#สวัสดีคับผมขอไม่ออกนามนะคับก็คือว่าผมกับลูกพีลูกน้องเรารักกันคับ

สวัสดีคับผมขอไม่ออกนามนะคับก็คือว่าผมกับลูกพีลูกน้องเรารักกันคับคือเราปิดเป็นความลับมาได้สักพักแล้วคับ
 
เรื่องมันเป็นอยากนี้คือตอนแรกผมแอบชอบลูกพี่ลูกน้องมานานมากคับมาวันนึงผมได้รู้คับว่าเคาก้อชอบผมอยู่เหมือนกันเราจึงแอบคบกันและมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งดว้ยกันและแล้วก้อมีคนสงสัยคับแล้วมาถามแม่ผมว่าคู่นี้มันเป็นอะไรกัน.. แม่ผมก้อเลยบอกกับคนนั้นไปว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน   คือเราตัวติดกันตลอดคับจะไปกินข้าวหรือว่าดูหนังจะไปซือของฯ
วันนั้นผมมาจากทีทำงานแล้วลูกพี่ลูกน้องเคารอผมกินข้าว (เอาจิงๆตอนนั้นแม่ผมก้อเริ่มสงสัยแล้วคับ) แต่คนอืนเคากินกันหมดแล้วคับผมก้อเลยเดินไปตักข้าวของตัวเองและของลูกพีลูกน้องแม่ก้อเดิมมาถามว่าทำไมต้องตังข้าวให้ลูกพีลูกน้องด้วย  ผมก้อเลยตอบไปว่าเห็นลูกพี่ลูกน้องบ่นว่าไม่ค่อยสบายก้อเลยตักให้ เอาจริงตอนนั้นลูกพีลูกน้องไม้ได้เป็นไรคับ
หลังจากนั้นแม่ก้อจ้องแต่จะหาเรื่องด่าลูกพีลูกน้องจนมาถึงวันนั้นทีผมมาจากทำงานผมก้อกินข้าวกันเหมือนทีทำนั้นเเหละคับแม่ก้อมาว่าลูกพีลูกน้องว่ากินข้าวทำไมไม่เอาม้อไปแช่
แต่ตอนนั้นเรายังกินกันไม่เสร็จ ผมก้อเลยบอกว่ายังกินไม่เสร็จเลยเดียวค่อยเอาไปแช่ได้เก็บทีเดียว แม่ก้อว่าผมปกป้องลูกพีลูกน้องอย่างนูนอย่างนี้เลยทะเลาะกันแม่ก้อไม่ให้ลูกพีลูกน้องไปกินข้าวผมก้อเลยเอาของเอาม้อข้าวมาทำกินกัน2คนคับอยู่ๆไปสักเดือนสองเดือนแม่ก้อมาพูดดีด้วยพาไปนูนพาไปนี้แต่ก้อไม่นานคับ แม่ก้อเริ่มรู้ว่าเรามีอะไรกันมาสักพักแล้วคับแต่แม่ก้อไม่กล้าถามอยู่มาวันนึงผมมาจากทีทำงานซื้อเบียร์อะไรมากินแม่เข้ามาถามว่าจะเอายังไงกับเรืองลูกพีลูกน้อง  ผมก้อสตันไปพักนึงแม่ถามว่าถ้าแม่กับลูกพีลูกน้องจะเลือกใคร
(คือก่อนหน้านี้แม้แกก้อพูดหลายเรื่อง) ผมก้อเลยเงียบพอแม่ถามซ้ำว่าจะเลือกใครผมก้อเลยบอกไปว่าผมรักลูกพี่ลูกน้องแก่ก้อเงียบไปแปบนึง แล้วพูดว่าตกลงจะรับผิดชอบลูกพีลูกน้องใช้ไม่ผมก้อเลยตอบว่าใช้เอาจิงไม่ได้ตอบหรอกแต่พยักหน้า แก่ก้อพูดว่าผมไม่รักแก่ แก่ก้อเลยบอกกับผมว่าหลังจากนี้ไม่ต้องมาเรียกแก่ว่าแม่อีก แม่ก้อร้องให้เดินออกไป เอาของผมเสียใจมากคับที่มันต้องเป็นแบบนี้หลังจากนั้น เราก็อยู่กินด้วยกันสักพักคับคือหมายถึงแบบผัวเมียอะคับ  ตอนเช้าก่อนผมจะไปทำงานผมพูดกับลูกพีลูกน้องพีขอโทษทีมันเป็นแบบนี้ลูกพีลูกน้องก้อบอกว่าไมเป็นไรผมก้อเลยบอกอยู่กับพี่ไปนานๆนะเคาก้อบอกว่าอือพีพูดแล้วนะแล้วก้อกอด...(คือผมรักมากคับผมให้ได้ทั้งชีวิตของผมเลยคับ) ผมจะพูดทุกวันคับว่าอย่าหายไปจากพีนะพีไมเหลือใครแล้ว ( ผมกลัวมากคับว่าเคาจะไปจากผม )และแล้ววันนั้นก้อมาถึงตอนเช้าผมตื่นมากินกาแฟตามพาสาเคานอนอยู่คับผมเข้ากอดและหอมผมพูดกับเคาว่าผมรักเคามากขนาดใหนผมบอกว่าอย่าหายไปจากพีนะเคาก้อพูดว่ารักผมมากขนาดนี้จะให้ไปใหนได้...ผมก้อไปทำงานพอตอนเย็นผมกลับมาผมล้มทั้งยืนเลยคับ ไม่เจอเค้าอยู่ที่บ้านเสือผ้าก้อเอาไปบ้างตัว อยู่สัก20นาทีใด้คับ (คือผมนั่งร้องให้อยู่คับตอนนั้น) มันมีขอความเด่งขึ้นมามันเป็นเบอร์ทีไม่รู้จัก พยายามติดต่อผม ผมก้อโทรกลับไปเป็นเคาจิงๆด้วยผมถามว่าน้องอยู่ใหน
เคาตอบว่าเคาอยู่บ้านพ่อเคาที่.... มันไกลมากคับผมถามแล้วไปยังไงเคาก้อเลยบอกว่าแม่ผมบังคับเคาแล้วก้อไปส่งทีพ่อเคา..ก้อคือตอนนี้ผมอย่าจะไปรับเค้ามาอยู่ด้วยกันคับผมขาดเคาไม่ได้จิงๆมันมีความคิดขึ้นมาแปบนึงคับคือผมอย่าจะผูกคอตายให้มันพ้นๆไป ผมไม่รู้จะทำยังไงแล้วคับผมเสียใจมาก เคาเลยบอกกับผมว่าทีพีถามว่าของขวัญวันเกิดน้องอยากได้อะไรเคาบอกว่าเคาอยากให้ผมอยู่กับเคา เคาร้องให้หนักมากคับนี้ก้อตังแต่เมือวานละผมยังไมได้นอนที ผมคิดถึงเคามากๆคับ.....ไม่รู้จะทำไงดี ผมร้องจนไม่มีน้ำตาแล้วคับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่