นี่เป็นกระทู้แรกของหนู หนูอยู่ม.6 อายุ 17ย่าง18 แล้ว ที่ผ่านมาตลอดพ่อแม่ไม่เคยปล่อยให้ไปไหนไปทำอะไรกับเพื่อนเลย กว่าจะขอออกไปข้างนอกกับเพื่อนได้แต่ละครั้งมันดูยากเย็นเหลือเกิน บางครั้งหนูก็อยากมีสังคม ไปใช้ชีวิตข้างนอกบ้าง ด้วยวัยของหนูก็ค่อนข้างที่จะเป็นวัยรุ่น หนูอยากไปเที่ยว ไปหาประสบการณ์ชีวิตบ้าง พอหนูขอให้พ่อพาไปเขาก็ไม่เคยพาไปเลย พอขอไปกับเพื่อนก็ไม่ได้ หนูเข้าใจว่าเขาเป็นห่วง แต่หนูว่าบางทีมันก็เกินไปมากๆ ล่าสุดหนูปิดเทอมขอไปกินชาบูกับเพื่อน ไปตอน1ทุ่ม หนูบอกเขาว่ากลับไม่เกิน 5 ทุ่ม เเต่มันมีเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้นคือหนูกลับถึงบ้าน 23:35 หนูพยายามอธิบายให้ฟังว่า ไปส่งเพื่อนอีกคนซึ่งเป็นผู้หญิง ในกลุ่มจะมีเพื่อนอยู่4คนเป็นผู้หญิง3 ชาย1 ซึ่งบ้านเพื่อนอยู่ลึกมาก ทำให้เวลาล่วงเลยไป พออธิบายเขาก็ใช้คำพูดไม่ดี ตะคอก รุนแรง หาว่าโกหก เป็นแบบนี้มาตลอด ไม่ว่าอะไรเขาจะด่าอย่างเดียว เขาเคยบอกตัดพ่อตัดลูกกับหนู เขาเคยด่าหนูว่าลูก หนูไม่รู้ว่าหนูทำอะไรผิดนักหนา การเรียนหนูไม่เคยทิ้ง เกรดหนูก็รักษาตลอด สอบติดเรียนโรงเรียนดีที่สุดของจังหวัด  ไม่ได้ทำอะไรไม่ดีเลย ไม่ได้ติดเหล้าเมายา หนูผิดมากเลยหรอคะ ทำไมเขาไม่เคยนึกถึงความรู้สึกของหนูบ้างเลย ทุกวันนี้หนูหวาดระแวง หนูทำอะไร หนูกลัว กลัวโดนด่า กลัวโดนตะคอกทุกอย่าง มีอะไรหนูก็ไม่อยากพูดกับครอบครัวเลย หนูอึดอัด หนูเสียใจ ทำไมหนูต้องมาเจออะไรแบบนี้