คือพ่อเราจะสวดมนต์ทุกวันอยู่แล้วโดยเฉพาะวันพระจะสวดบทใหญ่กว่าทุกวันและนาน ซึ่งปรกติที่พ่อสวดทุกวันพ่อจะสวดก่อนนอนประมาณ ห้าทุ่มซึ่งเราก็เขาห้องเราแล้ว แต่วันพระเขาจะสวดช่วงสองทุ่มถึงสามทุ่ม ซึ่งตอนนั้นเรายังไม่ได้เข้าห้องนอน ก็พูดคุยกับแม่ปรกติบางทีก็ขายของออนไลน์ ซึ่งเขาจะชอบว่าเรากับแม่ทุกครั้งหลังสวดเสร็จว่าคุยกันทำไมรบกวน ไม่เชื่อเดี๋ยวของก็เขาตัว และชอบบอกอยากไให้เรากับแม่ออกไปรอข้างนอกบ้านยุงเยอะ ทุกวันพระที่เขาสวดบทใหญ่ เกือบสองชั่วโมง บ้านเรากันห้องด้วยไม้กระดานต่อให้คุยเสียงเบาก็ได้ยิน

เราคิดว่าพ่อเราสวดมนต์จะได้บุญ หรือเราจะได้บาปเพราะคุยกับแม่เราตอนพ่อสวดมนต์ (แม่เราหูไม่ค่อยดีบางทีก็มีหลุดเสียงดังบ้างเราต้องคอยเตือนแม่ตลอด) เรารู้สึกหงุดหงิดที่เขาชอบด่าเรากับแม่หลังสวดมนต์ทุกครั้ง บางทีก็ว่าเรากับแม่สวดมนต์ไม่ชีวิตก็ได้เท่านี้ ไม่มีปัญญามีเงินเหมือนเขา (เขาเชื่อว่าที่เขาถูกลอตเตอรี่บ่อยเพราะสวดมนต์ จนมีเงินเก็บเยอะช่วงโควิด ส่วนนึงแต่ส่วนหนึ่งก็เพราะพ่อเลิกพนันกีฬาชนิดหนึ่ง แต่พอไม่ถูกก็จะมาว่าเป็นเพราะแม่เราเป็นตัวกาลกิณี เขาต้องพาไปขายของเลยลืมซื้อเลยไม่ถูก)

มีอีกเหตุการณ์ประจำที่พ่อเราชอบทำติดนิสัย ชอบไปถามพระเวลาไปวัดว่าสวดไม่ได้เท่าเขา เขาสวดเก่งกว่าได้ทุกบท ชอบไปอวดตัวเองว่าสวดได้ทุกบท ข่มคนที่สวดไม่ได้แม้กระทั่งพระ 

เวลามีคนอวยพ่อชมแล้วถามว่าสวดเก่งขนาดนี้ทำไมไม่ไปบวช พ่อชอบพูดเสมอว่าถ้าถูกรางที่1 ที่2ถึงจะไปบวช 

พ่อเราเป็นแบบนี้จะได้บุญหรือได้บาป
แต่ที่แน่ๆเราบาปแน่เพราะเอาเรื่องพ่อมาเล่า