ต้องบอกก่อนว่าเรื่องเกิดจากเรามีพี่สาวที่อายุไล่เลี่ยกัน อายุประมาณ 20 กลางๆ เราค่อนข้างที่จะทำอะไรได้หลายอย่างกว่าพี่สาวเรา พ่อแม่จะไม่ค่อยมีใครกล้าคุยกับพี่สาวเราออกไปทางโอ๋ซะมากกว่า หรือเราอาจจะคิดไปเอง วันที่เกิดเรื่องนี้ขึ้นคือเราค่อนข้างหงุดหงิดที่พี่สาวเราหัดรถมาแต่ไม่ยอมขับสักทีเราที่ขับเป็นอยู่แล้วก็จะโดนใช้ให้พาแม่ไปนั้นไปนี่บ่อยครั้ง เราเลยเกิดความคิดที่ว่าอยากให้พี่สาวขับเป็นเพื่ออย่างน้อยๆจะได้ช่วยกัน หรือในยามที่เราไม่อยู่แม่ป่วยจะได้พาแม่ไปหาหมอได้ แต่พี่สาวเราไม่ยอมขับสักทีหาเรื่องผลัดไปเรื่อย แม่ก็จะตามใจโดยใช้คำพูดที่ว่าเดี๋ยวม่ขับเอง เราก็ไม่พอใจ เราเลยจะไม่ไปด้วย เรื่องก็เกิดขึ้นตรงนี้ค่ะ เราเดินเข้าบ้านแล้วบอกว่าจะไม่ไปด้วย แม่ก็เดินมาตามแล้วบอกกับเราว่า เรื่องแค่นี้ อย่าเยอะอย่ามากเรื่องได้ไหม คำนี้แหละที่ทัชใจเรามาก เราก็จุกนะ แต่เราก็ไปกับเขา ด้วยความน้อยใจเราเลยโพสผ่านเฟสบุ๊กไปประมาณว่า เราผิดเองแหละ ถ้าแตะต้องไม่ได้เราก็จะไม่ยุ่ง เวลาผ่านไปสักพักพี่สาวเราก็เอาเรื่องที่เราโพสไปฟ้องแม่ แม่ก็มาคุยกับเราประมาณว่าเป็นอะไร อยู่ด้วยกันแค่นี้มันยากใช่ไหม เราเลยตอบไปว่าคนพูดกับคนฟังมันได้ยินไม่เหมือนกัน มันเข้าใจคนละแบบ และก็เป็นไปตามคาดแม่เราไม่ได้ใส่ใจเรื่องที่เขาพูดออกมา เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาพูดกับเราว่าอะไร
ควรทำยังไงให้คนในครอบครัวใส่ใจกับคำพูดมากกว่านี้คะ?