คือเรามีเพื่อนคนนึง ซึ่งเราเป็นรูมเมทกันค่ะ ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันในบ้าน2ห้องนอน เราสนิทกันในระดับนึงค่ะ เพราะอยู่ด้วยกันเกือบปี จนมาถึงวันนที่สัญญาบ้านครบ1ปี เราตัดสินใจจะพากันย้ายออกค่ะ เราก็เริ่มเก็บข้าวเก็บของจนเสร็จสับ แต่จู่ๆเพื่อนบอกว่ากล้องหาย ซึ่งเราที่บริสุทธิ์ใจเลยช่วยหา ช่วยทุกวิธีเพราะคิดว่ามันอาจจะหายในระหว่างที่เก็บของ แต่หายังไงก็หสไม่เจอ จนมันเวิสเคสจริงๆเพื่แนสงสัยว่าเราเป็นคนเอาไป เราเลยบริสุทธิ์ใจให้เพื่อนหาในกล่องเก็บของของเรา แต่ก็ไม่เจอเช่นกัน หลังจากวันนั้นเราเลยแยกย้ายกันกลับบ้าน แล้วจู่ๆเพื่อนคนนั้นก็โทรมาค่ะ ครั้งนี้นางชี้เป้ามาที่เราว่าเราเป็นคนขโมย เพราะก่อนหน้านี้เรามีหนี้แต่บังเอิญเพื่อนดันมารู้ว่าเราเป็นหนี้ เพื่อนเลยหันมาสงสัยเราแบบ100% เราก็อธิบายต่างๆนาๆว่าเราบริสุทธิ์ใจและไม่ได้เป็นคนขโมยแน่นอน ถึงเราจะเป็นหนี้แต่ไม่มีทางที่เราจะหักหลังคนเป็นเพื่อน จนถึงตอนนี้เราเริ่มน้อยใจว่าจริงๆเพื่อนมองเราเป็นคนยังไงกันแน่จนมันมีประโยคนึงที่หลุดออกมาจากปากนางว่า "แกเป็นเพื่อนที่ดีนะ แต่แค่มีปัญหาเรื่องเงิน" พอเจอประโยคนี้ไปทำให้เราตาสว่างเลยค่ะ การที่เราใช้ใจแลกไม่ได้แปลว่าเราจะได้ใจกลับมาเลย ที่ผ่านมาเรารักและดูแลเพื่อนคนนี้มาตลอด แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือความไม่ไว้ใจเพียงเพราะเรามีปัญหาเรื่องเงิน ณ จุดๆนั้นเราพยายามเข้าใจทุกอย่าง เข้าใจว่าถ้าเพื่อนสงสัยเราก็ไม่แปลกเพราะเราอยู่บ้านหลังเดียวกันแต่ก่อนหน้านี้เราให้เพื่อนค้นข้าวของเราก็แล้ว แต่ก็ไม่เจอหลักฐานอะไร แต่ยังจะมากล่าวหากันหน้าด้านๆ ตอนนี้เราเลิกคุยเลิกคบเพื่อนคนนี้ไปแล้วค่ะ แต่ทำยังไงก็เจ็บไม่หาย จะทำยังไงให้ลืมเหตุการณ์แย่ๆแบบนี้ดีคะ เสียใจและเสียความรู้สึกมากๆค่ะ