ครอบครัวเราอยู่กับพ่อแม่และเรา(แต่เราไม่อยากเรียกเขาว่าพ่อเลย)เอาสั้นๆได้ใจความนะคะพ่อเราเป็นคนติดเหล้าขาววันๆไม่ทำอะไรขอแต่เงินแม่ไปซื้อเหล้า พอตัวเองมีเงินก็เอาไปซื้อเหล้าให้คนกินบ้างมีอะไรจะชอบเรียกคนอื่นมากินทั้งที่ครอบครัวตัวเองไม่เคยคิดจะหามาให้กินพ่อกับแม่ทะเลาะทุกวันเรื่องกินเหล้านี้แหละค่ะ เวลาโมโหพ่อชอบขว้างของใส่แม่และมาวันนี้เค้าขอเงินแม่แล้วแม่บ่น ไม่พอใจเขาก็จะขว้างสากกะเบือใส่แม่ เราอยู่ด้วยเลยคิดจะสู้เพราะเราทนไม่ไหวแล้วจริงๆเราอยากปกป้องแม่เราก็ลุกขึ้นแล้วก็ด่าว่าในสิ่งที่เขาทำ เขาเลยขว้างสากกะเบือมาใส่เราแทน ด้วยความที่เราโมโหและอดมานาน เราเลยขว้างสากใส่กลับแล้วเขาก็ขว้างไม้กวาดใส่เราอีก เราก็ขว้างไม่กวาดใส่เขาคืนเค้าเลยอ้างสารพัดว่าเลี้ยงเรามาทำไมทำแบบนี้ เราเลยตอบกลับไปว่าก็ไม่อยากเกิดมาให้เลี้ยงหรอกถ้าเกิดมาแล้วมาเจอคนแบบนี้แต่ความจริงมีแต่แม่ที่ทำงานหาเงินเลี้ยงครอบครัว คือเราทนไม่ไหวจริงๆเราพูดกับแม่เราว่าถ้าให้เราอยู่บ้านนานเราคงบาปหนาเพราะเราจะอดตีพ่อไม่ได้อะค่ะ(ถ้าเรามองว่าเค้าเป็นคนอื่นแล้วก็อาจจะมึหัวแตกกันไปข้างละ) ทีอยู่เพราะเป็นห่วงแม่แต่เราก็จะไปทำงานที่อื่นแล้วละคะเราทำใจไว้แล้วบอกแม่ว่าถ้าเป็นแบบนี้อีกก็ให้รีบวิ่งหนีเลยเพราะต่อไปจะไม่มีเราอยู่ด้วยแล้ว