สถานที่เราอยู่ เดี๋ยวนี้
ไม่ใช่...
สถานที่เราอยู่จริงๆ เป็นสถานที่เคลื่อน 
ที่ไหว ที่พรากจากกัน
พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ของเรา
ท่านเป็นพระมหากษัตริย์ ยิ่งมีความร่ำรวย
มีความสุข สนุกสนาน กว่าพวกเรา...
มากมาย ท่านออกประพฤติปฏิบัติธรรม
ก็เพราะท่านเห็นว่า...ในสกลโลก อันนี้
ไม่มี อะไรเป็นแก่น เป็นสาร 
สิ่งที่มันเกิดมาแล้ว ไม่มี อะไรเป็นแก่น เป็นสาร
ไม่มี อะไรเป็นของ ของเรา
เป็นของเรา โดยฐานที่สมมุติ ทั้งนั้น
ของที่สมมุตินั้น ก็คือ...
ของ...ที่ไม่มี
จึงได้มีสมมุติขึ้นมา เราอาศัยของสมมุติ เป็นอยู่
แล้วเรา...มาหลงสมมุติ อันนั้น...
ว่าเรา ว่าเขาอย่างนี้เป็นต้น ก็เลยมาติดสมมุติ 
ติดบัญญัติ ติดข้าวของ ติดลาภ ติดยศ 
ติดมั่ง ติดมี ติดทุกข์ ติดยาก
ไม่ต้องการไปทางไหน 
พากันดีใจ อยู่ว่า...เราไม่มีโทษ 
ความเป็นจริง...
โทษของพวกเรานี้ ถ้าเรา อยู่...ในฐานนี้
คือ มนุษย์โลก...
ไม่มี ความสุขหรอก
จะต้องเดือดร้อน กระวนกระวาย 
อยู่...อย่างนี้ เรื่อยไป."
_______________________________________
-ที่มา : 
ภาวนาคือ พิจารณาให้รู้ตามเป็นจริง
หลวงพ่อชา สุภัทโท วัดหนองป่าพง.