สวัสดีครับทุกท่านวันนี้ผมจะขอมาเล่าเรื่ิองราวความรู้สึกที่แสนไม่ดีที่เกิดขึ้นในครอบครัวผมครับก่อนอย่างอื่นต้องบอกก่อนเลยว่าตอนนี้ครอบครัวผมมี ลุง แม่ พี่แล้วก็ผม ลุงผมเป็นคนที่หยาบคายมากเวลาจะด่าคือด่ามั่วๆด่าแบบไม่หยุดด่าเรื่องเก่าๆที่คนในครอบครัวทำพลาดไปก็เอามานั่งด่าด่าอยู่อย่างนั้นเกือบจะประจำแต่ลุงผมก็เป็นคนดีนะครับแต่ข้อเสียของลุงผมแกจะไม่ค่อยมองดูตัวเองเลยว่าตัวเองมีข้อเสียอะไรบ้างรู้แต่เรื่องไม่ดีของคุยอื่นและก็ด่าว่าอยู่อย่างนั้นอาการเหล่านี้ของลุงผมผมจำความได้ลุงผมชอบด่าคนในครอบครัวตั้งแต่ผมเกิดแล้วแน่นอนครับว่าผมแทบจะกลายเป็นคนประสาทเพราะว่าต้องทนฟังแกด่าอยู่แต่โชคดีที่แกอยู่บ้านคนละหลังกันแต่จะเจอกันทุกอาทิตย์ผมทนอยู่มากครับเพราะปกติผมไม่ใช่คนพูดหยาบและผมไม่ต้องการพูดหยาบใส่ลุงผมผมอดทนมากแล้วตั้งแต่เด็กจนตอนนี้ผมอายุ 20 ปี ผมใกล้จะระเบิดอารมณ์ตัวเองแล้วครับที่ต้องทนกับลุงของผมแต่เอาจริงๆผมทำอะไรไม่ได้เลยกับลุงผมเพราะว่าถ้าลุงผมด่าขึ้นมาผมสู้เสียงลุงไม่ได้เลยแต่ลุงผมไม่เคยใช้กำลังนะครับลุงผมชอบใช้คำพูดในการทำร้ายจิตใจคนอื่นมากกว่าผมขอบคุณทุกท่านจริงๆครับที่รับฟังผมผมอยากจะได้รับคำแนะนำในเรื่องนี้ครับว่าผมควรจะจะจัดการอารมณ์ตรงนี้ของลุงหรือของตัวเองยังไงดีครับขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแแนะนำครับขอบคุณครับ