หลังดูแมทซ์แพ้แคนาดา ความรู้สึกมันอึนๆ มันซึมๆเหมือนคนอกหัก แบบมีโอกาสแล้วแต่พลาดเข้ารอบไปเพราะเล่นไม่ละเอียดแมทซ์เดียว แต่พอแพ้เยอรมัน ความรู้สึกเสียดายลดลงมากเลยค่ะ เราทำไม่ได้เอง ให้ที่นั้นเป็นของทีมที่เค้าพร้อมกว่าก็ถูกแล้วค่ะ

สัมชีพู่นางก็หวังแค่ผ่านเข้ารอบ 2 อยู่ละ นักกีฬายังหวังแค่นี้ เราคนดูจะไปหวังอะไรลมๆแล้งๆคะ จอยๆกับพวกนางไปค่ะ เหมือนดูหนังหักมุมค่ะ หลอกให้ความหวัง แล้วทำให้คนดูจุกๆในตอนจบ

ขอบคุณโค้ชด่วนค่ะ ที่ทำให้อาการซึมๆทั้งวันเพราะความเสียดายของซูจีหายไปหมดแล้ว
ซูจีหายแล้ว แล้วคุณล่ะ หายรึยังคะ