สวัสดีค่ะผู้อ่านทุกคน
คือเราต้องมุมมอองหลายๆมุมน่ะค่ะขอบอกก่อนว่าเราอายุ15ปีเรียนอยุ่ม.3 ที่บ้านอยู่กับ พ่อ น้า ลูกพี่ลูกน้องออีก2คนอายุห่างกัน2ปีกับ4ปีและปู่กับย่าค่ะ คือเราตอนเด็กๆไม่ค่อยได้อยู่กับปู่ย่าน้ากับน้องค่ะพึ่งมาอยู่เมื่อช่วงต้นม.2เพราะพ่อแม่หย่าร้างซึ่งนั้นไม่ใช่ปัญหาค่ะแต่ปัญหามาเกิดที่ เหมือนในมุมเราย่าไม่ค่อยชอบเราค่ะเราทำอะไรก็ดูขัดตาย่าไปหมดเคยมีครั้งนึงเราน่าจะไปทำอะไรผิดมาซึ่งก็ยังไม่แน่ใจค่ะออยู่ๆตอนเช้าที่เรากำลังนอนออยู่ย่าก็เข้ามาแล้วกระชากแขนให้ตื่นแล้วดุด่าเราค่ะคือตอนนั้นกจำไม่ค่อยได้หรอกนะคะว่าท่านพูดว่าอะไรแต่พอท่านไปปุ๊บความรู้สึกที่น้อยใจอยู่แล้วมันทำให้เรารู้สึกว่าเขาเกลียดเราใช่มั้ย และก็วันนี้เลยค่ะ เรายอมรับว่าเป็นคนที่ไม่ชออบล้างจานมากถึงมากที่สุดค่ะแต่ การที่ไม่ชอบไม่ด้หมายความว่าจะไม่ล้างนะคะล้างค่ะ แต่บางทีกลับจากที่เรียนพิเศษมาก็เหนื่อยๆอาจจะไม่ได้ล้างจานอาจจะเอาจานไปวางไว้ในอออ่างล้างแล้วแยกย้ายอาบน้ำนอนค่ะค่อยล้างพรุ่งนี้ บังเออิญว่าเรื่องเนี่ยมาเกิดที่เราตื่นมาจะลงมาล้างเห็นย่าทำอาหารอยู่เราก็ไม่ด้อะไรค่ะเห็ฯจานที่วางเพิ่มในซิ่งก็ไม่ได้คิดอะไรแค่คิดว่าช่วยล้างให้อีกหน่อยคงถือว่าทดแทนการที่เราขี้เกียจ แต่พออเรากำลังจากล้างย่าก็พูดขึ้นมาทันทีด้วยน้ำเสียงที่เหมือนโกรธเราน่ะค่ะ "จะมาขยันออะไรตอนนี้มาทิ้งให้คนอื่นล้างตลอดไม่ใช่หรอ" คือในใจแวปแรกเลยนะคะด้วยความที่มีเรื่องให้เครียดหลายเรื่องอยู่แล้วหรือปัญหาอีกหลายๆอย่างอยากเอามีดฟันคอตัวเองประชดทั้งบ้านให้รู้แล้วรู้รออดไปเลยค่ะคืออบ่นเราพอเข้าใจได้ว่าเขาเป็นห่วงแต่ เขาไม่เคยพูดดีๆกับเราเลยค่ะ เราเคยบได้ยินเขาบ่นให้ปู่ฟังว่าทำไมพ่อต้องเอาเรามาอยู่ให้เป็นภาระด้วย เรายิ่งรู้สึกน้อยใจค่ะ
ควรทำยังไงดีคะ
คือเราต้องมุมมอองหลายๆมุมน่ะค่ะขอบอกก่อนว่าเราอายุ15ปีเรียนอยุ่ม.3 ที่บ้านอยู่กับ พ่อ น้า ลูกพี่ลูกน้องออีก2คนอายุห่างกัน2ปีกับ4ปีและปู่กับย่าค่ะ คือเราตอนเด็กๆไม่ค่อยได้อยู่กับปู่ย่าน้ากับน้องค่ะพึ่งมาอยู่เมื่อช่วงต้นม.2เพราะพ่อแม่หย่าร้างซึ่งนั้นไม่ใช่ปัญหาค่ะแต่ปัญหามาเกิดที่ เหมือนในมุมเราย่าไม่ค่อยชอบเราค่ะเราทำอะไรก็ดูขัดตาย่าไปหมดเคยมีครั้งนึงเราน่าจะไปทำอะไรผิดมาซึ่งก็ยังไม่แน่ใจค่ะออยู่ๆตอนเช้าที่เรากำลังนอนออยู่ย่าก็เข้ามาแล้วกระชากแขนให้ตื่นแล้วดุด่าเราค่ะคือตอนนั้นกจำไม่ค่อยได้หรอกนะคะว่าท่านพูดว่าอะไรแต่พอท่านไปปุ๊บความรู้สึกที่น้อยใจอยู่แล้วมันทำให้เรารู้สึกว่าเขาเกลียดเราใช่มั้ย และก็วันนี้เลยค่ะ เรายอมรับว่าเป็นคนที่ไม่ชออบล้างจานมากถึงมากที่สุดค่ะแต่ การที่ไม่ชอบไม่ด้หมายความว่าจะไม่ล้างนะคะล้างค่ะ แต่บางทีกลับจากที่เรียนพิเศษมาก็เหนื่อยๆอาจจะไม่ได้ล้างจานอาจจะเอาจานไปวางไว้ในอออ่างล้างแล้วแยกย้ายอาบน้ำนอนค่ะค่อยล้างพรุ่งนี้ บังเออิญว่าเรื่องเนี่ยมาเกิดที่เราตื่นมาจะลงมาล้างเห็นย่าทำอาหารอยู่เราก็ไม่ด้อะไรค่ะเห็ฯจานที่วางเพิ่มในซิ่งก็ไม่ได้คิดอะไรแค่คิดว่าช่วยล้างให้อีกหน่อยคงถือว่าทดแทนการที่เราขี้เกียจ แต่พออเรากำลังจากล้างย่าก็พูดขึ้นมาทันทีด้วยน้ำเสียงที่เหมือนโกรธเราน่ะค่ะ "จะมาขยันออะไรตอนนี้มาทิ้งให้คนอื่นล้างตลอดไม่ใช่หรอ" คือในใจแวปแรกเลยนะคะด้วยความที่มีเรื่องให้เครียดหลายเรื่องอยู่แล้วหรือปัญหาอีกหลายๆอย่างอยากเอามีดฟันคอตัวเองประชดทั้งบ้านให้รู้แล้วรู้รออดไปเลยค่ะคืออบ่นเราพอเข้าใจได้ว่าเขาเป็นห่วงแต่ เขาไม่เคยพูดดีๆกับเราเลยค่ะ เราเคยบได้ยินเขาบ่นให้ปู่ฟังว่าทำไมพ่อต้องเอาเรามาอยู่ให้เป็นภาระด้วย เรายิ่งรู้สึกน้อยใจค่ะ