เรามีน้องสาวที่ป่วยเป็นซึมเศร้า เก็บตัว ไม่ทำอะไรเลยทั้งวัน ออกมากินข้าวแล้วก็เข้าไปนอน ขยะก็กองไว้ถ้วยจานก็กองไว้ ห้องรกมาก พื้นฐานเป็นคนขี้เกียจอยู่แล้วแต่พอเป็นแล้วหนักขึ้นไปอีก ตอนเด็กมีแต่คนตามใจ เริ่มต้นเมื่อช่วงปีก่อนน้องเริ่มกินยาเกินขนาดครั้งแรก เราพาไปหาหมอคนได้ใส่ท่อที่จมูก เหตุผลที่ทำเพราะบอกว่าโดนกดดันจากที่บ้าน จนมีรอบต่อๆมา 4-5 ครั้งที่กินยาเกินขนาด จนญาติไม่มาดูดำดูดี แม้แต่คนในบ้านก็ไม่มีใครกล้าด่ากล้าว่าเพราะกลัวจะเครียดอีก ซึ่งแทบทุกครั้งเราเป็นคนไปเจอน้องกินยาตลอดวิ่งไปส่งโรงบาลตลอด เราตกใจแล้งก็กลัว ทั้งอยู่ก้วยกันเราต้องคิดว่าทำยังไงให้เค้าไม่เครียด ให้เค้าอารมดีขึ้น ถ้าเป็นแบบนี้เค้าจะเครียดอีกมั้ย จนเราเครียดมากได้ยาแก้วิตกกังวนเม็กสีฟ้ามากิน แล้วก็มีอาการเหมือนแพนิค มือสั่นร้องไห้มือชา วันนึงน้องหนีออกจากบ้านบอกว่าไปทำงานอยู่ที่บ้านไม่ไหว ออกไปอยู่หอกินเหล้าสูบยาทุกวันเที่ยวทุกวัน ทำงานเป็นเด็กชงเหล้าเหมือนจะมีความสุข แต่มาขอเงินค่าห้องเกือบทุกเดือน เงินที่หามาไปเที่ยวเล่นหมดจนที่บ้านบอกให้กลับ น้องก็ว่าเป็นหนี้อยู่5000ถ้าใช้ให้จะกลับไปอยู่บ้าน ทางบ้านก็ยอมจ่าย พอกลับมาบ้านได้เดือนสองเดือน กินยาอีก บอกว่าเครียดเพราะมีหนี้ที่ไปกู้เค้าตอนออกไปทำงาน 30000 เเค่เจ้าเดียว ยังไม่รวมค่าเเชร์อะไร ยอดหนี้รวมๆเกือบ50000 ที่บ้านหนักใจมาก สุดท้ายก็ต้องยอมจ่ายให้เพราะกลัวเค้าจะกอนยาอีก ที่บ้านพูดไม่ออกซักคน ตอนนี้ก็ยังคงเหมือนเดิม ส่วนเราเครียดกว่าเดิม
อยู่กับผู้ป่วยโรคซึมเศร้าจนมีอาการแพนิค