ผม ไม่รู้ว่าต้องเองมีความผิดปกติเรื่อง การแสดงความรู้สึกรึป่าว แต่อยากสอบถามทุกคนว่า ปกติแล้ว เมื่อสัตว์เลี้ยงของคุณตายไป พวกคุณมีความรู้สึกยังไงกัน
เหตุที่ตั้งกระทู้ขึ้นมาเพราะว่า สงสัยและไม่เข้าใจ ว่าทำไหมถึงต้องทำอย่างนั้น
เตือน ขอโทษหากมีคนรู้สึกว่าคำของผมมันกระทบจิตใจกับคนที่รักสัตว์นะครับ
บอกไว้เลยว่าผมยังไม่เคยเลี้ยง สัตว์สักอย่างเลย แต่เป็นคนชอบสัตว์ทั้งหมาแมวกระรอกงูแมงมุมชอบทุกอย่างหากเลี้ยงแล้วมันไม่ทำให้เราตายได้
ขอเริ่มเรื่องจากเมื่อไม่กี่วันก่อนน่าจะวันที่ 5 ตุลา ปีนี้ ผมได้เจอลูกแมวตัวหนึ่ง และรู้สึกเราว่าเราอยากลองเลี้ยงน้องดู เลยเก็บมาเลี้ยง เพราะเห็นน้องเหมือนโดนทิ้งไว้ตัวเดียว น้องเป็นแมว จร อายุตอนเก็บมา คิดว่าน่าจะประมาณ 1 อาทิตย์ เพราะเปลือกตายังไม่เปิด
พอเก็บมาเลี้ยงก็เริ่มถามเพื่อน หา ข้อมูลในเน็ตเพื่อเลี้ยงน้องให้รอด แต่เพื่อนก็เตือนมาว่า ทำใจไว้หน่อยก็ดี เพราะ น้องยังเล็กอยู่ ถ้าไม่ได้นมจากแม่มันโอกาสรอดน้อย
ไอ้เรามันก็เข้าใจแหละ แต่ว่าก็อยากลองเลี้ยงดู เลยทนเลี้ยงมา ตลอดเวลาที่เลี้ยงมา ก็พยายามทำทุกอย่างให้นมแพะกับน้องเป็นเวลา เช็ดอึ๋เช็ดฉี่ให้
แต่บ้างจังหวะหรือเวลา เราก็ต้องไปทำงาน เลยไม่มีเวลาดูน้องเต็มที่ มากสุดก็ หลังเลิกทำงาน ถึง ก่อนนอน หรือบ้างวันเหนื่อย ก็ให้นมน้องไม่ตรงเวลาบ้าง หรือน้อยกว่าปกติบ้าง พอเลี้ยงมาได้ 3 วัน น้องเริ่มอึ๋แบบ อึ๋ทุกครั้งหลังกินนม ไอ้เราก็ ถามเพื่อนมันปกติไหม เพื่อนก็บอกว่า กินก็ต้องมีอึ๋เป็นเรื่องปกติ เราก็เลยโอเครงั้น ปล่อยผ่าน
พอวันที่ 4 น้องเริ่มอึ๋แต่เราสังเกตุเห็นว่า เหมือนมีเลือดป่นๆ อยู่ ในหัวตอนนั้นคือ ไม่ได้มั่นใจว่าเป็นเลือด เพราะปกติต้องเช็ดพวกนี้ให้น้อง สีก็จะประมาณนี้อยู่แล้ว เลยคิดว่า แค่สีมันอาจดูแดงๆ เฉยๆ แต่เราก็ปรึกษาเพื่อน เพื่อนก็บอกว่า ลองพาไปหามองดู เราก็โอเคร
จากนั้น พอวันที่ 5 ผมก็ไม่มีเวลา พาน้องไปหาหมอ เพราะติดงาน พอกลับมา สรุป น้องได้จากไปแล้ว ผมลองถามเพื่อนว่าต้องทำยังไงกับศพน้อง เพื่อนๆ เอาไปฝัง
แต่ที่นี้ความรู้สึกที่อยู่ในใจผมตอนนั้นคือ มีแต่คำถาม เราเลี้ยงได้ไม่ดีหรอ เราเลี้ยงน้องไม่ถูกต้องหรอ เราให้อาหารเยอะไป หรือน้อยไป หรือป่าว มีแต่คำถามมากมาย
แต่ความรู้สึกที่ผมมีให้กับน้องผมมั่นใจว่า ผมผูกพันธ์แน่ๆ แบบถามเราสามารถเลี้ยงน้อยให้รอดได้ เราจะเลี้ยงตัวนี้ไปจนตายเลย แต่พอน้องจากไปทำไหมผมรู้สึกแค่ ตายแล้วหรอ แล้วยังไงต่อ ต้องฝังหรอ แล้ว ฝังไปทำไหม ไม่ใช่ว่าไม่เข้าใจว่าเราต้องให้เกียร์น้องที่เป็นสัตว์เลี้ยงของเรานะครับ แต่ในเมื่อตายแล้ว เราก็แค่ต้องทิ้งรึป่าว ทิ้งมันไปในถังขยะพร้อมความรู้สึกผูกพันธ์ที่มีให้
แต่นี้มันคือความรู้สึกของผมจริงๆ หากถามผมว่า มันผิดปกติไหม ผมมองว่ามันผิดปกติ แต่เพราะผมไม่รู้ว่า ความรู้สึกที่มันปกติ มันเป็นยังไง ก็เลยไม่เข้าใจ ไม่รู้ต้องทำกับความรู้สึกยังไง
หากมีคนสงสัยว่า แล้วผมทำยังไงกับ ร่างของน้อง ผมเอาศพน้องไปโยนทิ้งในถังขยะรึป่าว หรือ เอาไปฝัง คำตอบก็คือ ผมเลือกที่จะเอาไปฝังครับ
แต่ที่ผมเลือกเอาไปฝังเพราะ ผมแค่รับปากเพื่อนไว้ว่าจะเอาไปฝัง ให้มันถูกต้องตามที่คนทั่วไปปกติเค้าน่าจะทำกัน
ความสงสัย และ ความไม่เข้าใจของผม
ผมสงสัยว่า ความรู้สึกที่คนปกติเค้ารู้สึกกันมันคือความรู้สึกยังไงหรอครับ มันต้องเสียใจใช่ไหมครับ และเสียใจถามเราไม่ร้องไห้ หรือแสดงความเสียใจออกมา มันหมายความว่าเราไม่เสียใจใช่ไหมครับ เพราะผมเป็นคนนิ่งๆ ไม่ค่อยรู้สึกเสียใจกับอะไร ถ้ามีเรื่องเสียใจก็คงแบบ เสียใจที่ทำไม่ได้อย่างที่คิด แต่เสียใจที่มีอะไรตายจากไป ผมไม่รู้ว่ามันต้องรู้สึกยังไง
ผมไม่เข้าใจว่า ทำไมถึงต้องฝัง ให้เรารู้สึกโหยหาหรือคิดถึง ทั้งที่น้องจากไปแล้ว เราก็ควรปล่อยความรู้สึก ไปพร้อมกับการจากไปของน้อง แต่หากถามผมว่ามันสมควรไหม ที่จะทิ้งน้องในถังขยะก็ตอบว่า ไม่ควรครับ แต่มันเป็นความเข้าใจว่าเราจะทิ้งศพในถังขยะจริงๆ หรอ คงไม่มีใครทำ มันไม่ใช่ความรู้สึกที่ว่า อยากให้น้องจากไปอย่างถูกต้องหรืออาลัยอาวรณ์
ก็คือตอนนี้ ในความเข้าใจและสิ่งที่ผมจะทำของผม คือ ผมเลือกที่จะทิ้งน้องพร้อมความรู้สึกที่แค่มีให้น้อง โดยเลือกที่ฝัง เพราะมันคงเป็นวิธีที่คนปกติเค้าทำกัน แต่ไม่มีความรู้สึกอาลัยอาวรณ์ถึงน้อง
ขอโทษด้วยครับ ผมอาจจะพิมอะไรอะไรไม่รู้เรื่องหรือดูๆวนไปๆมาๆ นะครับเพราะ ตอนที่ผมตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา ยังรู้สึกเหมือนความคิดมันตีกันอยู่เลย แบบเอาไปทิ้งขยะให้มันจบๆ เลย เรามันไม่ค่อยเวลา น้องจะเน่าอยู่ห้องนะ กับ อีกความรู้สึกคือ สละเวลาหลังเลิกงานไปหาที่ฝังให้น้อง ทำให้มันถูกต้อง ถึงจะเหนื่อยแต่อาจทำให้เราเข้าใจอะไรก็ได้ หรือ อาจจะไม่ ก็ได้ แต่ก็ต้องเลือกดีกว่าไม่ทำอะไรสักอย่างเลย
กระทู้นี้ อยากให้สัตวแพทย์ช่วยตอบหน่อยครับว่า หากน้องมีอาการ ไม่ยอมกินนมแพะ หรือ กินนมแพะมากกว่าปกติ มันมีผลเสียไหม แล้ว การที่น้องมีอึ๋เหลวแล้วมีเลือดป่น มันเกิดจากอะไรครับ แล้วสามารถรักษาได้ไหม พอรักษาแล้วต้องดูแลยังไง
และอยากให้ จิตแพทย์ ช่วยประมาณหน่อยครับว่าการที่ผมมีความรู้สึกของการจากลาแบบนี้มันผิดปกติไหม แล้วต้องไปหาจิตแพทย์ไหม
เมื่อสัตว์เลี้ยงตายพวกคุณรู้สึกยังไงกัน ?
เหตุที่ตั้งกระทู้ขึ้นมาเพราะว่า สงสัยและไม่เข้าใจ ว่าทำไหมถึงต้องทำอย่างนั้น
เตือน ขอโทษหากมีคนรู้สึกว่าคำของผมมันกระทบจิตใจกับคนที่รักสัตว์นะครับ
บอกไว้เลยว่าผมยังไม่เคยเลี้ยง สัตว์สักอย่างเลย แต่เป็นคนชอบสัตว์ทั้งหมาแมวกระรอกงูแมงมุมชอบทุกอย่างหากเลี้ยงแล้วมันไม่ทำให้เราตายได้
ขอเริ่มเรื่องจากเมื่อไม่กี่วันก่อนน่าจะวันที่ 5 ตุลา ปีนี้ ผมได้เจอลูกแมวตัวหนึ่ง และรู้สึกเราว่าเราอยากลองเลี้ยงน้องดู เลยเก็บมาเลี้ยง เพราะเห็นน้องเหมือนโดนทิ้งไว้ตัวเดียว น้องเป็นแมว จร อายุตอนเก็บมา คิดว่าน่าจะประมาณ 1 อาทิตย์ เพราะเปลือกตายังไม่เปิด
พอเก็บมาเลี้ยงก็เริ่มถามเพื่อน หา ข้อมูลในเน็ตเพื่อเลี้ยงน้องให้รอด แต่เพื่อนก็เตือนมาว่า ทำใจไว้หน่อยก็ดี เพราะ น้องยังเล็กอยู่ ถ้าไม่ได้นมจากแม่มันโอกาสรอดน้อย
ไอ้เรามันก็เข้าใจแหละ แต่ว่าก็อยากลองเลี้ยงดู เลยทนเลี้ยงมา ตลอดเวลาที่เลี้ยงมา ก็พยายามทำทุกอย่างให้นมแพะกับน้องเป็นเวลา เช็ดอึ๋เช็ดฉี่ให้
แต่บ้างจังหวะหรือเวลา เราก็ต้องไปทำงาน เลยไม่มีเวลาดูน้องเต็มที่ มากสุดก็ หลังเลิกทำงาน ถึง ก่อนนอน หรือบ้างวันเหนื่อย ก็ให้นมน้องไม่ตรงเวลาบ้าง หรือน้อยกว่าปกติบ้าง พอเลี้ยงมาได้ 3 วัน น้องเริ่มอึ๋แบบ อึ๋ทุกครั้งหลังกินนม ไอ้เราก็ ถามเพื่อนมันปกติไหม เพื่อนก็บอกว่า กินก็ต้องมีอึ๋เป็นเรื่องปกติ เราก็เลยโอเครงั้น ปล่อยผ่าน
พอวันที่ 4 น้องเริ่มอึ๋แต่เราสังเกตุเห็นว่า เหมือนมีเลือดป่นๆ อยู่ ในหัวตอนนั้นคือ ไม่ได้มั่นใจว่าเป็นเลือด เพราะปกติต้องเช็ดพวกนี้ให้น้อง สีก็จะประมาณนี้อยู่แล้ว เลยคิดว่า แค่สีมันอาจดูแดงๆ เฉยๆ แต่เราก็ปรึกษาเพื่อน เพื่อนก็บอกว่า ลองพาไปหามองดู เราก็โอเคร
จากนั้น พอวันที่ 5 ผมก็ไม่มีเวลา พาน้องไปหาหมอ เพราะติดงาน พอกลับมา สรุป น้องได้จากไปแล้ว ผมลองถามเพื่อนว่าต้องทำยังไงกับศพน้อง เพื่อนๆ เอาไปฝัง
แต่ที่นี้ความรู้สึกที่อยู่ในใจผมตอนนั้นคือ มีแต่คำถาม เราเลี้ยงได้ไม่ดีหรอ เราเลี้ยงน้องไม่ถูกต้องหรอ เราให้อาหารเยอะไป หรือน้อยไป หรือป่าว มีแต่คำถามมากมาย
แต่ความรู้สึกที่ผมมีให้กับน้องผมมั่นใจว่า ผมผูกพันธ์แน่ๆ แบบถามเราสามารถเลี้ยงน้อยให้รอดได้ เราจะเลี้ยงตัวนี้ไปจนตายเลย แต่พอน้องจากไปทำไหมผมรู้สึกแค่ ตายแล้วหรอ แล้วยังไงต่อ ต้องฝังหรอ แล้ว ฝังไปทำไหม ไม่ใช่ว่าไม่เข้าใจว่าเราต้องให้เกียร์น้องที่เป็นสัตว์เลี้ยงของเรานะครับ แต่ในเมื่อตายแล้ว เราก็แค่ต้องทิ้งรึป่าว ทิ้งมันไปในถังขยะพร้อมความรู้สึกผูกพันธ์ที่มีให้
แต่นี้มันคือความรู้สึกของผมจริงๆ หากถามผมว่า มันผิดปกติไหม ผมมองว่ามันผิดปกติ แต่เพราะผมไม่รู้ว่า ความรู้สึกที่มันปกติ มันเป็นยังไง ก็เลยไม่เข้าใจ ไม่รู้ต้องทำกับความรู้สึกยังไง
หากมีคนสงสัยว่า แล้วผมทำยังไงกับ ร่างของน้อง ผมเอาศพน้องไปโยนทิ้งในถังขยะรึป่าว หรือ เอาไปฝัง คำตอบก็คือ ผมเลือกที่จะเอาไปฝังครับ
แต่ที่ผมเลือกเอาไปฝังเพราะ ผมแค่รับปากเพื่อนไว้ว่าจะเอาไปฝัง ให้มันถูกต้องตามที่คนทั่วไปปกติเค้าน่าจะทำกัน
ความสงสัย และ ความไม่เข้าใจของผม
ผมสงสัยว่า ความรู้สึกที่คนปกติเค้ารู้สึกกันมันคือความรู้สึกยังไงหรอครับ มันต้องเสียใจใช่ไหมครับ และเสียใจถามเราไม่ร้องไห้ หรือแสดงความเสียใจออกมา มันหมายความว่าเราไม่เสียใจใช่ไหมครับ เพราะผมเป็นคนนิ่งๆ ไม่ค่อยรู้สึกเสียใจกับอะไร ถ้ามีเรื่องเสียใจก็คงแบบ เสียใจที่ทำไม่ได้อย่างที่คิด แต่เสียใจที่มีอะไรตายจากไป ผมไม่รู้ว่ามันต้องรู้สึกยังไง
ผมไม่เข้าใจว่า ทำไมถึงต้องฝัง ให้เรารู้สึกโหยหาหรือคิดถึง ทั้งที่น้องจากไปแล้ว เราก็ควรปล่อยความรู้สึก ไปพร้อมกับการจากไปของน้อง แต่หากถามผมว่ามันสมควรไหม ที่จะทิ้งน้องในถังขยะก็ตอบว่า ไม่ควรครับ แต่มันเป็นความเข้าใจว่าเราจะทิ้งศพในถังขยะจริงๆ หรอ คงไม่มีใครทำ มันไม่ใช่ความรู้สึกที่ว่า อยากให้น้องจากไปอย่างถูกต้องหรืออาลัยอาวรณ์
ก็คือตอนนี้ ในความเข้าใจและสิ่งที่ผมจะทำของผม คือ ผมเลือกที่จะทิ้งน้องพร้อมความรู้สึกที่แค่มีให้น้อง โดยเลือกที่ฝัง เพราะมันคงเป็นวิธีที่คนปกติเค้าทำกัน แต่ไม่มีความรู้สึกอาลัยอาวรณ์ถึงน้อง
ขอโทษด้วยครับ ผมอาจจะพิมอะไรอะไรไม่รู้เรื่องหรือดูๆวนไปๆมาๆ นะครับเพราะ ตอนที่ผมตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา ยังรู้สึกเหมือนความคิดมันตีกันอยู่เลย แบบเอาไปทิ้งขยะให้มันจบๆ เลย เรามันไม่ค่อยเวลา น้องจะเน่าอยู่ห้องนะ กับ อีกความรู้สึกคือ สละเวลาหลังเลิกงานไปหาที่ฝังให้น้อง ทำให้มันถูกต้อง ถึงจะเหนื่อยแต่อาจทำให้เราเข้าใจอะไรก็ได้ หรือ อาจจะไม่ ก็ได้ แต่ก็ต้องเลือกดีกว่าไม่ทำอะไรสักอย่างเลย
กระทู้นี้ อยากให้สัตวแพทย์ช่วยตอบหน่อยครับว่า หากน้องมีอาการ ไม่ยอมกินนมแพะ หรือ กินนมแพะมากกว่าปกติ มันมีผลเสียไหม แล้ว การที่น้องมีอึ๋เหลวแล้วมีเลือดป่น มันเกิดจากอะไรครับ แล้วสามารถรักษาได้ไหม พอรักษาแล้วต้องดูแลยังไง
และอยากให้ จิตแพทย์ ช่วยประมาณหน่อยครับว่าการที่ผมมีความรู้สึกของการจากลาแบบนี้มันผิดปกติไหม แล้วต้องไปหาจิตแพทย์ไหม