จากกระทู้ที่ผมเคยตั้งเรื่องแผ่นกันลื่นในห้องน้ำ ที่มีเพื่อนนักวิ่งบอกว่ามันก็คือแผ่นชนิดเดียวกันกับแผ่นกันสึกรองเท้าราคาแพงที่วางขายกัน ม้วนแรกที่ผมซื้อเป็นแผ่นกันลื่นที่มีลักษณะเหมือนกระดาษทรายเลย อันนั้นใช้ไม่ได้ผลครับเพราะว่าสึกง่ายมากฉีกขาดง่ายมากวิ่งไปแค่ 10 กิโลเมตรก็ขาดหมดแล้ว จากที่ผมติดตอนแรกๆก็รู้สึกเหมือนกันว่ามันไม่น่าใช่  เพราะว่าเวลาเอาลมร้อนเป่ามันก็ไม่อ่อนตัวเหมือนกับแผ่นโซลแท้ๆที่ผมเคยซื้อมาก่อนหน้านั้น

จนผมรอแผ่นกันลื่นอีกแบบหนึ่งที่ผมซื้อมาซึ่งผมดูจากรูปภาพแล้วมันน่าจะใช่เลยล่ะ วันนี้เมื่อรองเท้าคู่ใหม่ของผมมาผมเลยถือโอกาสลองทำดูซะเลย ความรู้สึกแรกที่ลอกแผ่นกันลื่นออกมาคือมันใช่เลยครับแผ่นกันลื่นอันนี้มีลักษณะเหมือนลายของห้องน้ำไม่ได้มีความรู้สึกเหมือนกระดาษทรายและมีความหยุ่นเหนียว จากที่ผมลองใช้ลมร้อนเป่าก็พบว่ามันอ่อนตัวลงเหมือนกันเป๊ะๆกับแผ่นกันสึกเลย ผมเลยเอาภาพมาให้ดูนะครับว่าลองพิจารณาดู

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องลองเอาไปลองวิ่งดูสัก 10 กิโลครับเพราะว่าถ้าเป็นแผ่นกันสึกจริงๆแล้วมันแทบจะไม่เป็นอะไรเลย ส่วนตัวนี้วันนี้ผมพึ่งลองทำดังนั้นผมจะทิ้งมันไว้ก่อน 24 ชั่วโมงเป็นอย่างน้อย  แปลว่าต้องพรุ่งนี้ผมถึงจะลองทดสอบมันได้  ถ้าได้ผลดีนี่มีเฮเลยนะครับเพราะแผ่นโซโปเทกเตอร์ที่วางขายกันในช้อปปี้แผ่นในลักษณะเดียวกันนี้ขายกันถึงแผ่นละ 200 บาท แต่แผ่นนี้ขายที่ 41 บาทเองในขนาดและความยาวเท่ากัน