วันนี้หนูขอมาระบายหน่อยนะคะมันไม่ไหวจริงๆค่ะ  คือเมื่อวานเรานั่งเล่นเกมอยู่เเต่ปู่เรียกไปเก็บใบมะกรูดให้เอาไปทำกับข้าวเเต่เราเล่นเกมเเล้วลงเเรงค์อยู่เราเลยพูดว่า "เดียวหนูไปเก็บให้เล่นเกมเเปปนึง"  พอเราพูดจบเขาก็พยายามตื้อเราให้ไปเก็บให้เขาเเต่เราไม่ไปเพราะเราเล่นเกมอยู่(คือเรายอมรับว่าเราติดเกมมากๆเเต่เราก็เรียนไม่ได้เเย่เลยได้เกรดดีด้วยซ้ำ) เราเลยบอกให้เขาไปเก็บเองเขาเริ่มทำท่าไม่พอใจใส่เราเเล้วบอกว่า "ก็เป็นอย่างนี้เล่นเเต่ทรศ.เดี๋ยวกูจะยึดทรศ." เเต่เราไม่ให้ยึดเพราะเขาก็ไม่มีสิทธิ์มายึดของๆเราเเบบนี้เพราะเขาไม่ได้เป็นคนซื้อให้เรา เรายอมรับว่าเราทั้งติดเกมทั้งดื้อไม่ค่อยฟัง เเต่เขาก็พูดอีกว่า "เออ ต่อไปไปทำข้าวกินเองกูไม่ทำให้เเด*เเล้ว อยากได้อะไรกูจะไม่ซื้อให้เเล้ว กูไม่รักเเล้วไปไหนก็ไป" คือตอนนั้นเราทั้งเสียใจทั้งพูดไม่ออกคือเรามีคนในครอบครัวเเค่3คนนะเเม่ก็ไม่อยู่ด้วยเราสนิทกับปู่มากที่สุด  เราไม่รู้ว่าต้องทำยังไงจริงๆเราก็ไม่กล้าปรึกษาเพราะมันเป็นปัญหาในบ้านเรากลัวว่าถ้าไปปรึกษาใครเขาจะมาด่าเราคือเรายังเด็กอายุเเค่ 13 ปีเองตอนนี้เขาไม่คุยกับเราเมินเราไปด้วยเราก็ไม่กล้าลงไปกินข้าวเราบอกกับพ่อเเค่ว่าไม่หิวๆ ได้เเต่ร้องไห้อยู่ในห้องเราไม่กล้าออกไปไหนจริงๆเอาเป็นคนที่ค่อนข้างจะอ่อนไหวกับเรื่องนี้เรากังวลว่าถ้าเราออกไปให้เขาเห็นหน้าเขาจะเกลียดเรามากกว่าเดิมรึเปล่า?  เรากลัวว่าเราจะร้องไห้ตอนลงไปกินข้าว ตอนนี้ในบ้านไม่มีใครรู้ว่าเราทะเลาะกันเเล้วเราเป็นคนที่ไม่ค่อยกล้าขอโทษใครเราไม่รู้จะทำยังไงจริงๆค่ะเราเเค่อยากมาระบาย เราเเค่กลัวเขากลียดเราไปเลยค่ะ เราอยากลองมาปรึกษาทุกคนอาจจะดีก็ได้ค่ะเราเเค่กลัวไปกล้าเราให้คนอื่นฟังเพราะเคยมีคนเอาสิ่งที่เราปรึกษาไปพูดให้คนอื่นฟังเเล้วเขามาพูดว่าเราประมาณว่า "เรื่องเเค่นี้ก็ร้องไห้เเล้ว" มันทำให้เราไม่กล้าไปปรึกษาใครเลยอยากมาลองปรึกษาทุกคนดูค่ะ