อย่างแทนที่จะรณรงค์ส่งเสริมให้คนไม่เบียดเบียนสัตว์อื่นอย่างหมู วัว ปลา ไก่ ให้กินมังสวิรัติ คือไม่ต้องถึงกับห้าม แต่ไม่สนับสนุน ถ้าพระรณรงค์ส่งเสริมชาวบ้านก็ต้องทำตามอยู่แล้ว แต่นี่ไม่อะไรเลย แต่กลับทำเหมือนทองไม่รู้ร้อง ไม่รับรู้ ไม่ได้ยิน ไม่เห็น มันเท่ากับความเห็นแก่ตัวเกินไปไหมคะ มองแค่จิตใจตัวเองอิ่มเอิบเป็นพอ แต่สังคมโลกที่มีสรรพสัตว์ต่างๆดำรงชีวิตร่วมกันกลับทำเย็นชา ไม่สนใจใยดี แต่พอเป็นสัตว์เล็กๆบางอย่างที่สร้างปัญหาให้แก่มนุษย์มากมาย อย่างแมลงสาบ ยุง กลับห้ามฆ่าห้ามกำจัด จะเก็บแมลงสาบ ยุงไว้เพื่ออะไร ? ทั้งที่จริงๆแล้วสมควรโดนกำจัด ความพอดี ความสมเหตุสมผลของหลักพุทธมันอยู่ตรงไหน เราอยู่ในโลกที่เราต้องมาอยู่ร่วมกัน ไม่ใช่อยู่แต่ในโลกของตัวเองคือเน้นจิตตัวเองเป็นที่ตั้ง คือสิ่งที่พระทำไม่ถูก ไม่ถูกก็ไม่ถูกค่ะ ส่วนตัวไม่เชื่อว่าพระไตรปิฏกถูกต้องทั้งหมดค่ะ เราอยู่ในสังคมโลกนะคะ ไม่ได้อยู่ในโลกวิญญาณที่จะให้ความสำคัญกับเรื่องความเห็นแก่ตัว