คือว่าไม่นานมานี่ ไปร่วมงานกฐิน แบบครั้งใหญ่ของครอบครัว มีชื่อเป็นกรรมการด้วย
เราไม่ค่อยรู้ธรรมเนียมเท่าไหร่ นึกว่าใส่ชื่อคนในครอบครัวไปให้ครบๆเยอะๆแค่นั้น
พอเดินทางไปถึง ผู้ใหญ่มาถามว่า เอาเงินมาร่วมบุญเท่าไหร่ เราก็อึกอัก
เพราะคิดว่าจะใส่ซองสัก 5000 บาท ก็ว่าเยอะแล้วนะ
ยังไม่ทันตอบ ญาติท่านนั้นก็บอกว่า คนอื่นๆเขาเอามากันหมื่นกว่าบาท
เราก็ตกใจ ว่าแต่ละคนก็ คนทำงานธรรมดา ทำไมทำบุญกันขนาดนั้น
มาคิดได้ทีหลัง แบบเพิ่งถึงบางอ้อ ว่า การเป็น กรรมการ คือต้องไปเรี่ยไรเงินมารวมกันสินะ
ซึ่งตกใจต่อเนื่องอีก คือ เคยมีคนรู้จัก สนิทระดับหนึ่ง มาขอเอาชื่อเราไปเป็นกรรมการ ก็แปลว่าเรามีหน้าที่หาเงินเข้ากองกฐินเหรอ
(ตอนนั้นก็อนุญาตไป แต่ไม่ได้ทำอะไรและไม่ได้ไปร่วมงานด้วย)

เราก็เลยคุยกับแฟนประมาณว่า
- นี่สมัยนี่ยังมีเรี่ยไรเงินทำบุญในที่ทำงานอีกเหรอ ไม่กล้านะ อาย
แฟนเรา - คิดอีกแง่ อาจจะมีคนอยากทำบุญกฐินก็ได้นะ แบบรอให้ไปบอกบุญไรงี้
แล้วนี่ มันไม่ใช่กฐ่ินมาจากไหนมั่วๆ มันมีชื่อเราเป็นกรรมการ ไม่โกงแน่นอน
เรา- แต่มันวัดที่ไหนไม่รู้ เป็นเราก็คิดนะแบบเกิดมาก็ไม่เคยไปเนาะวัดนี้ แล้วจะเต็มใจทำเหรอ

(คือคำว่ากฐิน กับ ผ้าป่า ค่อนข้างเลือนลางมากสำหรับเรา จนมางานนี้เข้าใจเพิ่มว่า กฐินคือแบบ บุญหนักกว่าผ้าป่า หาโอกาสยาก ปีนึงมีครั้งเดียว)

เราก็มาคิดต่อว่า เอะ ถ้าต่อไปเกิดเหตุการณ์แบบนี้เราควรทำยังไง
เราต้องไม่ยอมเป็นกรรมการเหรอ รึยอมๆไป แล้วไปเรี่ยไรมา
คือไม่ได้อยากทำแบบนั้น แต่แฟนก็บอกว่า บางคนเขามองว่า กฐินเป็นบุญใหญ่ รอสะพานบุญมาทอดงี้ (มันจะมีสักกี่คนหือ)
แต่รอบนี้ก็คือจ่ายเงินตัวเองไป 10,000 นะ เพราะคิดว่า มันเป็นงานบุญรวมญาติครั้งใหญ่
กลัวญาติผู้ใหญ่ไม่สบายใจว่าหาเงินมาได้น้อยจังอะไรแบบนี้