คือว่าเราคุยกับพี่คนหนึ่งอยู่ค่ะเราชอบพี่เค้า พี่เค้าก็ชอบเราแหละค่ะเค้าเคยบอกแต่เราไม่รู้ว่าเหตุผลอะไรทำให้เราคบกันไม่ได้ระยะทางหรืออะไรเราก็ไม่รู้ค่ะ เราคุยกันอยู่3-4ปีนานใช่ไหมล่ะคะ แต่หลังมานี้เรารู้สึกไม่เหมือนเดิมค่ะ เราไปแอบชอบเพื่อนคนหนึ่งแต่เพื่อนคนนั้นไม่ได้ชอบเราค่ะ เพราะเราชอบเพื่อนเราเลยเลือกตัดพี่เค้าออกค่ะเพราะว่ามันดูเป็นอะไรกันไม่ได้เลยมันดูไม่มีอนาคตอะไรเลยแล้วมันก็นานเกินไปสำหรับ3-4ปี แล้วเราก็ชอบเพื่อนคนนี้ละด้วยเลยเลิกคุยกันค่ะแต่ยังเป็นพี่น้องที่ดีกันอยู่ ตอนเลิกคุยเราร้องไห้เลยค่ะพี่เค้าก็ร้องทั้งๆที่พี่เค้ากับเราไม่เคยร้องไห้ให้ใครเลยเราเป็นคนแรกของกันและกันในหลายๆเรื่องค่ะคุยกันทุกเรื่องเป็นเซฟโซนของกัน พอเราเลิกคุยกันเราคิดถึงพี่เค้าค่ะ แต่เราก็ยังชอบเพื่อนคนนั้นอยู่นะคะแต่เราก็ยังรู้สึกดีๆกับพี่เค้าอยู่คิดถึงอยากคุยด้วยค่ะ เราไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไรเราเห็นแก่ตัวเกินไปรึป่าวหรือที่เค้าว่าเราทิ้ง90%เพื่อหา10%ที่ไม่มีอยู่ แบบตอนมีอยู่ไม่รักษามาเห็นค่าตอนทิ้งกันเราไม่เข้าใจตัวเองเลยค่ะเครียดมานานแล้วเราควรทำไงดีคะคือเราตันมากเราก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าเราต้องการอะไร แต่เราก็ยังชอบพี่เค้าแล้วก็เพื่อนคนนี้ค่ะเราเห็นแก่ตัวมากเลย เราควรทำไงดีคะ?
เราไม่รู้ว่าควรทำไงดี