ผมคิด่ว่า คนขี้หึงนั้น แก้ไขไม่ได้ครับ เพราะเธอคิด มีนิสัย หวงของซึ่งเป็นนิสัยที่ไม่อยากให้ใคร มาแย่งของ ๆ เธอเลย
เหมือนเด็ก ๆที่หวงของเล่น (ของรักของตัวเอง)ตอนเด็ก ๆนักเรียน เช่น ม.ต้น เวลาไปกินข้าวด้วยกัน เพื่อนบางคน
กินเส้นก๋วยเตี๋ยวหมด เหลือแต่ ลูกชิ้น 5 ลูก..แล้ว เพื่อนๆ เห็นก็เลย แอบหยิบแงย่งกิน อย่างเร็ว เลย สุดท้ายเหลือ
แค่ 3 ลูก โดนเพื่อนเอาไปกิน ซะ 2 ลูก....ขำกันใหญ่ วันต่อมา ไปกันอีก เขาก็เหลือ 5 ลูกแบบเดิมแต่วันนี้  ฉลาดมาก
เขาบ้วนน้ำลายใส่ให้ เห็นๆเลย .....55555555  แล้วใครล่ะ จะไปแย่งมันกิน....นี่คือ คนขี้งก หวงของตัวเอง
จะไปดัดนิสัย คนขี้งก และหวงของไม่ได้ครับ ยากมาก แล้วพอโตขึ้นก็ หวงแฟนคนรักตัวเอง......เหมือนกัน เลย
ผมจึงคิดว่า คนข้ีหึงน่ะ ไม่ผิดหรอกครับ แต่ คนที่ถูกหึงนั้นผิด เพราะไม่ทำตัวให้ เค้าเชื่อใจ แบบ 1000% ว่าฉันเป็น
ของคุณ คนเดียวจริง ๆไม่มีทางไปมีคนอื่นเลย แม้จะไปกินข้าวไหน ๆ ก็ไม่มีทางปล่อยใจได้เลย  ทำให้ คนรักไว้ใจ
แล้ว คงไม่มีการเกิดการหึงได้เลยครับ........
แฟนหึงคุณ คุณก็ทำตัวให้แฟน มั่นใจ100 % ซิครับว่า คุณเป็นของ เค้าคนเดียว ไม่มีทางไปหาคนอื่นแน่นอน.....
เมือ่ก่อน แฟนผม (ก่อนเป็นเมียผม) เธอบอกว่า ฉันไมชอบคนขี้หึง นะคะ ผมก็บอกว่า ทำตัวให้ ผมมั่นใจซิว่า ไม่ปล่อยใจ
ไปหาคนอื่น เธอก็เลยบอกกับ ผช หลาย ๆ คนที่มาจีบเธอว่า (แอบอัดเสียงให้ ฟัง และ เอา chatมาให้ ผมดูเป็นการพิสูจน์)
ว่า เราเป็นเพี่อนกันได้แต่ถ้า คิดจะจีบ ละก็ ฉันมีแฟนแล้วและรักกันมาก เพราะฉนนั้นถ้าคิดจะมาจีบก็โปรดอย่านะคะ
ถ้าคิดจะคบกันคุยกันเป็นเพื่อนละก็ ต้องไม่มาจีบกัน เพราะถ้าจีบกันคือไม่ต้องเป็นเพื่อนกัน คุณก็เลือกเอาว่า อยาเป็นเพี่อน
กันมั้ย กรุณาอย่าทำให้ แฟนฉันต้องเข้าใจฉันผิด นะคะ ........จบ ) ผมเลยนับถือ น้ำใจเธอมาก จากนั้นผมไม่เคยคิดสงสัยใน
ตัวเธอเลย เพราะได้มอบความไว้วางใจไปให้ เธอแล้ว 100 % เธอจะไปไหนกับใคร กลับบ้านกี่โมงไม่เคยถามเลย ครับ
นี่คือ การแสดงออกให้ รู้ว่า คนที่ขึ้หึง นั้น หาก คนที่ถูกหึง บอกกันตรงๆ ให้คน ที่ชอบหึง รู้เท่านั้น ทุกอย่าง ก็จบลงด้วยดีครับ