ผมเรียนมหาลัยที่ๆนึงครับใน ตจว (เรียนออนไลน์) ที่นี่เกิดเรียนไม่ได้เลยย้าย มอเข้าไปเรียนใน กทม  อยู่ปี1ใหม่ ไปคนเดียวก็ได้รู้จักเพื่อนใหม่ ซึ่งแตกต่างจากเพื่อนมปลายมากครับ แรกๆยังไม่สนิทก็รู้สึกว่านิสัยโอเค พอเริ่มอยู่กันนานๆเป็นกลุ่ม 5คน ก็รู้สึกไม่มีใครนิสัยโอเคหรือเข้ากับเราได้เลย มีอยู่1คนในกลุ่มอยู่แปลกๆ รู้จักแปปเดียวก็ด่าเพื่อนในกลุ่มว่าโง่ตอนเล่นเกม แถมอยู่ดีๆไปด่าคนขับgrabว่าโง่ที่ยืนตากฝนรอของ (ผมก็งงโง่ตรงไหน) ตอนนั้นผมก็ไม่โอเคละ อีก1คนชอบเป็นคนเก่งเพราะมีประสบการณ์จริงพอมาเรียนเลยเก่งกว่าคนอื่นทำตัวเหนือกว่าเห็นเพื่อนทำงานก็ทำเป็นชมคล้ายๆประชด ประมาณ
"ว้าวสุดยอดที่ของรุ่นแน่ๆคนนี่"แต่สีหน้าผมดูออกคำเยาะเย้ยในใจ บางทีมันก็หลุดพูดตรงๆว่างานดูเหมือนเด็กทำ แถมมันก็ยังชมผมบ่อยจนเหมือนประชดผมว่า สาวๆมาขอเบอร์ผมตรึม ผมหล่อสุดๆ แรกก็คิดว่ามันชมจริงแค่ชมบ่อยมากๆด้วยสีหน้ายิ้มเหมือนตลก (ซึ่งผมรุ้ตัวผมไม่ได้หล่อขนาดนั่น)ผมดูออกว่าบูลลี่ผมในใจ อีก1คนในกลุ่มเป็นคนรวยไม่เคยนั่งรถเมล์ ชอบดูคนที่หน้าตาประโยคติดปากคือ "หน้าตาไม่ให้เลย" "ดูจากหน้าตาแล้ว..." ชอบพูดเล่นกับสิ่งที่ไม่ควรพูดพึงรู้จักไม่ถึงเดือนก็เหยียดศาสนาแล้ว อีก1คนเป็นคนที่ผมโอเคสุด เป็นคนพูดน้อยๆแต่ให้เกียรติ ไม่ค่อยพูดหยาบ นิ่งๆบางคำถามที่เซนซิทิฟคนนี้ก็จะพูดอย่างระมัดระวังแตกต่างอีก3คน แต่ดูโลกส่วนตัวสูงเจอกันแค่ในมหาลัยไม่เคยเที่ยวด้วยกันเลยผมบ้านอยู่ไกล นอกจากเพื่อนในกลุ่มนี้ผมก็ยังมีเพื่อนต่างคณะอีก2คนโอเคทั้งคู่แต่ไม่ค่อยเจอกันบ่อยเพราะต่างคณะ คนนึงตั้งใจเรียนจัดพูดดีแต่ชอบผิดนัด55555เพราะทำการบ้าน อีกคนเป็นคนสูบบุหรี่ สูบเนื้อ ไม่ค่อยเรียนชอบโดดเรียนแต่นิสัยดีจัดๆเป็นคนชิลๆ ใจถึงกัน มีปัญหาก็ช่วยหมด ภายนอกดูเป็นเกเรแต่โคตรจริงใจ แตกต่างคนที่ภายนอกดูดีแค่เด็กดีแต่เฟคกันทั้งนั้น ตอนแรกผมเริ่มรู้สึกแย่แต่ก็ยอมทนอยู่กลุ่มเดิมไปก่อนเพราะเราตัองพึ่งพากันในคณะรู้จักแค่กลุ่มนี้ถ้าเกิดไม่มีปัญหากับผมแบบแรงๆอยู่ไปก่อนเพราะผมแค่ไม่ชอบนิสัยเพื่อนในกลุ่มแต่ก็ยังไม่มีปัญหากัน คิดถึงเพื่อนมปลายสุดๆ.... ผมเป็นคนคิดก่อนพูดและไม่เคยบูลลี่หรือเหยียดใคร ให้ลอกการบ้านตลอด ช่วยเหลือเพื่อน และพูดจาให้เกียรติไม่ว่าเพื่อนสนิทหรือไม่สนิท และยิ่งสนิทก็ยิ่งต้องให้เกียรติข้อนี่คือสำคัญกับผมมากแต่ทำไมคนอื่นถึงไม่เคยให้ความสำคัญกับตรงนี้