ช่วยรับฟังเราหน่อย😅

เป็นคนนึงเลยค่ะที่ร่าเริงทุกครั้งที่อยู่กับเพื่อนสนิทหรืออยู่ที่ๆไม่มีผปค.​ ใจดีบ่อยม้าก รับฟังคนอื่นอยู่ตลอด​บางครั้งเราเองก็ต้องการคนรับฟังเหมือนกันแต่ไม่มีเพราะไม่เล่าปัญหา​ให้ใครฟังด้วยแหละก็เรากลัวๆว่าเขาจะซ้ำเติม ใครอยู่ด้วยก็มีแต่เสียงหัวเราะ​ เรื่องเรียนก็พอใช้ได้คนนอกก็คอยชมอยู่ตลอดแต่ครอบครัวไม่เคยชมเลยนี่สิมีแต่ถามว่าจะเรียนสูงๆไปทำไม​ ไม่เคยมีเรื่องตบตี​  หน้าตาก็ดีอยู่ไปไหนมาไหนก็มีแต่คนทักเพราะหน้าเหมือนลูกครึ่งด้วยแหละ​ ร้องไห้บ่อยและง่ายมากๆ​แม้เรื่องไม่เป็นเรื่อง โดนดุโดนว่าอยู่ประจำเพราะความเห็นแก่ตัวของตัวเอง;;​ แคร์​ความรู้​สึกคนอื่นมากแต่ไม่เคยแคร์​ความรู้สึก​ตัวเองเล​ย​ และมีความฝันที่ใหญ่โตเลยค่ะ​ อยากมีบ้านหลังใหญ่ๆให้ครอบครัวอยู่อย่าเป็นดาราอยากเป็นเชฟอยากเป็นนักร้อง​ แต่น่าเสียดายมีหลายคนมากๆที่ทำให้ไม่กล้าแสดงออก​ หนูรู้สึกไม่มั่นใจทุกครั้งที่มีคนทักว่าไอฟันเหยิน หน้าเป็นขี้แมลงวันว่ะ เหมือนแก้วหน้าม้าเลย​ ขาใหญ่จัง​ สวยตายแหละ​ หนูรู้สึกมีปมกับการทักแบบนี้มากๆเลยค่ะ​ เวลาหนูมองคนอื่นที่มีปมเดียวกับหนูหนูมองเรื่องนั่นเป็นเรื่อง​ปกติไปเลยค่ะ​ ก็ไม่รู้ทำไมนะคะเรื่องแบบนี้ไม่ปกติในสังคมหรอ😅
แต่ว่าอย่าว่าแต่คนนอกเลยที่ทักแบบนี้คนในก็ทักเหมือนกันค่ะมันน่าอายกว่าคนนอกทักอีก​ ถึงเวลาทักเราจะหัวเราะแต่ในใจเราเฟลมากเลยนะ​  และอีกอย่าง​ง​ เรารู้สึกว่าไม่มีใครเป็นที่ปรึกษาให้เราได้เลยแม้แต่ครอบครัวแค่เรื่องเจ็บๆป่วยๆก็ไม่อยากจะบอก​เพราะบอกไปก็ไม่เคยเชื่อ​ เรื่องเรียนก็ถูกขู่อยู่ประจำว่าถ้าเกรดไม่ดีจะให้ย้ายมาเรียนใกล้บ้าน​ มันรู้สึกแบบพูดไม่ออกจริงๆค่ะ​ รร.นี้หนูอยากเรียนมากถึงหนูไม่ได้โควต้า​แต่หนูยังอุส่าไปสอบ​  มีแต่คนยินดียกเว้นพ่อกับแม่นี่แหละค่ะ😀
ให้คำแนะนำได้แต่อย่าซ้ำ​ ด่าได้แต่อย่าแรง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่