พื้นฐานการศึกษาดีค่ะ

เราเคยเรียนที่ญี่ปุ่น เด็กญี่ปุ่นไม่ต้องเสียเวลากับการเข้าแถวเคารพธงชาติ ไม่ต้องยืนตากแดดฟังครูใหญ่พูดหน้าเสาธง ครูเหมือนเพื่อนมากกว่าค่ะ ครูที่ญี่ปุ่นจะไม่มีการใช้ให้เด็กถือของให้ ครูเจอเด็ก ถ้าเด็กไม่เห็น จะทักเด็กก่อนด้วย ไม่ถือตัวมากเท่าครูไทย เวลาเห็นขยะ ครูก็จะก้มลงเก็บ ไม่ใช่เรียกเด็กไปเก็บค่ะ

เราโชคดี มีโอกาสได้เรียนในประเทศดีๆหลายประเทศ บอกได้เลยว่า ประเทศที่เจริญแล้ว ครูเค้าดีกว่าไทยมากๆ อยู่ไทยเราเจอทั้งครูที่เอาของมาขายนักเรียน บ่นโน่นนั่นนี่ ด่าเด็ก ตีเด็ก ครูต่างประเทศที่เจอมา มีแต่สนับสนุนเด็กค่ะ ต่อให้เด็กเรียนไม่เก่ง ครูก็จะพยายามสอน ถ้าถามเรื่องเรียนซ้ำๆ ครูจะไม่ว่า แต่จะอธิบายซ้ำๆ จนกว่าเด็กจะเข้าใจ ความอดทนสูงมาก

ตอนเรียนที่ต่างประเทศ เพื่อนแขกเล่าในห้องว่า ที่อินเดีย เวลาลูกดื้อ หรือสอบได้คะแนนไม่ดี แม่บางคนจะเอารองเท้าตบหน้าลูก คนเอเชียอย่างพวกเราก็ขำ หัวเราะกันกิ๊กกั๊ก ครูหน้าเครียดมาก บอกว่า ไม่เข้าใจ ว่าทำไมพวกเราเห็นเป็นเรื่องตลก การทำร้ายเด็กไม่ใช่เรื่องตลก มันไม่ใช่วิธีการแก้ปัญหา เด็กสอบได้ไม่ดี ก็เสียใจอยู่แล้ว ทำไมต้องลงโทษเด็กอีก และมันอาจจะสร้างปมกับตัวเด็ก เด็กคนนี้โตขึ้นไปจะมีโนวโน้มที่จะใช้กำลังในการแก้ปัญหา

มาคิดเทียบกับครูไทยที่เราเจอมา เรารู้สึกเลยว่าระบบการศึกษาของไทยแย่มาก ไทยเน้นกราบไหว้ เด็กดีต้องเชื่อฟังครู เชื่อฟังผู้ใหญ่ เราถูกสอนให้ทำตาม เราไม่ได้ถูกสอนให้คิด ไม่ได้สอนให้เด็กมีความคิดสร้างสรรค์ เราเน้นระเบียบวินัย ซึ่งมันก็เห็นผลลัพธ์ชัดเจน ว่าคนไทยที่โตมากับระบบการสอนแบบนี้ มีระเบียบวินัยในชีวิต...ที่ไหนกัน?!!!