อาวุธปืน ภาครัฐควรทบทวนการครอบครอง และบทลงโทษหลังการใช้ได้แล้วหรือยัง

กระทู้คำถาม
เหตุสลดที่เกิดขึ้นต้องขอแสดงความเสียใจต่อผู้ที่สูญเสียทุกท่านครับ

ต้นเหตุตัวหนึ่งที่ทำให้เกิดเหตุและเราไม่ควรปฏิเสธคือ อาวุธที่ใช้ ในเหตุนี้เป็นอาวุธปืน

คนที่ครอบครองทั้งถูกกฎหมายและผิดกฎหมาย มีลักษณะหนึ่งที่เหมือนกันอย่างหนึ่งคือ รู้สึกว่าตัวเองมีอำนาจมากขึ้น หัวร้อน กร่าง ขาดสติ ง่ายขึ้น(ไม่ใช่ทุกคนนะ แต่ส่วนใหญ่เกือบทั้งหมด) ดูข่าวรายวันซิ ขับรถปาดกัน แย่งที่จอดรถ แย่งกิ๊ก หึงหวง เรื่องงี่เง่าอย่างนี้ก็ใช้กันง่ายๆ ถ้ามือเปล่าไม่มีปืนจะเกิดอารมณ์ชั่ววูบบ่อยๆ หรือไง เกือบทั้งหมดทำได้แค่ด่าในใจ ไม่กล้าลงไม้ลงมือ

ภาครัฐควรทบทวนการครอบครอง และบทลงโทษหลังการใช้ได้แล้ว
คนที่ครอบครองได้ จะครอบครองไปเพื่ออะไร มีความจำเป็นแค่ไหน นอกเหนือจากคำว่ามีสิทธิครอบครอง มีใบป.4 มีใบอนุญาตแล้วจบเลย ครอบครองได้ตลอดชีวิต เปลี่ยนเป็นมีกำหนดระยะเวลาเป็นรอบๆ ได้หรือไม่เช่นบุคคลทั่วไปทุกๆ 2 ปีไม่เกิน 5 ปี ต้องขอใบอนุญาตใหม่ นอกจากการประเมินฐานะแล้วต้องมีการประเมินทางจิตใจประกอบด้วย ข้าราชการที่จำเป็นต้องใช้อาจจะอยู่ในฐานะที่ยกเว้น แต่ควรกำหนดพื้นที่พกพา ให้ใช้ในราชการเท่านั้นอย่าง สมมติอย่างเคสแย่งที่จอดรถ เป็นทหารจะพกพาปืนไปเดินห้างนี่ไร้สาระเอามากๆ ส่วนบทลงโทษหลักๆ ขอให้บังคับใช้ให้จริงจังก่อน มาตรฐานเดียวกันก็ช่วยได้เยอะแล้ว

เคสใหญ่ๆ 2 เคส ปัญหาอีกตัวหนึ่งก็คือ สุขภาพจิตที่ไม่ควรมองข้าม
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่