สวัสดีค่ะ เราเรียนอยู่ห้องเดียวกันกับแฟนคนปัจจุบัน เริ่มจากที่เราชอบเขามาเป็นปี มีแต่เพื่อนๆที่รู้และแซวกันมาเรื่อยๆ จนพอรู้ว่าเขาเองก็ชอบเราเหมือนกัน  จนกระทั่ง เราตัดสินใจ รวบรวมความกล้าไปบอกเขาตรงๆ ก็เป็นตามคาด เขาบอกว่า เราลองมาคุยๆกันดูนะ แล้วไม่นาน เราก็ตกลงคบกัน แต่หลังจากที่ความสัมพันธ์นั้น เป็นมากกว่าเพื่อนไปแล้ว เราเริ่มไม่กล้าหยอกล้อกันเหมือนเดิม เกรงใจกันมากขึ้น แทบไม่ทักกันเลยค่ะ ต่างคนต่างไม่กล้าทักในตอนเจอหน้ากัน เราจะคุยกันแค่ในแชทตอนกลับบ้านแล้ว จากคำว่ากู ก็เปลี่ยนเป็น เค้ากับเองดูเป็นคู่ที่สุขุม เงียบๆ คบกันแบบไม่เปิดเผย มีแค่เพื่อนๆที่รู้ กระทั่งปิดเทอม เรายิ่งต้องห่างกันเข้าไปอีก เราให้เวลาเขาทั้งวันเลย ขอแค่ตอนเย็นๆคุยกันหน่อยนะ คุยแชทก็ดีมารื่อยๆ จนมันถึงจุดอิ่มตัว เขาไม่ค่อยตอบแชท หายไปทีเป็นชั่วโมงเลย แต่เราก็ไม่ตาม คิดว่าคงจะเล่นเกม ให้เขาทำอะไรต่ออะไรบ้างๆ เราไม่เคยจุกจิกเขา แต่ตอนนี้ เริ่มจะไม่อยากรอแล้วค่ะ เราไม่อยากงี่เง่าเลยนะ แต่เรารอเขามาทั้งวันเลยนะ ถามเราบ้างได้ไหมว่าเป็นยังไงบ้าง เราเหนื่อยที่เป็นฝ่ายถามอยู่ทุกวัน เอาตรงๆตั้งแต่คบกัน เราไม่เคยเปิดใจกันเลย เพราะกลัวถามอะไรไปแล้วเขาจะรู้สึกไม่ดี เราเซฟความรู้สึกเขานะ แต่ตอนนี้เราอยากเซฟความรู้สึกตัวเองบ้าง .....

     
    อีกอย่าง เราน่าจะเป็นแฟนคนแรกของเขาด้วยมั้งคะ ..........