เมื่อชลนทีอดีตนักสืบเอกชนได้มีโอกาสร่วมแบ่งปันประสบการณ์ทางด้านการสืบสวนของเขาให้กับชิตชัยนักเขียนนิยายชื่อดัง เรื่องราวของเขาจะน่าตื่นเต้นระทึกขวัญแค่ไหนก็ขอให้ลองอ่านดูนะครับ
#นักสืบ #นักเขียน #วิญญาน #ความรัก #ฆาตกรรม #ยาเสพติด
บทนำ
ชลนที "สวัสดีครับคุณชิตชัย"
ชิตชัย "อ้อ หวัดดีครับ น้องใช่ไหมที่คอมเม้นใต้โพสต์ ?"
ชลนที "ใช่ครับ ผมนี่แหละแฟนพันธุ์แท้ของพี่เลย เชิญนั่งได้เลยครับ"
ชิตชัย "ตัวจริงดูไม่ค่อยเหมือนในรูปเท่าไหร่เลยนะ"
ชลนที "อ่า รูปโปรไฟล์นั่นผมถ่ายไว้นานมากแล้วครับ ตัวจริงเลยดูโทรมกว่าในรูปเยอะ"
ชิตชัย "เปล่าๆๆ พี่จะบอกว่าตัวจริงน้องดูดีกว่าในรูปเยอะเลย"
ชลนที "จริงเหรอครับ ไม่ได้แกล้งยอใช่ไหม ฮ่าๆๆ"
ชิตชัย "ก็จริงน่ะสิครับ ผมน่ะไม่ใช่พวกปากหวานหรอกนะคุณ ว่าแต่นี่น้องเลือกร้านนี้เองเลยเหรอ บ้านคงอยู่แถวนี้ใช่ไหม"
ชลนที "ช่ครับ ผมอยู่แถวนี้เอง แล้วนี่ก็ร้านประจำของผมด้วย"
ชิตชัย "อืม บ่ายแก่ๆอย่างนี้บรรยากาศมันได้จริงๆ ลองนึกภาพดูสิ ร้านกาแฟข้างถนนเปลี่ยวๆที่ติดกับกำแพงวัด เอ ดูเหมือนข้างในจะเป็นป่าช้าด้วยนะ ไม่แน่นะ บางทีผมอาจคิดพล็อตเรื่องดีๆสักเรื่องได้จากที่นี่ก็ได้"
ชลนที "ผมดีใจที่คุณชอบนะครับ"
ชิตชัย "อืม คือจริงๆแล้วผมก็ไม่ค่อยมีเวลาเท่าไหร่นะ ต้องรีบเหน่อยเพราะช่วงหัวค่ำผมมีนัดคุยกับลูกค้าไว้อีกที่หนึ่ง เพราะงั้นเรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า ตามที่คุณได้บอกว่ามีเรื่องที่ผมอาจจะสนใจ และนำมาประกอบงานเขียนได้ ใช่ไหม?"
ชลนที "ใช่ครับ"
ชิตชัย "แล้วเรื่องที่ว่านั่นมันเป็นเรื่องของคุณเอง ถูกต้องไหม ? แล้วเป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไร?"
ชลนที "ใช่ครับ เป็นประสบการณ์ที่เกิดขึ้นกับผมโดยตรงเลย ส่วนจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไรนั้นผมอยากให้คุณค่อยๆจากปากของผมดีกว่า"
ชิตชัย "โทษนะ แต่พี่ต้องแน่ใจว่าเรื่องของน้องน่ะมันจะตรงกับแนวของพี่ นึกออกใช่ไหม?"
ชลนที "ครับ ผมเข้าใจดี"
ชิตชัย "แล้วตกลงว่า มันเป็นเรื่องลี้ลับที่เกี่ยวกับวิญญานและการฆาตกรรมใช่ไหม"
ชลนที "ใช่แน่นอนครับ"
ชิตชัย "เอาล่ะ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา พี่จะถามแล้วน้องก็ค่อยๆเล่ามาละกัน เดี้ยวผมขอเปิดเครื่องบันทึกเสียงก่อน เอาล่ะ ตอนนี้คุณทำอาชีพอะไร"
ชลนที "ปัจจุบันนี้ว่างงานอยู่ครับ แต่ก่อนหน้านี้ผมเคยมีอาชีพเป็นนักสืบเอกชน"
ชิตชัย "อืม มีอะไรจะบอกต่ออีกไหม"
ชลนที "ผมเบื่ออาชีพการเป็นนักสืบ เบื่อที่ตัวเองต้องเข้าไปขุดขุ้ยเรื่องราวสกปรกของคนอื่น"
ชิตชัย " อ้าว ทำไมถึงพูดอย่างนั้นล่ะ ไม่ได้เป็นอาชีพที่ไฝ่ฝันหรอกเหรอ"
ชลนที "มันก็ไม่เชิงหรอก เพราะไม่ว่าผมจะชอบหรือไม่ มันก็เป็นอาชีพที่ทำเงินได้ดีที่สุด แต่พอมาวันหนึ่งผมก็รู้สึกเบื่อหน่ายที่จะต้องเห็นเรื่องพวกนี้ ก็เลยเลือกที่จะลาออกมา ก็แค่นี้แหละครับ"
ชิตชัย "ครับ อันนี้พอเข้าใจได้ ทีนี้คุณเริ่มเรื่องของคุณเลยดีกว่า"
ชลนที "ก็คงต้องท้าวความไปตั้งแต่สมัยที่ผมยังทำงานเป็นนักสืบอยู่นั้นแหละครับ"
ชิตชัย "เล่ามาเถอะครับ"
ชลนที "ผมว่า เราอย่าเพิ่งรีบเลยครับ สั่งอะไรมาดื่มก่อนดีกว่าไหม ตอนนี้ผมเริ่มคอแห้งแล้ว"
ชิตชัย "นั่นสินะ ได้สิ อ่า เฮียครับ ขอสั่งของหน่อย จะดื่มอะไรดีครับ"
ชลนที "ผมขอแค่ชาเย็นสักแก้วก็พอแล้วครับ"
ชิตชัย "อ่า เอาชาเย็น แล้วก็กาแฟดำหนึ่งแก้ว เอาอะไรเพิ่มอีกไหม"
ชลนที "ไม่ล่ะครับ ขอบคุณมาก"
ชิตชัย "รู้สึกว่า อาเฮียเจ้าของร้านนี่จะมองผมแปลกๆชอบกลนะครับ"
ชลนที "อย่าสนใจเลยครับ อาจเป็นเพราะว่าคุณไม่ใช่คนท้องที่แถวนี้ก็ได้"
ชิตชัย "ครับ แล้วเราควรจะเริ่มกันเลยไหม"
ชลนที "อย่าเพิ่งใจร้อนไปเลยครับ คือผมจะบอกว่าสาเหตุที่ผมอยากคุยกับคุณ ไม่ใช่เพราะเรื่องเงินอย่างเดียวหรอกนะครับ แต่ผมชอบวิธีการนำเสนอของคุณต่างหาก นั่นทำให้ผมมั่นใจว่าคุณจะเขียนเรื่องของผมออกมาได้ดีที่สุด"
ชิตชัย "ไม่ต้องมายอผมหรอกคุณ ว่าแต่คุณชอบเรื่องไหนของผมมากที่สุดล่ะ"
ชลนที "ก็หลายเรื่องอยู่นะครับ ส่วนมากจะเป็นแนวสยองขวัญ และพวกเรื่องผีๆสางๆ ผมรู้สึกว่าคุณจะเขียนพวกนี้ออกมาได้ดีเป็นพิเศษนะ"
ชิตชัย "อย่างนั้นเหรอครับ รู้ไหมผมกลับไม่คิดอย่างนั้นเลยนะ เรื่องผีเป็นเรื่องที่เขียนออกมาได้แย่ที่สุดของผมเลยนะ และไม่เคยมีเรื่องไหนที่ดูเป็นธรรมชาติเลยสักเรื่อง ผมหมายถึงดูน่าเชื่อถือน่ะ ไม่รู้สิคงเป็นเพราะผมไม่ค่อยศรัทธาในเรื่องพวกนี้ล่ะมั้ง"
ชลนที "กาแฟมาโน้นแล้วครับ ช่วยรับหน่อย เดี้ยวผมจ่ายเอง"
ชิตชัย "โอ้ย ไม่ต้องหรอกครับให้ผมเลี้ยงเถอะ ไม่ใช่เรื่องหนักหนาอะไร"
ชลนที " ขอบคุณมาครับ ผมขอรับรองเลยว่า เมื่อคุณได้ฟังเรื่องของผมจนจบ คุณจะได้แรงบันดาลใจและจะจดจำมันไปอีกนานเลยทีเดียว"
ชิตชัย "มั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอ"
ชลนที "แน่นอนครับ"
ชิตชัย "อย่างนั้นก็ดีแล้ว แต่เอ๋ ผมรู้สึกได้ว่าช่วงที่คุณยังทำงานเป็นนักสืบอยู่เนื่ย แล้วจู่ๆก็ลาออกใช่ไหม ผมว่ามันต้องมีอะไรที่เป็นจุดเปลื่ยนให้คุณทำอย่างนั้น ผมอยากฟังตรงนั้นแหละ"
ชลนที "ครับๆ นั้นแหละประเด็นที่ผมจะเล่าให้คุณฟัง คืออย่างนี้นะ ผมก็เหมือนกับคนปกติทั่วไป เช้าเข้างานตกเย็นก็กลับบ้าน เพียงแต่ว่างานของผมมันออกจะแปลกออกไปหน่อย"
อดีตหลอน ซ่อนอำมหิต ( ฉบับแก้ไขใหม่ จะลงวันละหนึ่งบทสำหรับท่านที่ไม่มีเวลาอ่านยาวนะครับ )
เมื่อชลนทีอดีตนักสืบเอกชนได้มีโอกาสร่วมแบ่งปันประสบการณ์ทางด้านการสืบสวนของเขาให้กับชิตชัยนักเขียนนิยายชื่อดัง เรื่องราวของเขาจะน่าตื่นเต้นระทึกขวัญแค่ไหนก็ขอให้ลองอ่านดูนะครับ
#นักสืบ #นักเขียน #วิญญาน #ความรัก #ฆาตกรรม #ยาเสพติด
บทนำ
ชลนที "สวัสดีครับคุณชิตชัย"
ชิตชัย "อ้อ หวัดดีครับ น้องใช่ไหมที่คอมเม้นใต้โพสต์ ?"
ชลนที "ใช่ครับ ผมนี่แหละแฟนพันธุ์แท้ของพี่เลย เชิญนั่งได้เลยครับ"
ชิตชัย "ตัวจริงดูไม่ค่อยเหมือนในรูปเท่าไหร่เลยนะ"
ชลนที "อ่า รูปโปรไฟล์นั่นผมถ่ายไว้นานมากแล้วครับ ตัวจริงเลยดูโทรมกว่าในรูปเยอะ"
ชิตชัย "เปล่าๆๆ พี่จะบอกว่าตัวจริงน้องดูดีกว่าในรูปเยอะเลย"
ชลนที "จริงเหรอครับ ไม่ได้แกล้งยอใช่ไหม ฮ่าๆๆ"
ชิตชัย "ก็จริงน่ะสิครับ ผมน่ะไม่ใช่พวกปากหวานหรอกนะคุณ ว่าแต่นี่น้องเลือกร้านนี้เองเลยเหรอ บ้านคงอยู่แถวนี้ใช่ไหม"
ชลนที "ช่ครับ ผมอยู่แถวนี้เอง แล้วนี่ก็ร้านประจำของผมด้วย"
ชิตชัย "อืม บ่ายแก่ๆอย่างนี้บรรยากาศมันได้จริงๆ ลองนึกภาพดูสิ ร้านกาแฟข้างถนนเปลี่ยวๆที่ติดกับกำแพงวัด เอ ดูเหมือนข้างในจะเป็นป่าช้าด้วยนะ ไม่แน่นะ บางทีผมอาจคิดพล็อตเรื่องดีๆสักเรื่องได้จากที่นี่ก็ได้"
ชลนที "ผมดีใจที่คุณชอบนะครับ"
ชิตชัย "อืม คือจริงๆแล้วผมก็ไม่ค่อยมีเวลาเท่าไหร่นะ ต้องรีบเหน่อยเพราะช่วงหัวค่ำผมมีนัดคุยกับลูกค้าไว้อีกที่หนึ่ง เพราะงั้นเรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า ตามที่คุณได้บอกว่ามีเรื่องที่ผมอาจจะสนใจ และนำมาประกอบงานเขียนได้ ใช่ไหม?"
ชลนที "ใช่ครับ"
ชิตชัย "แล้วเรื่องที่ว่านั่นมันเป็นเรื่องของคุณเอง ถูกต้องไหม ? แล้วเป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไร?"
ชลนที "ใช่ครับ เป็นประสบการณ์ที่เกิดขึ้นกับผมโดยตรงเลย ส่วนจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไรนั้นผมอยากให้คุณค่อยๆจากปากของผมดีกว่า"
ชิตชัย "โทษนะ แต่พี่ต้องแน่ใจว่าเรื่องของน้องน่ะมันจะตรงกับแนวของพี่ นึกออกใช่ไหม?"
ชลนที "ครับ ผมเข้าใจดี"
ชิตชัย "แล้วตกลงว่า มันเป็นเรื่องลี้ลับที่เกี่ยวกับวิญญานและการฆาตกรรมใช่ไหม"
ชลนที "ใช่แน่นอนครับ"
ชิตชัย "เอาล่ะ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา พี่จะถามแล้วน้องก็ค่อยๆเล่ามาละกัน เดี้ยวผมขอเปิดเครื่องบันทึกเสียงก่อน เอาล่ะ ตอนนี้คุณทำอาชีพอะไร"
ชลนที "ปัจจุบันนี้ว่างงานอยู่ครับ แต่ก่อนหน้านี้ผมเคยมีอาชีพเป็นนักสืบเอกชน"
ชิตชัย "อืม มีอะไรจะบอกต่ออีกไหม"
ชลนที "ผมเบื่ออาชีพการเป็นนักสืบ เบื่อที่ตัวเองต้องเข้าไปขุดขุ้ยเรื่องราวสกปรกของคนอื่น"
ชิตชัย " อ้าว ทำไมถึงพูดอย่างนั้นล่ะ ไม่ได้เป็นอาชีพที่ไฝ่ฝันหรอกเหรอ"
ชลนที "มันก็ไม่เชิงหรอก เพราะไม่ว่าผมจะชอบหรือไม่ มันก็เป็นอาชีพที่ทำเงินได้ดีที่สุด แต่พอมาวันหนึ่งผมก็รู้สึกเบื่อหน่ายที่จะต้องเห็นเรื่องพวกนี้ ก็เลยเลือกที่จะลาออกมา ก็แค่นี้แหละครับ"
ชิตชัย "ครับ อันนี้พอเข้าใจได้ ทีนี้คุณเริ่มเรื่องของคุณเลยดีกว่า"
ชลนที "ก็คงต้องท้าวความไปตั้งแต่สมัยที่ผมยังทำงานเป็นนักสืบอยู่นั้นแหละครับ"
ชิตชัย "เล่ามาเถอะครับ"
ชลนที "ผมว่า เราอย่าเพิ่งรีบเลยครับ สั่งอะไรมาดื่มก่อนดีกว่าไหม ตอนนี้ผมเริ่มคอแห้งแล้ว"
ชิตชัย "นั่นสินะ ได้สิ อ่า เฮียครับ ขอสั่งของหน่อย จะดื่มอะไรดีครับ"
ชลนที "ผมขอแค่ชาเย็นสักแก้วก็พอแล้วครับ"
ชิตชัย "อ่า เอาชาเย็น แล้วก็กาแฟดำหนึ่งแก้ว เอาอะไรเพิ่มอีกไหม"
ชลนที "ไม่ล่ะครับ ขอบคุณมาก"
ชิตชัย "รู้สึกว่า อาเฮียเจ้าของร้านนี่จะมองผมแปลกๆชอบกลนะครับ"
ชลนที "อย่าสนใจเลยครับ อาจเป็นเพราะว่าคุณไม่ใช่คนท้องที่แถวนี้ก็ได้"
ชิตชัย "ครับ แล้วเราควรจะเริ่มกันเลยไหม"
ชลนที "อย่าเพิ่งใจร้อนไปเลยครับ คือผมจะบอกว่าสาเหตุที่ผมอยากคุยกับคุณ ไม่ใช่เพราะเรื่องเงินอย่างเดียวหรอกนะครับ แต่ผมชอบวิธีการนำเสนอของคุณต่างหาก นั่นทำให้ผมมั่นใจว่าคุณจะเขียนเรื่องของผมออกมาได้ดีที่สุด"
ชิตชัย "ไม่ต้องมายอผมหรอกคุณ ว่าแต่คุณชอบเรื่องไหนของผมมากที่สุดล่ะ"
ชลนที "ก็หลายเรื่องอยู่นะครับ ส่วนมากจะเป็นแนวสยองขวัญ และพวกเรื่องผีๆสางๆ ผมรู้สึกว่าคุณจะเขียนพวกนี้ออกมาได้ดีเป็นพิเศษนะ"
ชิตชัย "อย่างนั้นเหรอครับ รู้ไหมผมกลับไม่คิดอย่างนั้นเลยนะ เรื่องผีเป็นเรื่องที่เขียนออกมาได้แย่ที่สุดของผมเลยนะ และไม่เคยมีเรื่องไหนที่ดูเป็นธรรมชาติเลยสักเรื่อง ผมหมายถึงดูน่าเชื่อถือน่ะ ไม่รู้สิคงเป็นเพราะผมไม่ค่อยศรัทธาในเรื่องพวกนี้ล่ะมั้ง"
ชลนที "กาแฟมาโน้นแล้วครับ ช่วยรับหน่อย เดี้ยวผมจ่ายเอง"
ชิตชัย "โอ้ย ไม่ต้องหรอกครับให้ผมเลี้ยงเถอะ ไม่ใช่เรื่องหนักหนาอะไร"
ชลนที " ขอบคุณมาครับ ผมขอรับรองเลยว่า เมื่อคุณได้ฟังเรื่องของผมจนจบ คุณจะได้แรงบันดาลใจและจะจดจำมันไปอีกนานเลยทีเดียว"
ชิตชัย "มั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอ"
ชลนที "แน่นอนครับ"
ชิตชัย "อย่างนั้นก็ดีแล้ว แต่เอ๋ ผมรู้สึกได้ว่าช่วงที่คุณยังทำงานเป็นนักสืบอยู่เนื่ย แล้วจู่ๆก็ลาออกใช่ไหม ผมว่ามันต้องมีอะไรที่เป็นจุดเปลื่ยนให้คุณทำอย่างนั้น ผมอยากฟังตรงนั้นแหละ"
ชลนที "ครับๆ นั้นแหละประเด็นที่ผมจะเล่าให้คุณฟัง คืออย่างนี้นะ ผมก็เหมือนกับคนปกติทั่วไป เช้าเข้างานตกเย็นก็กลับบ้าน เพียงแต่ว่างานของผมมันออกจะแปลกออกไปหน่อย"