โรควิตกกังวล คิดมาก นอนไม่หลับ

กระทู้คำถาม
ผมมีรู้สึกวิตกกังกล คิดมาก นอนไม่หลับตื่อนเช้ามาจะเบลอคิดอะไร ไม่ออก กลัวว่าพรุ่งนี้ไปทำงานจะโดนอะไร โดนถามจี้ๆแล้วผมจะขาดความั่นใจไม่เป็นตัวเอง จากแต่ก่อน ผมเป็นคนที่ทำงานรวดเร็ว แต่ตอนนี้ตรงข้าม สภาพจิตใจไม่ดีเลย มีแต่ความคิดอยากลาออกจากจุดนี้ ผมเคยเป็นมาแล้วเมื่อเกือบ 3 ปี ผมก็ลาออกแล้วไปrefresh ตัวเองใหม่ไปหาหมอจิตแพทย์ มันก็หาย แต่สภาพตอนนี้กลับมาเหมือนเดิม หนักกะกว่า เคยขอย้ายแผนกแต่หัวหน้ายังไม่ให้ไป ผมจะต้องทำไงดีครับ งานก็หายาก สู้ไปตอนนี้ก็ไม่รู้สภาพร่างกายจะเป็นอยากไร คุยกับหัวหน้า ฝ่ายบุคคล ก็ไม่ช่วย เข้าฟังธรรมะก็ไม่เข้าหัว ใจมันมีแต่บอกว่าไม่ไหว มีทั้งสายมู หมอดูก็ไม่ช่วยอะไร หาเพื่อนพูดคุยระบายปล่อยเข้าเค้าก็รำคาญมีแต่เรื่องเดิม ย้ำคิดย้ำทำอยู่นะ
ผมจะผ่านเรื่องนี้ไปได้อยากไร หนักเข้ากลัวคิดไปไกลถึงขั้นทำร้ายตัวเองแล้ว ขอคำแนะเพื่อนๆทุกคน ปล.งานผมเป็นผู้บริหารที่ต้องประชุมกับประธานทึกวัน เป็นความกลัวเค้า วิตกกังวลกับเค้า คิดตลอดว่าเค้าจะถามอะไร คิดไปเรื่อยแต่ก็ไม่มีคำตอบ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
มัวคิดกลัวจะตอบคำถามเขาได้หรือคะ

เท่าที่สังเกตและมีประสบการณ์มา ไม่มีใครสักคนที่เราต้องกลัว อย่างน้อยกลัวอย่างเหลือเกิน เพราะเอาเข้าจริง ในจิตใจทุกคน ล้วนมีความกลัวอยู่เช่นกัน ความกลัวอาจแตกต่างกันออกไป ที่เหมือนกันก็อาจเป็นความกลัวความไม่ปลอดภัย ไม่มั่นคง หากเป็นเจ้าของธุรกิจก็อาจกลัวได้กำไรน้อย สู้คู่แข่งไม่ได้

การทำงานนั้น นายจ้างจ้างเพื่อให้ลูกจ้างแก้ปัญหา บวกเพิ่มด้วยการพัฒนาธุรกิจให้ก้าวหน้าขึ้น

คุยกับประธานทุกวัน มันคือเรื่องดี ได้เสนอรายงานสถานะการทำงานและผลงาน ได้เสนอปัญหา ความเห็น พร้อมกับรับฟังเรื่องราว ประสบการณ์ ความนึกคิดของเจ้าของธุรกิจ

เป็นลูกจ้าง ไม่ต้องกลัวนายจ้าง ให้เกียรติตามสมควร ลูกจ้างที่นายจ้างชอบและนึกนับถือในใจคือคนที่สมาร์ท ไม่มีบุคลิกขลาดกลัวและนอบน้อมจนเกินไป รู้จักงานที่ทำ นำเสนองานได้ทั้งผลสำเร็จและปัญหาต้องแก้ไข และแนวทางการพัฒนาต่อไปเพื่อความก้าวหน้าของธุรกิจ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่