การทำบุญคือการนั่งพนมมือแล้วฟังภาษาบาลีที่พระสวด แล้วก็สาธุก็ได้บุญแล้วจริงๆหรอ แต่ภาษาบาลีที่พระสวดถ้าแปลเป็นไทย ก็คือคำสั่งสอนในการดำเนินชีวิต การชี้ทางให้ทำความดี ไม่ใช่หรอ แต่ทำไมคนยังคิดว่าเป็นคาถาที่ฟังแล้วจะขึ้นสวรรค์ สมัยเรียนครูก็สอนว่าพระพุทธเจ้าบอกว่าบุญที่ดีที่สุดคือการให้ทาน และพระภิกษุมีหน้าที่เทศนาชี้ทางให้คนทำความดี หรือผมคิดผิด ทุกท่านมีความเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ิอย่างไรบ้างครัง