เราอยู่กับแฟนมาประมาณ2ปีกว่า มีวันหนึ่งเราได้พาแฟนไปเที่ยวบ้านครั้งแรก ไปอยู่ประมาณ13วัน วันที่14เราได่ออกไปกับเพื่อนไปกินเหล้าแต่มีแฟนเก่าร่วมกลุ่มด้วย ในวันนั้นใจเราสับสนมาก ใจมันเป็นอะไรก็ไม่รู้ เป็นแค่วันนั้นวันเดียว โดยที่แฟนเราก็รออยู่ที่บ้าน เขาโทรตามเรา ทักตาม เราก็บอกว่ากำลังจะกลับๆ พอเรากลับมาถึงบ้านแฟนก็เข้าใจผิดว่าเราไปมีอะไรกับแฟนเก่ามา แต่เราไม่ได้มีอะไรกันเลย เเหนโมโหมาก แบบมากๆ เพราะแกไม่ชอบการกลับไปยุ่งกับแฟนเก่าเลย แฟนก็หารถกลับมากรุงเทพฯเอง โดยที่ไม่ฟังอะไรจากเราเลย และเกลียดเรามาก แฟนเราก็โทรมาบอกว่าให้กลับมากรุงเทพ เราก็กลับมาหาเขา เราก็ขอโทษ และรู้สึกผิดมากๆๆๆๆ แต่มันหลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว แฟนเราก็จำฝั่งใจมากไม่เคยลืม ตอนที่เรากลับมาอยู่ด้วยกัน เกือบปี เราก็ได้ตั้งท้องกับเขา แต่เขาบอกว่า มันใช่ลูกกูหรอ ไอ้เราก็คิด อ้าวก็ใช่สิไม่เคยไปมีอะไรกับใครนอกจากเธอเลย แกก็ได้แต่นึกถึงเรื่องนั้นตลอด แกบอกให้ไปเอาลูกออก เราก็ไม่เอาออก เพราะเขาเกิดมาแล้วเขามีหัวใจแล้ว จะไปฆ่าเขาทำไม แฟนเราบอกว่าขอไม่รับผิดชอบอะไร ขอตัดขาดไปเลย ไม่รับรู้อะไรเลย เขาบอกว่าเพราะเรื่องในวันนั้นมันหยามศักดิ์ศรีผู้ชายแบบเขามาก เขาไม่อยากกลับไปเหยียบที่นั้นอีก และไม่อยากรู้จักกับครอบครัวเราอีกเลย แต่หลังจากที่เรากลับมาอยู่ด้วยกัน เราพยายามแก้ไขทุกอย่าง ขอโทษ ขอโอกาสตลอด อยากกลับมาเริ่มต้นใหม่ ช่วยกันทำให้สิ่งที่ทำผิดพลาดไปมันจางหายไป เราเขามาก แต่คืนนั้นมันเป็นอะไรก็ไม่รอผุ้จริงๆ แต่เขาก็ไม่โอเค  และเขาก็ไปมีแฟนใหม่แล้ว ทั้งๆที่เราตั้งท้องอยู่ เขาไม่ดผุแลลูกที่อยู่ในท้องเลย เขาย้ายของออกจากห้องไปอยู่กับแฟนใหม่เลย และไม่ถามถึงลูกเขาที่อยู่ในท้องเราเลย เราสงสัยว่า การที่ทำผู้หญิงท้องแล้วปัดความรับผิดชอบทั้งหมดเลยไม่มีเยื่อใยอะไรเลย กับ เราพลาดพลั้งไปพบเจอกับแฟนเก่า อะไรมันหยามศักดิ์ศรีมากกว่ากัน 
เราอยากกลับมาคบกับเขาและแก้ไขเรื่องที่ไม่ดีที่ผ่านมามากๆๆๆๆ แต่เขาก็บอกว่าออกมาไกลแล้ว เรื่องที่มันเกิดขึ้นมันรับไม่ได้จริงๆ เขาเอาแต่พูดเรื่องนี้ตลอด เรื่องนี้ผ่านมาเป็นปีแล้ว  หรือเขาเทใจให้คนใหม่ไปแล้ว 🥺  เขาไม่นึกถึงลูกคนแรกในชีวิตของเขาเลยหรอ เขาคิดอะไรอยู่  มันจะไม่มีทางพอที่จะกลับมาพบเจอกัน3คนพ่อแม่ลูกเลยหรอ  อยากได้โอกาสอีกครั้ง