เป็นแฟนกันตอนอยู่มหาลัยปีท้ายๆละ ก็ไม่ค่อยได้มีโมเมนร่วมกันเท่าไร ละผมจบมาก็ทำงานอยู่ที่บ้านไม่ได้ใกล้บ้านหรอกนะห่างประมาณนึงแต่กลับทุกเสาอาทิตย์ มาช่วยงานที่บ้านเพราะที่บ้านขายของตามตลาดนัด ก็มีเวลาไปหาแฟนบ้างนิดหน่อยแต่ผมก็ไม่ค่อยจะได้ไป แต่ถ้าเวลาแฟนมีปัญหาเช่นไปทำฟัน มีเหตุด่วนอะไรผมก็ไป ลางานไปมั่ง ไปวันหยุดมั่ง แต่ผมก็เพลียทั้งเรื่องงาน  เรื่องที่บ้าน แฟนอีก หรือผมแค่หาจุดกึ่งกลางไม่ได้ ละพอไม่ได้ทำงาน มาอยู่อีกบริษัทหนึ่งซึ่งเป็นบริษัท คนรู้จัก เขาอยากได้คนช่วยผมก็เลยมาช่วยเขาทำ แล้วผมก็ไปรับแฟนมาอยู่บ้านผมด้วย ตอนแรกไม่ได้คิดว่าจะเริ่มเร็ว ก็เลยบอกแฟนไปว่าว่าง 1 อาทิตย์  แต่มาถึงก็พ่อก็ให้ไปดูก่อนหลังจากนั้นก็ยาวเลยแฟนก็อยู่บ้านกลับครอบนี่ แต่จะบอกว่าแฟนอยู๋บ้านตัวเองไม่ได้ทำไรก็ อารมณ์นอนดึกตื่นสายอยากทำอะไรก็ทำ แต่บ้านผมมีงานตอนเช้าคนที่บ้านก็จะตื่นกันแต่เช้าหมด เพราะต้องมาเตรียมของขายเนาะ ก็มาปลุกแฟนมั่ง เอาเป็นสรุป จะแฟนจะต้องทำงานอยูประมาณครึ่งวัน ก่อนเที่ยงหลังจากนั้นก็ว่างไม่ได้ทำอะไร แต่เหมือนจะไม่โอเคที่แม่ของนี่ชอบพูดทำความสะอาดบ้านหน่อยก็คือใช้นั่นละ ถ้าเป็นผมหรือน้องก็จะปล่อยผ่านไป ก็ค่อยทำตอนว่างหรือตอนอยากทำ เพราะบ้านก็ไม่ได้เปื้อนหรือสกปรกก็แค่มีฝุ่นนิดหน่อย เพราะแม่ก็เป็นคนรักสะอาด คนต่างบ้านละยิ่งเป็นแฟนก็คงต้องทำแล้วก็มาอึดอัด ผมก็ไม่ร็จะทำอย่างไงดี แฟนก็บอกว่าไม่ได้อยู่ด้วยกันเวลาส่วนตัว ผมก็เครียด แต่เรื่องกินเรื่องของใช้ต่างๆไม่ได้มีปัญหาอะไร กินอยู่ซื้อของปกติ ซื้อของผมก็จ่ายให้ อยากกินอะไรก็ซื้อ แค่อาจจะไม่มีปัญหาตรงการใช้ชีวิตเช่นการไปเที่ยว การที่จะได้ใช้ชีวิตกันอยู๋สองคน แต่ผมก็ทำงานกลับมาก็ สี่โมง ห้าโมง ก็วันหยุดก็ไปเที่ยวเล็กน้อยได้ ผมก็ไม่เข้าใจว่าการไปเที่ยวไป สอง วัน ไม่ได้หรอ หยุดเสาร์ อาทิตย์ จะต้องไป 3-4 วันเลยหรอ เงินทองก็พอมีใช้แต่เราจะต้องไปเที่ยวขนาดนั้นเลยหรอ อยากไปเที่ยวเกือบทุกที่อยากนู่นอยากไปนี่เหมือนเด็กๆ ทั้งที่ก็โตพอแล้วพอทีจะต้องทำงานเก็บเงิน ในยุคเศรษฐกิจแบบนี้อีก       ผมอาจจะเล่าเรื่องไม่เก่ง5555