เป็นคนนึงเลยค่ะที่ร่าเริงทุกครั้งที่อยู่กับเพื่อนสนิทหรืออยู่ที่ๆไม่มีผปค. ใจดีบ่อยม้าก รับฟังคนอื่นอยู่ตลอดบางครั้งเราเองก็ต้องการคนรับฟังเหมือนกันแต่ไม่มีเพราะไม่เล่าปัญหาให้ใครฟังด้วยแหละก็เรากลัวๆว่าเขาจะซ้ำเติม ใครอยู่ด้วยก็มีแต่เสียงหัวเราะ เรื่องเรียนก็พอใช้ได้คนนอกก็คอยชมอยู่ตลอดแต่ครอบครัวไม่เคยชมเลยนี่สิมีแต่ถามว่าจะเรียนสูงๆไปทำไม ไม่เคยมีเรื่องตบตี หน้าตาก็ดีอยู่ไปไหนมาไหนก็มีแต่คนทักเพราะหน้าเหมือนลูกครึ่งด้วยแหละ ร้องไห้บ่อยและง่ายมากๆแม้เรื่องไม่เป็นเรื่อง โดนดุโดนว่าอยู่ประจำเพราะความเห็นแก่ตัวของตัวเอง;; แคร์ความรู้สึกคนอื่นมากแต่ไม่เคยแคร์ความรู้สึกตัวเองเลย และมีความฝันที่ใหญ่โตเลยค่ะ อยากมีบ้านหลังใหญ่ๆให้ครอบครัวอยู่อย่าเป็นดาราอยากเป็นเชฟอยากเป็นนักร้อง แต่น่าเสียดายมีหลายคนมากๆที่ทำให้ไม่กล้าแสดงออก หนูรู้สึกไม่มั่นใจทุกครั้งที่มีคนทักว่าไอฟันเหยิน หน้าเป็นขี้แมลงวันว่ะ เหมือนแก้วหน้าม้าเลย ขาใหญ่จัง สวยตายแหละ หนูรู้สึกมีปมกับการทักแบบนี้มากๆเลยค่ะ เวลาหนูมองคนอื่นที่มีปมเดียวกับหนูหนูมองเรื่องนั่นเป็นเรื่องปกติไปเลยค่ะ ก็ไม่รู้ทำไมนะคะเรื่องแบบนี้ไม่ปกติในสังคมหรอ😅
แต่ว่าอย่าว่าแต่คนนอกเลยที่ทักแบบนี้คนในก็ทักเหมือนกันค่ะมันน่าอายกว่าคนนอกทักอีก ถึงเวลาทักเราจะหัวเราะแต่ในใจเราเฟลมากเลยนะ และอีกอย่างง เรารู้สึกว่าไม่มีใครเป็นที่ปรึกษาให้เราได้เลยแม้แต่ครอบครัวแค่เรื่องเจ็บๆป่วยๆก็ไม่อยากจะบอกเพราะบอกไปก็ไม่เคยเชื่อ เรื่องเรียนก็ถูกขู่อยู่ประจำว่าถ้าเกรดไม่ดีจะให้ย้ายมาเรียนใกล้บ้าน มันรู้สึกแบบพูดไม่ออกจริงๆค่ะ รร.นี้หนูอยากเรียนมากถึงหนูไม่ได้โควต้าแต่หนูยังอุส่าไปสอบ มีแต่คนยินดียกเว้นพ่อกับแม่นี่แหละค่ะ😀
ให้คำแนะนำได้แต่อย่าซ้ำ ด่าได้แต่อย่าแรง
ช่วยรับฟังเราหน่อย😅
แต่ว่าอย่าว่าแต่คนนอกเลยที่ทักแบบนี้คนในก็ทักเหมือนกันค่ะมันน่าอายกว่าคนนอกทักอีก ถึงเวลาทักเราจะหัวเราะแต่ในใจเราเฟลมากเลยนะ และอีกอย่างง เรารู้สึกว่าไม่มีใครเป็นที่ปรึกษาให้เราได้เลยแม้แต่ครอบครัวแค่เรื่องเจ็บๆป่วยๆก็ไม่อยากจะบอกเพราะบอกไปก็ไม่เคยเชื่อ เรื่องเรียนก็ถูกขู่อยู่ประจำว่าถ้าเกรดไม่ดีจะให้ย้ายมาเรียนใกล้บ้าน มันรู้สึกแบบพูดไม่ออกจริงๆค่ะ รร.นี้หนูอยากเรียนมากถึงหนูไม่ได้โควต้าแต่หนูยังอุส่าไปสอบ มีแต่คนยินดียกเว้นพ่อกับแม่นี่แหละค่ะ😀
ให้คำแนะนำได้แต่อย่าซ้ำ ด่าได้แต่อย่าแรง