จะเรียกว่าบังคับไดัไหมก็ไม่รู้ คือตอนนั้นเราถูกครูภาษาไทยที่เคยสอนตอนม.1 ตอนนี้เราม.2ละ เรียกพบตัวเพราะจะเอาเราลงแข่ง แต่งกวี กาพย์ยานี 11 (6 บท)คู่กับเพื่อนที่เราไม่ค่อยชอบ แต่ประเด็นไม่ได้อยู่ที่ตรงนั้น ตอนนั้นเราตอบปฏิเสธครูไปแล้วแต่ครูจะเอาเราไปเพราะครูคิดว่าเราเหมาะสมแล้วแต่เราก็พยายามตอบว่าเราไม่อยากแข่งเราแต่งไม่เป็น แต่ครูก็ตอบกลับแบบ ไม่เป็นไรเดี๋ยวครูสอนให้ แต่เพราะเราดันเป็นคนที่ถูกกดดันแล้วคิดไรไม่ค่อยออกจะคิดก็แต่จะหาทางที่ออกจากตรงนี้ให้ได้เร็วที่สุดก็เลยตอบตรกลงไป ทั้งๆที่เราคิดว่ายังไงมันก็ไม่รอด เราเป็นคนที่แบบถ้าจะลงแข่งกิจกรรมอะไรจะต้องเหลือเวลาให้คิดสักสองวันก็ยังดี เหตุผลที่พูดง่ายๆที่ไม่อยากไปเลยคือ กลัว คือมันกลัวจริงๆ มันต้องแข่งกับโรงเรียนอื่น เรากลัวคนเยอะ กลัวทำไรผิด แล้วดันเป็นตัวแทนของม.ต้นไปแข่ง

ทั้งๆที่ปิดเทอมแล้วแท้ๆ แค่ซ้อมกีฬาสีก็เหนื่อยพอละ ยังต้องมาฝึกแต่งกาพย์ยานี 11 อีก ปิดเทอมเหมือนไม่ได้ปิด