มุมมองของเรา คือเราคบกับคนๆนึงมาได้10เดือน เค้าเป็นแฟนที่น่ารักมาก ดูแลใส่ใจเราดี แต่ก็มีบางเรื่องที่เข้ากันไม่ได้คือเค้าอารมณ์เสียง่าย ด่าเก่งแบบที่คนชอบเรียกกันว่าปากตลาด ซึ่งบางคำเราก็รู้สึกว่าไม่โอเค เพราะเวลาเค้าโมโหเค้าก็จะใช้คำแรงๆกับเราเหมือนกัน อีกเรื่องเลยคือ เค้าไม่ได้คิดถึงอนาคตตัวเอง ทั้งที่จะอายุ30แล้ว เค้ายังใช้ชีวิต เล่นเกมส์ ดูหนัง อยู่ไปวันๆ เค้าทำงานนะคะ แต่เงินทำงานเค้าไม่ได้พอใช้ วันนึงก็2-3ร้อย ซึ่งเรารู้สึกว่าเค้าควรพัฒนาตัวเองหรือไปได้ไกลกว่านี้ ซึ่งเราเคยพูดคุยกับเค้าเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้มีอะไรดีขึ้น เค้าทำงานเสร็จก็ช่วงบ่ายหลังจากนั้นก็กลับมาบ้านเล่นเกมส์ เค้าเป็นแบบนี้มา10เดือนเต็ม ซึ่งเราเลยรู้สึกว่าเราพอกับความรักครั้งนี้ดีกว่า เรารักเค้านะคะ แต่ตอนนี้อายุเราก็จะ30แล้ว อนาคตเราก็สำคัญค่ะ ทุกวันนี้เราคิดถึงแต่อยากเก็บเงิน อยากไปเที่ยว อยากใช้ชีวิตให้เต็มที่ เราผิดรึเปล่าคะที่จะเลือกอนาคตมากกว่าความรัก แต่ตอนเราบอกเลิกเราเลิกกันด้วยดีนะคะ แต่สิ่งที่เราอยากให้เค้าคิดได้คือ เราอยากให้เค้าโตกว่านี้ค่ะ เราเข้าใจว่าเค้าก็รักในสิ่งที่เค้าเป็น แต่นี่ก็ครึ่งชีวิตของเค้าแล้วนะคะ เค้าก็ควรจะรักตัวเองให้มากกว่านี้ค่ะ