและกลับบ้าน อยู่สองที่ หมอบอกว่า โรคนี้รักษาไม่ได้ มีแค่ กระตุ้นพัฒนาการและทำกายภาพเท่านั้น เราร้องไห้เลยค่ะ ร้องต่อหน้าหมอเลย พอตั้งสติได้ เลยหาข้อมูลเกี่ยวกับโรคนี้ ยิ่งหา ยิ่งเครียดค่ะ
เราไปตามนัดคุณหมอตลอด มีนัดหลายแผนกมากค่ะ ตอนนี้น้อง อายุ 5 เดือน มองตามสิ่งของได้ แต่ ไม่คว่ำ ไม่คว้า ไม่จับของค่ะ คอยังไม่แข็งเลย
น้องจะร้องตลอดเวลา พอจะกระตุ้น พัฒนาการน้อง น้องก็ร้อง พอร้อง ก็หลับ ตื่นมาก็ร้อง อยู่แบบนี้ค่ะ เราเครียดมาก เลี้ยงคนเดียว 24ชม. เราเครียดจนไม่อยากมีชีวิตอยู่ แต่พอมองหน้าเค้า เราอดสงสารลูกไม่ได้ คิดว่าถ้าไม่มีเรา เค้าจะอยู่อย่างไร คุณแม่ท่านไหนเคยมีประสบการณ์แบบเราบ้างค่ะ แนะนำวิธีเราหน่อยค่ะ เราไม่รู้จะคุยกับใคร จะเล่าให้ใครฟัง วันๆนึง เราให้ลูกหมดเรา มันเลยเหมือนทำให้เราเครียดตลอดเวลา เราร้องไห้ ทุกวัน ตั้งแต่ ลูกเกิด เราพยายามคิดบวกตลอด
ปล. ขออภัยนะคะข้อความยาวมาก กก
ปล. ช่วยมาแชร์ประสบการณ์ทีนะคะ
ขอบคุณนะคะ
ใครเคยมีประสบการณ์ลูกเกิดมามีศรีษะเล็ก เกิดจากมารดาติดเชื้อ ไวรัสซิกา ขณะตั้งครรภ์บ้างค่ะ
และคุณหมอก็นัดอีกที 6 สัปดาห์ ผลอัลตราซาว ปรากฏว่า ลูกมีศรีษะเล็กและมีโพรงในสมอง คุณหมอเลยส่งตรวจ แบบละเอียด ผลปรากฎว่า มีโพรงจริง ละอาจทำให้เด็กพิการแต่กำเนิดได้ เราอึ้งเลยค่ะ ไม่รู้มันคืออะไร จุกไปหมด เลยขอปรึกษาคุณหมอว่าจะยุติการตั้งครรภ์ แต่...ไม่สามารถยุติได้ เนื่องจากตามกฎหมายแล้ว อายุครรภ์ต้องไม่เกิน 24 สัปดาห์ จึงจะยุติได้ เราร้องไห้เลยค่ะ ช็อค สงสารลูกมาก โกรธหมอคนแรกที่ไล่เราไปตรวจที่อื่น พอถามรายละเอียดก็เหมือนกลัวๆๆ ไม่ตอบอะไรเรา จนเราได้ไปหา รพ. คลอดเอง ซึ้งเราก็ไปฝากครรภ์ต่อ ที่ รพ. ของรัฐ ที่เป็น รร. แพทย์ ซึ้งคุณหมอที่นี่ ดีมาก เค้าก็ให้กำลังในเชิงบวก บอกว่า ต้องรอน้องคลอดก่อน ถึงจะวินิจฉัยโรคได้ว่าเกิดจากอะไร และนัดตรวจ แบบละเอียดอีกทีก่อนผ่าคลอด เพราะแม่มีภาวะรกเกาะต่ำ ไม่สามารถคลอดเองได้ แต่แล้ว น้องก็ไม่รอตรวจละเอียดค่ะ แม่มี เลือดออกเยอะมากกกก หมอจึงทำการผ่าคลอดฉุกเฉินทันที การคลอดผ่านไปด้วยดีค่ะ แวบแรกที่แม่ได้ยินคือ เสียงน้องร้อง แม่น้ำตาไหลเลยค่ะ แต่....น้องศรีษะเล็กจริงค่ะ เล็กมาก แต่น้องหายใจเองได้
แม่อยู่ รพ. กับน้อง 11วันค่ะ น้องดูดนมเก่งมากค่ะ กินเก่ง ตรวจตาแล้ว ปกติ ตรวจการได้ยินก็ปกติค่ะ หัวใจ ปกติ คือทุกอย่างปกติค่ะ แต่เรื่องสมองของน้องก็ยังมีโพรงอยู่ หมอเลยนัดทำ Ct แสกนสมอง ตอน 2 เดือน ผลปรากฎว่า มีหินปูนเกาะสมองค่ะ น้องจะพัฒนาการช้า หมอก็สงสัยหลายอย่างเลยเล่าเรื่อง ไวรัสซิกา ให้คุณแม่ฟัง และตรวจเลือดแม่และน้อง ปารกฎว่า แม่และน้อง มีภูมิไวรัสซิกา ซึ้งแปลว่า แม่เคยติดต้องตั้งครรภ์ แม่ช็อค ค่ะ เพราะไม่มีความรู้เรื่องไวรัสตัวนี้เลย หมอบอกว่า มันมาจากยุงลาย ซึ่งแม่ไม่เคยไปพื้นที่เสี่ยงอะไรเลย มีไปทำงานและกลับบ้าน อยู่สองที่ หมอบอกว่า โรคนี้รักษาไม่ได้ มีแค่ กระตุ้นพัฒนาการและทำกายภาพเท่านั้น เราร้องไห้เลยค่ะ ร้องต่อหน้าหมอเลย พอตั้งสติได้ เลยหาข้อมูลเกี่ยวกับโรคนี้ ยิ่งหา ยิ่งเครียดค่ะ
เราไปตามนัดคุณหมอตลอด มีนัดหลายแผนกมากค่ะ ตอนนี้น้อง อายุ 5 เดือน มองตามสิ่งของได้ แต่ ไม่คว่ำ ไม่คว้า ไม่จับของค่ะ คอยังไม่แข็งเลย
น้องจะร้องตลอดเวลา พอจะกระตุ้น พัฒนาการน้อง น้องก็ร้อง พอร้อง ก็หลับ ตื่นมาก็ร้อง อยู่แบบนี้ค่ะ เราเครียดมาก เลี้ยงคนเดียว 24ชม. เราเครียดจนไม่อยากมีชีวิตอยู่ แต่พอมองหน้าเค้า เราอดสงสารลูกไม่ได้ คิดว่าถ้าไม่มีเรา เค้าจะอยู่อย่างไร คุณแม่ท่านไหนเคยมีประสบการณ์แบบเราบ้างค่ะ แนะนำวิธีเราหน่อยค่ะ เราไม่รู้จะคุยกับใคร จะเล่าให้ใครฟัง วันๆนึง เราให้ลูกหมดเรา มันเลยเหมือนทำให้เราเครียดตลอดเวลา เราร้องไห้ ทุกวัน ตั้งแต่ ลูกเกิด เราพยายามคิดบวกตลอด
ปล. ขออภัยนะคะข้อความยาวมาก กก
ปล. ช่วยมาแชร์ประสบการณ์ทีนะคะ
ขอบคุณนะคะ